Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۴۰
ویرایش
اوداج اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←روش صحیح قطع اوداج اربعه: اصلاح
جز (←منابع: اصلاح) |
جز (←روش صحیح قطع اوداج اربعه: اصلاح) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
نویسنده کتاب مجمع الفائده با نقد ادعای شهرت مسئله، معتقد است از برخی [[حدیث|روایات]]،{{یادداشت|سید محمد صدر روایاتی که تنها به قطع بعضی از رگ‌ها اشاره کرده‌اند، ذکر نموده است.(صدر، ما وراء الفقه، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۲۸۶-۲۸۷.)}} تنها بریدن دو شاهرگ آن هم نه قطع کردن کامل آن، فهمیده می‌شود؛<ref> اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۹۵.</ref> بنابراین برخی با استناد به این‌گونه از روایات، قطع کردن حلقوم و خارج شدن خون را برای [[ذبح]] کافی می‌دانند هر چند احتیاط را در قطع اوداج اربعه دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، النخبة، ۱۴۱۸ق، ص۲۳۶.</ref> عده‌ای معتقدند که اوداج اربعه متصل به یکدیگرند؛ بنابراین اگر حلقوم بریده شود باقی اوداج نیز بریده می‌شود و روایت صحیحه‌ای که تنها به بریدن حلقوم اشاره کرده به همین دلیل بوده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ؛ حائری، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۳، ص۳۱۸.</ref> و اهل خبره آن را تأیید می‌کنند.<ref>سبزواری، مهذب الأحکام، ۱۴۱۳ق، ج۲۳، ص۶۴؛ منتظری، الأحکام الشرعیة، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۳.</ref> | نویسنده کتاب مجمع الفائده با نقد ادعای شهرت مسئله، معتقد است از برخی [[حدیث|روایات]]،{{یادداشت|سید محمد صدر روایاتی که تنها به قطع بعضی از رگ‌ها اشاره کرده‌اند، ذکر نموده است.(صدر، ما وراء الفقه، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۲۸۶-۲۸۷.)}} تنها بریدن دو شاهرگ آن هم نه قطع کردن کامل آن، فهمیده می‌شود؛<ref> اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۹۵.</ref> بنابراین برخی با استناد به این‌گونه از روایات، قطع کردن حلقوم و خارج شدن خون را برای [[ذبح]] کافی می‌دانند هر چند احتیاط را در قطع اوداج اربعه دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، النخبة، ۱۴۱۸ق، ص۲۳۶.</ref> عده‌ای معتقدند که اوداج اربعه متصل به یکدیگرند؛ بنابراین اگر حلقوم بریده شود باقی اوداج نیز بریده می‌شود و روایت صحیحه‌ای که تنها به بریدن حلقوم اشاره کرده به همین دلیل بوده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ؛ حائری، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۳، ص۳۱۸.</ref> و اهل خبره آن را تأیید می‌کنند.<ref>سبزواری، مهذب الأحکام، ۱۴۱۳ق، ج۲۳، ص۶۴؛ منتظری، الأحکام الشرعیة، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۳.</ref> | ||
* رگ‌های چهارگانه باید به صورت کامل از پایین برآمدگی زیر گلو بریده شود<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۲۰؛ نجفی، سفینة النجاة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۵۷۱؛ فاضل لنکرانی، احکام جوانان، ۱۴۲۷ق، ص۱۷۳؛ اراکی، المسائل الواضحة، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۲۶؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۵۶۴.</ref> زیرا در غیر این صورت بنا بر نظر اهل خبره، تمام اوداج اربعه قطع نخواهد شد.<ref>اصفهانی، وسیلة النجاة، ۱۴۲۲ق، ص۶۰۶؛ فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعة، ۱۴۲۴ق، ص۳۷۰.</ref> | * رگ‌های چهارگانه باید به صورت کامل از پایین برآمدگی زیر گلو بریده شود<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۱۲۰؛ نجفی، سفینة النجاة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۵۷۱؛ فاضل لنکرانی، احکام جوانان، ۱۴۲۷ق، ص۱۷۳؛ اراکی، المسائل الواضحة، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۲۶؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۵۶۴.</ref> زیرا در غیر این صورت بنا بر نظر اهل خبره، تمام اوداج اربعه قطع نخواهد شد.<ref>اصفهانی، وسیلة النجاة، ۱۴۲۲ق، ص۶۰۶؛ فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعة، ۱۴۲۴ق، ص۳۷۰.</ref> | ||
* برخی معتقدند ذبح و بریدن اوداج باید از طرف گلوی حیوان باشد<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۳۴.</ref> اما عده‌ای ذبح از قفا(پشت گردن) را در صورتی که حیوان قبل از بریدن اوداج اربعه و بعد از آن زنده باشد، صحیح دانسته‌اند؛<ref>حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۰۸؛ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۷۰۳.</ref> هرچند این کار کراهت دارد.<ref>شیرازی، منتخب المسائل، بی‌تا، ص۱۲۱.</ref> | * برخی معتقدند ذبح و بریدن اوداج باید از طرف گلوی حیوان باشد<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۳۴.</ref> اما عده‌ای ذبح از قفا(پشت گردن) را در صورتی که حیوان قبل از بریدن اوداج اربعه و بعد از آن زنده باشد، صحیح دانسته‌اند؛<ref>حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۰۸؛ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۷۰۳.</ref> هرچند این کار کراهت دارد.<ref>شیرازی، منتخب المسائل، بی‌تا، ص۱۲۱.</ref> | ||
* بریدن اوداج اربعه باید به صورت پی در پی و قبل از جان دادن حیوان باشد؛<ref> منتظری، الأحکام الشرعیة، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۳؛ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۷۰۳.</ref> بنابراین رعایت [[موالات]] عرفی در ذبح [[واجب]] دانسته شده است.<ref>بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۴، ص۵۲۲.</ref> | * بریدن اوداج اربعه باید به صورت پی در پی و قبل از جان دادن حیوان باشد؛<ref> منتظری، الأحکام الشرعیة، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۳؛ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۷۰۳.</ref> بنابراین رعایت [[موالات]] عرفی در ذبح [[واجب]] دانسته شده است.<ref>بهجت، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۴، ص۵۲۲.</ref> | ||
* بعد از قطع اوداج اربعه باید صبر کرد تا حس و حرکت حیوان از بین برود و بعد از آن قسمت‌های دیگر را قطع نمود؛ زیرا در غیر این صورت حیوان دچار رنج و درد فراوان می‌شود.<ref>منسوب به امام رضا(ع)، طب الرضا(ع)، ص۲۲۳.</ref> | * بعد از قطع اوداج اربعه باید صبر کرد تا حس و حرکت حیوان از بین برود و بعد از آن قسمت‌های دیگر را قطع نمود؛ زیرا در غیر این صورت حیوان دچار رنج و درد فراوان می‌شود.<ref>منسوب به امام رضا(ع)، طب الرضا(ع)، ص۲۲۳.</ref> | ||