Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۳۷
ویرایش
جز (←روش صحیح قطع اوداج اربعه: اصلاح) |
جز (←نظر اهل سنت و ادیان دیگر: اصلاح) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
=== نظر اهل سنت و ادیان دیگر === | === نظر اهل سنت و ادیان دیگر === | ||
فقهای [[اهل سنت]] نیز در حداقل رعایت قطع اوداج اربعه، اختلافنظر دارند. [[شافعی|محمد بن ادریس شافعی]] قطع حلقوم و مری را کافی و [[احمد بن حنبل]] علاوه بر آندو، قطع دو شاهرگ را نیز لازم دانسته است. [[ابوحنیفه]] قطع حلقوم و مری و یکی از شاهرگها را کافی دانسته است؛ هرچند همه علمای اهل سنت معتقدند که بهترین و کاملترین نوع تذکیه قطع کامل اوداج اربعه میباشد.<ref> جمعی از مؤلفان، مجلة فقه أهل البیت(ع) عربی، ج۹، ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|الخلاف]] بعد از ذکر برخی از فتاوای اهل سنت، معتقد است این فتاوا ثابت شده نیست و مقتضای احتیاط آن است که چهار رگ گردن به صورت کامل بریده شود.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۸.</ref> | فقهای [[اهل سنت]] نیز در حداقل رعایت قطع اوداج اربعه، اختلافنظر دارند. عدهای از مؤلفان با تحقیق در فتاوای علمای اهلسنت آوردهاند که [[شافعی|محمد بن ادریس شافعی]] قطع حلقوم و مری را کافی و [[احمد بن حنبل]] علاوه بر آندو، قطع دو شاهرگ را نیز لازم دانسته است. [[ابوحنیفه]] قطع حلقوم و مری و یکی از شاهرگها را کافی دانسته است؛ هرچند همه علمای اهل سنت معتقدند که بهترین و کاملترین نوع تذکیه قطع کامل اوداج اربعه میباشد.<ref> جمعی از مؤلفان، مجلة فقه أهل البیت(ع) عربی، ج۹، ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|الخلاف]] بعد از ذکر برخی از فتاوای اهل سنت، معتقد است این فتاوا ثابت شده نیست و مقتضای احتیاط آن است که چهار رگ گردن به صورت کامل بریده شود.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۸.</ref> | ||
عدهای از محققان شرط قطع اوداج اربعه را از احکام اختصاصی [[اسلام]] دانسته و معتقدند که [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و [[مجوسیان]] آن را رعایت نکرده و به شیوههای دیگر [[ذبح]] میکنند بنابراین خوردن مذبوحه آنها [[حرام]] است.<ref>بهبهانی، حاشیة مجمع الفائدة، ۱۴۱۷ق، ص۶۵۰.</ref> | عدهای از محققان شرط قطع اوداج اربعه را از احکام اختصاصی [[اسلام]] دانسته و معتقدند که [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و [[مجوسیان]] آن را رعایت نکرده و به شیوههای دیگر [[ذبح]] میکنند بنابراین خوردن مذبوحه آنها [[حرام]] است.<ref>بهبهانی، حاشیة مجمع الفائدة، ۱۴۱۷ق، ص۶۵۰.</ref> |