پرش به محتوا

ماجرای حکمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ آوریل ۲۰۲۰
اضافه کردن مطلب در مورد انا القران الناطق
(اضافه کردن مطلب در مورد انا القران الناطق)
خط ۷: خط ۷:
==شورش سپاه امام علی(ع)==
==شورش سپاه امام علی(ع)==
با حیله‌ای که [[عمرو عاص]] ترتیب داد و [[قرآن|قرآن‌ها]] به سر نیزه‌ها رفت، در میان سپاه [[امام علی(ع)]] دودستگی پدید آمد، که دشمن [[حکمیت]] [[قرآن]] را پذیرفته است و ما حق جنگ با آنان را نداریم. امام (ع) به‌شدت در برابر این سخن ایستاد و اعلام کرد این کار، جز فریب چیزی نیست؛ ولی با اجبار سپاهیان امام (ع) از جمله اشعث بن قیس و قبیله وی، امیرالمؤمنین (ع) ضمن نامه‏‌ای به [[معاویه]] با قید اینکه ما می‌دانیم تو اهل [[قرآن]] نیستی، حکمیت قرآن را پذیرفت.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۹۰.</ref>
با حیله‌ای که [[عمرو عاص]] ترتیب داد و [[قرآن|قرآن‌ها]] به سر نیزه‌ها رفت، در میان سپاه [[امام علی(ع)]] دودستگی پدید آمد، که دشمن [[حکمیت]] [[قرآن]] را پذیرفته است و ما حق جنگ با آنان را نداریم. امام (ع) به‌شدت در برابر این سخن ایستاد و اعلام کرد این کار، جز فریب چیزی نیست؛ ولی با اجبار سپاهیان امام (ع) از جمله اشعث بن قیس و قبیله وی، امیرالمؤمنین (ع) ضمن نامه‏‌ای به [[معاویه]] با قید اینکه ما می‌دانیم تو اهل [[قرآن]] نیستی، حکمیت قرآن را پذیرفت.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۹۰.</ref>
قندوزی نویسنده [[قرن سیزدهم قمری|قرن سیزدهم]] در [[کتاب ینابیع الموده]] نقل کرده است؛ زمانی که سپاه معاویه در [[جنگ صفین]] قرآن بر روی نیزه بردند به این بهانه که به حکمیت قرآن راضی هستند؛ امام علی(ع) فرمود: أنا القرآن الناطق؛ من قرآن ناطق هستم.<ref>قندوزی، ینابیع الموده لذو القربی، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۱۴.</ref>


===تعیین نمایندگان حکمیت===
===تعیین نمایندگان حکمیت===
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۶۸

ویرایش