حدیث من عرف نفسه: تفاوت میان نسخه‌ها

==اعتبار حدیث==

در زمینه اعتبار حدیث «من عرف نفسه» میان عالمان شیعه و سنی اختلاف‌نظر وجود دارد. عالمان اهل‌سنت سند از جمله سیوطی حدیث را [[حدیث صحیح|صحیح]] ندانسته‌اند؛<ref>سمعانی،‌ قواطع الادله، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۶۰؛‌ نووی، فتاوی النووی، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۸؛ سیوطی، الحاوی للفتاوی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref> اما به‌گفته محمدی ری‌شهری، حدیث‌پژوه، بسیاری از محدثان و محققان شیعه آن را پذیرفته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه عقاید اسلامی، ‌۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۴۹ و۱۵۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] و [[جوادی آملی]] هم این حدیث را [[حدیث مشهور|مشهور]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۱۶۹؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۱۸۱.</ref> محمدی ری‌شهری نوشته است حدیث [[سند روایت|سند]] متصل به [[اهل بیت(ع)]] ندارد و [[حدیث مرسل|مُرسَل]] است؛ اما با توجه به اینکه مضمون آن در برخی [[آیات قرآن]] آمده است، به بررسی سندی نیاز ندارد.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه عقاید اسلامی، ‌۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۴۹ و۱۵۰.</ref>

==منابع حدیث==

حدیث «من عرف نفسه» در [[کتب اربعه امامیه|کتب اربعه شیعه]] و [[صحاح سته]] اهل سنت نقل نشده است؛ اما در منابعی همچون «[[مصباح الشریعه]]» منسوب به [[امام صادق(ع) |امام صادق(ع)]]،<ref>مصباح‌الشریعه، ۱۴۰۰ق، ص۱۳.</ref> «[[عوالی اللئالی العزیزیة]]» اثر [[ابن ابی جمهور احسائی]]<ref>ابن ابی جمهور، عوالی اللئالی العزیزة، ۱۴۰۵ق، ج۴،‌ ص۱۰۲.</ref> از پیامبر اسلام(ص) و در منابعی چون «مطلوب کل طالب» اثر ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ،<ref>جاحظ، مطلوب کل طالب، ۱۳۷۴ش، ص۷۱؛ ابن میثم بحرانی، شرح بر صد کلمه امیرالمؤمنین، ۱۳۷۵ش، ص۱۰۳و۳۲۶.</ref> «[[غرر الحکم و درر الکلم]]» اثر [[ابوالفتح آمدی|ابوالفَتح آمدِی]] <ref>تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ۱۴۱۰ق، ص۵۸۸.</ref> و «[[عیون الحکم و المواعظ]]» اثر لیثی واسطی<ref>لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ‌۱۳۷۶ش، ص۴۳۰.</ref> از [[امام علی(ع)]] نقل شده است.