حدیث من عرف نفسه: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمینه اعتبار حدیث «من عرف نفسه» میان عالمان شیعه و سنی اختلاف‌نظر وجود دارد. عالمان اهل‌سنت از جمله سیوطی حدیث را [[حدیث صحیح|صحیح]] ندانسته‌اند.<ref>سمعانی،‌ قواطع الادله، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۶۰؛‌ نووی، فتاوی النووی، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۸؛ سیوطی، الحاوی للفتاوی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref> برخی همچون [[ابن تیمیه]] آن را جعلی شمرده‌اند؛<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق، ج۱۶، ص۳۴۹.</ref> اما بسیاری از محدثان و محققان شیعه آن را پذیرفته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری و همکاران، دانشنامه عقاید اسلامی، ‌۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۴۹ و۱۵۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] و [[جوادی آملی]] هم این حدیث را [[حدیث مشهور|مشهور]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۶۹؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۱۸۱.</ref> به‌باور نویسندگان کتاب دانشنامه عقاید اسلامی، حدیث [[سند روایت|سند]] متصل به [[اهل بیت(ع)]] ندارد و [[حدیث مرسل|مُرسَل]] است؛ اما با توجه به اینکه مضمون آن در برخی [[آیات قرآن]] آمده است، به بررسی سندی نیاز ندارد.<ref>محمدی ری‌شهری و همکاران، دانشنامه عقاید اسلامی، ‌۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۴۹ و۱۵۰.</ref>