کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حوزه‌ها و مراکز علمی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:مقالههای قابل ترجمه به رده:مقالههای آماده ترجمه ردهانبوه) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
==حوزه‌ها و مراکز علمی== | ==حوزه‌ها و مراکز علمی== | ||
{{اصلی|حوزه علمیه کربلا}} | {{اصلی|حوزه علمیه کربلا}} | ||
پیشینه علوم دینی اسلامی در کربلا به سده‌های نخستین قمری با حضور اصحاب برخی [[امامان معصوم(ع)]] و [[حدیث|راویان]] شیعه برمی‌گردد. آنان در این دوره به تربیت شاگرد در کربلا اشتغال داشتند. [[عبدالله بن جعفر حمیری]] از نزدیکان به [[امام هادی علیه‌السلام|امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]]، شاگردان متعددی را در این شهر تربیت کرده است.<ref>سید کباری، حوزه‌های علمیه شیعه در گستره جهان، ۱۳۷۸ش، ص۲۵۶.</ref> پس از دوره [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] فقهایی نظیر [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]، [[سید ابن طاووس|سیدبن طاووس]]، [[شهید اول]] و [[احمد بن فهد حلی|ابن‌فهد حلی]] در این شهر کسب علم کردند.<ref>سید کباری، حوزه‌های علمیه شیعه در گستره جهان، ۱۳۷۸ش، ص۲۶۱-۲۵۸.</ref> | |||
در قرن نهم هجری، [[حوزه علمیه]] در کربلا شکل گرفت که از نخستین بزرگان این حوزه، سید عزالدین حسین بن مساعد حائری و فیض الله برمکی بغدادی بودند.<ref>پاکتچی، حوزه علمیه، ص۴۷۵.</ref> | |||
در حوزه علمیه کربلا دو مکتب [[اخباریان|اخباری]] و [[اصول|اصولی]] فعالیت داشتند اما مکتب اخباری طرفداران زیادی نداشت.<ref>[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> با ظهور [[صفویان|صفویه]] مکتب اخباری توسط [[محمدامین استرآبادی]] احیا شد. پس از سقوط صفویان، آزار و اذیت‌های افغان‌های [[اهل سنت و جماعت|سنی‌مذهب]] و فشارهای [[نادرشاه]]، علمای ایرانی را مجبور به مهاجرت به [[عراق]] به ویژه کربلا کرد. در این دوره مکتب اخباری در کربلا به اوج خود رسیده بود و شمار زیادی از علمای ایرانی مرام اخباری داشتند. با این همه مکتب اخباری به دلایلی رو به افول نهاد.<ref>[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> | در حوزه علمیه کربلا دو مکتب [[اخباریان|اخباری]] و [[اصول|اصولی]] فعالیت داشتند اما مکتب اخباری طرفداران زیادی نداشت.<ref>[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> با ظهور [[صفویان|صفویه]] مکتب اخباری توسط [[محمدامین استرآبادی]] احیا شد. پس از سقوط صفویان، آزار و اذیت‌های افغان‌های [[اهل سنت و جماعت|سنی‌مذهب]] و فشارهای [[نادرشاه]]، علمای ایرانی را مجبور به مهاجرت به [[عراق]] به ویژه کربلا کرد. در این دوره مکتب اخباری در کربلا به اوج خود رسیده بود و شمار زیادی از علمای ایرانی مرام اخباری داشتند. با این همه مکتب اخباری به دلایلی رو به افول نهاد.<ref>[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> | ||
حوزه کربلا در [[قرن سیزدهم هجری قمری|سده سیزدهم هجری]] به دلیل مهاجرت علمای ایران به [[نجف]] یا بازگشت به [[ایران]] دیگر رونق سابق خود را نداشت تا آنکه [[محمدتقی شیرازی]] از [[سامرا]] به [[کاظمین]] و در نهایت به کربلا مهاجرت کرد. رهبری وی در مبارزه با اشغالگری بریتانیا در عراق و شرکت برخی از روحانیان و [[طلبه|طلاب]] حوزه علمیه کربلا در جنبش فراگیر ضد [[بریتانیا]]، جان تازه‌ای به حوزه علمیه کربلا بخشید.<ref>[http://mobahesat.ir/4197 «رفتارشناسی سیاسی حوزه کربلا در قرن اخیر».]؛[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> | حوزه کربلا در [[قرن سیزدهم هجری قمری|سده سیزدهم هجری]] به دلیل مهاجرت علمای ایران به [[نجف]] یا بازگشت به [[ایران]] دیگر رونق سابق خود را نداشت تا آنکه [[محمدتقی شیرازی]] از [[سامرا]] به [[کاظمین]] و در نهایت به کربلا مهاجرت کرد. رهبری وی در مبارزه با اشغالگری بریتانیا در عراق و شرکت برخی از روحانیان و [[طلبه|طلاب]] حوزه علمیه کربلا در جنبش فراگیر ضد [[بریتانیا]]، جان تازه‌ای به حوزه علمیه کربلا بخشید.<ref>[http://mobahesat.ir/4197 «رفتارشناسی سیاسی حوزه کربلا در قرن اخیر».]؛[http://mobahesat.ir/8712 «بررسی جمعیت‌شناختی علمای نجف و کربلا».]</ref> | ||
در سده‌های مختلف [[مدرسه علمیه|مدارس علمیه]] متعددی در | در سده‌های مختلف [[مدرسه علمیه|مدارس علمیه]] متعددی در کربلا تأسیس شد. شمار زیادی از این مدارس از سوی علمای ایرانی مقیم در [[عراق]] بنا شد. مدرسه سید مجاهد، مدرسه صدر اعظم نوری و مدرسه خوئی از جمله این مدارس است.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹-۱۶۱.</ref> علاوه بر مدارس علمیه کتابخانه‌های متعددی نیز در کربلا ساخته شد که تعدادی از آنان به دلیل وجود نسخه‌های خطی جایگاه ویژه‌ای برای محققان شیعه دارد.<ref> آل طعمة، تراث کربلا، ۱۴۳۵ق، ص۴۱۴.</ref> برخی مورخان ۷۸ کتابخانه در کربلا را فهرست کرده‌اند که شماری از آنان از سوی علمای مقیم کربلا احداث شده است.<ref> آل طعمة، تراث کربلا، ۱۴۳۵ق، ص۴۱۴-۴۴۰.</ref> در کنار مدارس علمیه، دانشگاه کربلا، [[دانشگاه اهل‌بیت(کربلا)|دانشگاه اهل‌البیت]] و پژوهشکده‌های وابسته به [[حرم امام حسین(ع)|آستان مقدس امام حسین]] و [[حرم حضرت عباس(ع)|حضرت عباس]] نیز پس از سقوط [[حکومت بعث]] فعالیت‌های علمی و پژوهش‌های متعددی را در زمینه [[شیعه|تشیع]] انجام داده‌اند.<ref>[http://abu.edu.iq/islamic-sciences «دانشکده علوم اسلامی دانشگاه اهل‌بیت کربلا».]؛[https://www.c-karbala.com/ «مرکز کربلاء للدراسات و البحوث».]؛ [http://cois.uokerbala.edu.iq/ «دانشکده علوم اسلامی کربلاء»]</ref> | ||
==خاندان‌ها و شخصیت‌ها== | ==خاندان‌ها و شخصیت‌ها== | ||