پرش به محتوا

ابلاغ آیات برائت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۷: خط ۱۷:


==از فضایل و مناقب امام علی==
==از فضایل و مناقب امام علی==
در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]]<ref>طبرسی، الاحتجاج، نشر المرتضی، ج۱، ص۱۴۴.</ref> اثر [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] ـ از علمای [[شیعه]] ـ و کتاب [[مناقب امیرالمؤمنین ابن مغازلی|''مناقب امیرالمؤمنین'']]<ref>ابن مغازلی، مناقب امیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۷۰.</ref> اثر ابن مغازلی ـ از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] ـ آمده است [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] برای اثبات برتری خویش بر دیگر [[صحابه]] و استحقاقش برای [[خلافت]] به این واقعه استدلال کرده است. واقعه ابلاغ آیات برائت، در آثار [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] جزو [[فضائل امام علی(ع)|فضایل امیرالمؤمنین(ع)]] بیان شده است. از آثار شیعه می‌توان به کتاب ''[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]'' [[شیخ مفید]]<small>(۳۳۶ یا ۳۳۸ ـ ۴۱۳ق)</small>،<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۵ </ref> [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|''کشف الیقین'']] اثر [[علامه حلی]]<small>(۶۴۸-۷۲۶ق)</small><ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، فصل سوم، مبحث چهارم، ص۱۷۲.</ref> و ''[[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]]'' اثر [[محمد بن علی ابن شهر آشوب|ابن‌شهرآشوب]]<small>(۴۸۸-۵۸۸ق)</small><ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، انتشارات علامه، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و  از میان آثار اهل سنت می‌توان به کتاب ''البدایه و النهایه'' ابن‌کثیر<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۷، ص۳۵۷، باب ذکر شیء من فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب.</ref> و ''[[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|المناقب]]'' اثر [[موفق بن احمد خوارزمی]] <small>(درگذشت ۵۶۸ق)</small> (که فصلی از کتاب خود را به این موضوع اختصاص داده)<ref>خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، فصل پانزدهم «فی بیان امر رسول‌الله ایاه بتبلیغ سورة براءه»، ج۱، ص۱۶۵.</ref> اشاره کرد.
در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]]<ref>طبرسی، الاحتجاج، نشر المرتضی، ج۱، ص۱۴۴.</ref> اثر [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] ـ از علمای [[شیعه]] ـ و کتاب [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب الامام علی بن ابی‌طالب]]<ref>ابن مغازلی، مناقب امیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۷۰.</ref> اثر ابن مغازلی ـ از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] ـ آمده است [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] برای اثبات برتری خویش بر دیگر [[صحابه]] و استحقاقش برای [[خلافت]] به این واقعه استدلال کرده است. واقعه ابلاغ آیات برائت، در آثار [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] جزو [[فضائل امام علی(ع)|فضایل امیرالمؤمنین(ع)]] بیان شده است. از آثار شیعه می‌توان به کتاب ''[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]'' [[شیخ مفید]]<small>(۳۳۶ یا ۳۳۸ ـ ۴۱۳ق)</small>،<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۵ </ref> [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|''کشف الیقین'']] اثر [[علامه حلی]]<small>(۶۴۸-۷۲۶ق)</small><ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، فصل سوم، مبحث چهارم، ص۱۷۲.</ref> و ''[[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]]'' اثر [[محمد بن علی ابن شهر آشوب|ابن‌شهرآشوب]]<small>(۴۸۸-۵۸۸ق)</small><ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، انتشارات علامه، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و  از میان آثار اهل سنت می‌توان به کتاب ''البدایه و النهایه'' ابن‌کثیر<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۷، ص۳۵۷، باب ذکر شیء من فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب.</ref> و ''[[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|المناقب]]'' اثر [[موفق بن احمد خوارزمی]] <small>(درگذشت ۵۶۸ق)</small> (که فصلی از کتاب خود را به این موضوع اختصاص داده)<ref>خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، فصل پانزدهم «فی بیان امر رسول‌الله ایاه بتبلیغ سورة براءه»، ج۱، ص۱۶۵.</ref> اشاره کرد.


برخی از اهل سنت گفته‌اند عزل [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] در این واقعه و اعزام علی(ع)، دلیلی بر برتری امام علی(ع) نیست؛ چراکه این اعزام به این سبب بود که لغو پیمان باید به دست کسی انجام می‌شد که آن را منعقد کرده است یا یکی از خویشاوندان او (یعنی خود پیامبر یا علی که خویشاوند پیامبر است). اما علمای شیعه بر آن‌اند که مأموریت امام علی(ع) گواه بر مشترک‌بودن رسالت امام علی(ع) و پیامبر(ص) است؛ زیرا این مأموریت فقط برائت‌جستن از [[شرک|مشرکان]] نبود که وظیفه و رسالت همه مؤمنان است، بلکه افزون بر آن، اعلام و ابلاغ [[احکام شرعی|احکام]] الهی جدید نیز بود.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۱۰. همچنین رجوع شود به: طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۶۴ـ۱۶۸.</ref>
برخی از اهل سنت گفته‌اند عزل [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] در این واقعه و اعزام علی(ع)، دلیلی بر برتری امام علی(ع) نیست؛ چراکه این اعزام به این سبب بود که لغو پیمان باید به دست کسی انجام می‌شد که آن را منعقد کرده است یا یکی از خویشاوندان او (یعنی خود پیامبر یا علی که خویشاوند پیامبر است). اما علمای شیعه بر آن‌اند که مأموریت امام علی(ع) گواه بر مشترک‌بودن رسالت امام علی(ع) و پیامبر(ص) است؛ زیرا این مأموریت فقط برائت‌جستن از [[شرک|مشرکان]] نبود که وظیفه و رسالت همه مؤمنان است، بلکه افزون بر آن، اعلام و ابلاغ [[احکام شرعی|احکام]] الهی جدید نیز بود.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۱۰. همچنین رجوع شود به: طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۶۴ـ۱۶۸.</ref>