Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۵۹
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فَرِیضَه''' | '''فَرِیضَه''' به معنای آنچه که [[وجوب|وجوبش]] در [[قرآن]] بیان شده است. در مقابل، آنچه که وجوب یا [[استحباب|استحبابش]] از سنت پیامبر(ص) دانسته شده، سنت گفته شده است. برخی به آنچه [[خدا]] تشریع کرده، فریضه گفتهاند. | ||
فریضه در فقه، کاربرهای دیگری نیز دارد؛ به عنوان مثال به سهم الارث، برخی متعلقات [[زکات]]، [[نمازهای یومیه|نمازهای واجب یومیه]] و [[مهریه]] نیز اطلاق شده است. | فریضه در فقه، کاربرهای دیگری نیز دارد؛ به عنوان مثال به سهم الارث، برخی متعلقات [[زکات]]، [[نمازهای یومیه|نمازهای واجب یومیه]] و [[مهریه]] نیز اطلاق شده است. | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
فریضه آن چیزی است که [[وجوب|وجوبش]] در [[قرآن]] بیان شده است مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]] و [[حج]].<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳؛ مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۲۶؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۱.</ref> در مقابل، به آن چیزی که وجوب یا [[استحباب|استحبابش]] از سنت پیامبر(ص) دانسته شده است، [[سنت]] گفته میشود<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳؛ مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۲۶؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۲.</ref> مانند [[غسل میت]]، [[کفن میت]] و [[دفن میت]].<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۲.</ref> گفته شده اصل تشریع و قانونگذاری سنت ممکن است از سوی [[خداوند]] باشد؛ اما آگاهی از آن از طریق سنت پیامبر(ص) است نه قرآن.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> براساس این تعریف، هر آنچه از قرآن، دلیلی بر وجوب آن داریم، فریضه و الا سنت خواهد بود.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> | فریضه آن چیزی است که [[وجوب|وجوبش]] در [[قرآن]] بیان شده است مانند [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]] و [[حج]].<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳؛ مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۲۶؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۱.</ref> در مقابل، به آن چیزی که وجوب یا [[استحباب|استحبابش]] از سنت پیامبر(ص) دانسته شده است، [[سنت]] گفته میشود<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳؛ مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۲۶؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۲.</ref> مانند [[غسل میت]]، [[کفن میت]] و [[دفن میت]].<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۸۲.</ref> گفته شده اصل تشریع و قانونگذاری سنت ممکن است از سوی [[خداوند]] باشد؛ اما آگاهی از آن از طریق سنت پیامبر(ص) است نه قرآن.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> براساس این تعریف، هر آنچه از قرآن، دلیلی بر وجوب آن داریم، فریضه و الا سنت خواهد بود.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> | ||
برخی در تعریف | برخی در تعریف فریضه، تشریع خدا را ملاک قرار داده و فریضه را به آنچه خداوند تشریع کرده است، تعریف کردهاند؛ هرچند در قرآن نیامده باشد. سنت نیز آن است که پیامبر(ص) تشریع کرده است.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> مستند این تعریف، روایاتی است که در آنها بر بعضی [[احکام]]، فریضه اطلاق شده، در حالی که آن احکام در قرآن بیان نشدهاند؛ مانند روایت «إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ الصَّلَاةَ رَکْعَتَیْنِ رَکْعَتَیْنِ؛ خداوند نماز را دو رکعت دو رکعت واجب کرد»؛ که در آن به دو [[رکعت]] بودن [[نماز]]، فریضه اطلاق شده، در حالی که دو رکعت بودن نماز در قرآن نیامده است.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/shahidi/osool/96/970105 شهیدی، «مرجحات باب تزاحم».]</ref> | ||
==کاربردها== | ==کاربردها== |