کاربر ناشناس
احادیث طینت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←محتوا: اشتباه تایپی
(←منابع: تکمیل منابع) |
imported>Salvand جز (←محتوا: اشتباه تایپی) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
بر اساس برخی از روایات طینت، انسان‌ها به دو دسته [[مؤمن]] و [[کافر]] تقسیم می‌شوند که آفرینش مؤمنان از طینت پیامبران و ائمه(ع) (طینت علیین و بهشت) است و کفار از طینت آتش یا سجین خلق شده‌اند. در تقسیم‌بندی دیگری، طینات به سه دسته مؤمن، [[ناصبی]] و مستضعف تقسیم شده‌اند؛ دسته اول طینت انبیاء و مؤمنان البته با این تفاوت که طینت انبیا، طینت برگزیده و طینت مؤمنان فرع آن (طین لازب) است. دسته دوم طینت ناصب است که از «حمإ مسنون» خلق شده و طینت مستضعفان از «تراب» آفریده شده است. بر اساس این روایات به دلیل یکی بودن طینت [[ائمه(ع)]] و [[شیعیان]]، قلوب آنها به ائمه(ع) گرایش دارد و در مقابل قلوب کافران به دشمنان [[اهل بیت(ع)]] متمایل است.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸؛ غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | بر اساس برخی از روایات طینت، انسان‌ها به دو دسته [[مؤمن]] و [[کافر]] تقسیم می‌شوند که آفرینش مؤمنان از طینت پیامبران و ائمه(ع) (طینت علیین و بهشت) است و کفار از طینت آتش یا سجین خلق شده‌اند. در تقسیم‌بندی دیگری، طینات به سه دسته مؤمن، [[ناصبی]] و مستضعف تقسیم شده‌اند؛ دسته اول طینت انبیاء و مؤمنان البته با این تفاوت که طینت انبیا، طینت برگزیده و طینت مؤمنان فرع آن (طین لازب) است. دسته دوم طینت ناصب است که از «حمإ مسنون» خلق شده و طینت مستضعفان از «تراب» آفریده شده است. بر اساس این روایات به دلیل یکی بودن طینت [[ائمه(ع)]] و [[شیعیان]]، قلوب آنها به ائمه(ع) گرایش دارد و در مقابل قلوب کافران به دشمنان [[اهل بیت(ع)]] متمایل است.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸؛ غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | ||
دسته دیگری از روایات طینت از اختلاط میان طینت مؤمن و کافر حکایت دارد؛ با این توضیح که خداوند پس از اینکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت؛ به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] می‌شود و کافر نیز مواقعی کارهای نیک انجام می‌دهد و اینکه در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق می‌شود و تمام اعمال | دسته دیگری از روایات طینت از اختلاط میان طینت مؤمن و کافر حکایت دارد؛ با این توضیح که خداوند پس از اینکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت؛ به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] می‌شود و کافر نیز مواقعی کارهای نیک انجام می‌دهد و اینکه در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق می‌شود و تمام اعمال نیک کافر نیز به سنخ مؤمن باز خواهد گشت.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸.</ref> | ||
در نهایت روایاتی است که به خروج [[اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]] از طینت اولیه اشاره دارد. بر این اساس خداوند پس از خلقت طینت آدم، اصحاب یمین و اصحاب شمال را به صورت ذره از آن طینت خارج کرد و به آنها دستور داد وارد آتش شوند که اصحاب یمین پذیرفته و خود را به آتش افکندند ولی اصحاب شمال نافرمانی کردند.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۹-۵۲.</ref> | در نهایت روایاتی است که به خروج [[اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]] از طینت اولیه اشاره دارد. بر این اساس خداوند پس از خلقت طینت آدم، اصحاب یمین و اصحاب شمال را به صورت ذره از آن طینت خارج کرد و به آنها دستور داد وارد آتش شوند که اصحاب یمین پذیرفته و خود را به آتش افکندند ولی اصحاب شمال نافرمانی کردند.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۹-۵۲.</ref> | ||