پرش به محتوا

حدیث شجره: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۱۸: خط ۱۸:
  | مؤید قرآنی  = [[آیه مودت]]
  | مؤید قرآنی  = [[آیه مودت]]
}}
}}
'''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] را از یک درخت و خلقت دیگر [[پیامبران]] یا باقی مردم را از درختانی دیگر توصیف می‌کند. این حدیث در [[جوامع حدیثی]] شیعه و اهل سنت از برخی صحابه همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[ابوسعید خدری]] از پیامبر(ص) روایت شده است.
'''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] را از یک درخت و آفرینش دیگر [[پیامبران]] یا سایر مردم را از درختانی دیگر توصیف می‌کند. این حدیث در [[جوامع حدیثی]] شیعه و [[سنی]] از برخی [[صحابه|صحابه پیامبر]] همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[ابوسعید خدری]] از پیامبر(ص) روایت شده است.


[[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته‌ و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کرده‌اند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله آیه ۴ [[سوره رعد]] و [[آیه مودت]] به حدیث شجره استناد شده است.
[[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته‌ و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کرده‌اند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله [[آیه مودت]] به حدیث شجره استناد شده است.


== معرفی و متن حدیث ==
== معرفی و متن حدیث ==
حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر اسلام(ص)]] در وصف یا خطاب به [[امام علی(ع)]] است که خلقت خود و علی بن ابی طالب را از یک درخت و خلقت دیگر [[انبیاء]] یا باقی مردم را از درخت یا درختان دیگر معرفی می‌کند. این [[حدیث]] با نقل‌های متفاوتی در [[جوامع حدیثی]] شیعه و سنی آمده است، از جمله نقل‌های آن عبارت است از:
حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر اسلام(ص)]] است که خلقت خود و علی بن ابی‌طالب را از یک درخت و خلقت دیگر [[انبیاء]] یا باقی مردم را از درخت یا درختانی دیگر توصیف می‌کند. این [[حدیث]] با نقل‌های متفاوتی در [[جوامع حدیثی]] شیعه و سنی آمده است، از جمله نقل‌های آن عبارت است از:
*«أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref>
*«أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref>
* «النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref>
*«النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref>
*«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْأَنْبِيَاءَ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى وَ خُلِقْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ فَأَنَا أَصْلُهَا وَ عَلِيٌّ فَرْعُهَا وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثِمَارُهَا وَ أَشْيَاعُنَا أَوْرَاقُنَا...»<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۶، ص۳۲۹.</ref>
*«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْأَنْبِيَاءَ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى وَ خُلِقْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ فَأَنَا أَصْلُهَا وَ عَلِيٌّ فَرْعُهَا وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثِمَارُهَا وَ أَشْيَاعُنَا أَوْرَاقُنَا...»<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۶، ص۳۲۹.</ref>
* «يَا عَلِی النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ...»<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref>
* «يَا عَلِی النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ...»<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref>