Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
مالک بن انس: تفاوت میان نسخه‌ها
←فقه مالکی و حدیث‌گرایی
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
مالک برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه بود.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۴.</ref> مدینه در [[قرن دوم|سده دوم]] همواره نمادی برای گرایش‌های سنت گرایانه بود.<ref name=":5">پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> مالک اصرار بسیاری بر [[سنت]] داشت<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> و معتقد بود سنت، بهترین بخش دین است.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> [[ابونعیم اصفهانی]] عالم [[قرن پنجم]] از مالک نقل کرده که باید از [[اصحاب رأی]] دوری کرد چراکه آن‌ها دشمنان اهل‌سنت هستند.<ref name=":6">ابونعیم اصفهانی، حلیة الأولیاء، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۲۷.</ref> برخی نیز مالک را از اولین افرادی دانسته‌اند که عمل به رأی را [[بدعت]] می‌دانست.<ref>خوانسارى، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۲۳.</ref> | مالک برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه بود.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۴.</ref> مدینه در [[قرن دوم|سده دوم]] همواره نمادی برای گرایش‌های سنت گرایانه بود.<ref name=":5">پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> مالک اصرار بسیاری بر [[سنت]] داشت<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> و معتقد بود سنت، بهترین بخش دین است.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۱.</ref> [[ابونعیم اصفهانی]] عالم [[قرن پنجم]] از مالک نقل کرده که باید از [[اصحاب رأی]] دوری کرد چراکه آن‌ها دشمنان اهل‌سنت هستند.<ref name=":6">ابونعیم اصفهانی، حلیة الأولیاء، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۲۷.</ref> برخی نیز مالک را از اولین افرادی دانسته‌اند که عمل به رأی را [[بدعت]] می‌دانست.<ref>خوانسارى، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۲۳.</ref> | ||
مالک در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود. زمانی که از مسائل اعتقادی مورد سوال قرار می‌گرفت پاسخ‌های کوتاه می‌داد تا تنها در آنچه نص وجود دارد سخن گفته باشد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۱.</ref>او [[ایمان]] به [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] را [[واجب]] می‌دانست.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۴.</ref> مالک براساس ظاهر قرآن معتقد بود که [[دیدن خدا]] در آخرت و نه در دنیا واقع خواهد شد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> او دلیل بر این مطلب را ظاهر قرآن می‌دانست.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> | مالک در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود. زمانی که از مسائل اعتقادی مورد سوال قرار می‌گرفت پاسخ‌های کوتاه می‌داد تا تنها در آنچه نص وجود دارد سخن گفته باشد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۱.</ref>او [[ایمان]] به [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] را [[واجب]] می‌دانست.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۴.</ref> مالک براساس ظاهر قرآن معتقد بود که [[دیدن خدا]] در آخرت و نه در دنیا واقع خواهد شد.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> او دلیل بر این مطلب را ظاهر قرآن می‌دانست.<ref>لحمر، الامام مالک مفسرا، ۲۰۰۰م، ص۶۴.</ref> | ||
{{فقهای چهارگانه اهل سنت}} | |||
مالک با وجود گرایش به حدیث، پای‌بندی بسیاری به ظاهر قرآن داشت و احادیث مخالف ظاهر قرآن را رد می‌کرد.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> همچنین با برخی روایات نیز مخالفت می‌کرد؛ او سگ و خوک را پاک می‌دانست و نیم‌خورده این دو حیوان از آب را [[مکروه]] و از غیر آب را [[مباح]] بر می‌شمرد.<ref> ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن انس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> او در مورد حدیثی که ظرفی که سگ در آن آب خورده را باید هفت بار شست، می‌گوید حدیثی در این مورد آمده اما نمی‌داند حقیقتش چیست.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۳۰۲.</ref> مالک در مورد عمل [[عمربن خطاب]] خلیفه دوم در کندن کَنه از شتر در حال اِحرام گفت: من از این عمل اکراه دارم.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۳، ص۵۲۱.</ref> او همچنین مسئله [[رضاع کبیر]] که از [[عایشه]] نقل شده بود را نمی‌پذیرفت.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۱.</ref> محققان وجود این نوع مخالفت‌های مالک بر روایات را زیاد دانسته‌اند.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۲.</ref> | مالک با وجود گرایش به حدیث، پای‌بندی بسیاری به ظاهر قرآن داشت و احادیث مخالف ظاهر قرآن را رد می‌کرد.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۵.</ref> همچنین با برخی روایات نیز مخالفت می‌کرد؛ او سگ و خوک را پاک می‌دانست و نیم‌خورده این دو حیوان از آب را [[مکروه]] و از غیر آب را [[مباح]] بر می‌شمرد.<ref> ابن‌الجلاب، التفریع فی فقه الإمام مالک بن انس، ۲۰۰۷م، ج۱، ص۵۲.</ref> او در مورد حدیثی که ظرفی که سگ در آن آب خورده را باید هفت بار شست، می‌گوید حدیثی در این مورد آمده اما نمی‌داند حقیقتش چیست.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۳۰۲.</ref> مالک در مورد عمل [[عمربن خطاب]] خلیفه دوم در کندن کَنه از شتر در حال اِحرام گفت: من از این عمل اکراه دارم.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۲۰۰۴م، ج۳، ص۵۲۱.</ref> او همچنین مسئله [[رضاع کبیر]] که از [[عایشه]] نقل شده بود را نمی‌پذیرفت.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۱.</ref> محققان وجود این نوع مخالفت‌های مالک بر روایات را زیاد دانسته‌اند.<ref>طرابیشی، من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث، ۲۰۱۰م، ص۱۲۲.</ref> | ||