۱۷٬۲۶۸
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| مؤید قرآنی = [[آیه مودت]] | | مؤید قرآنی = [[آیه مودت]] | ||
}} | }} | ||
'''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] را از یک درخت و | '''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] را از یک درخت و آفرینش دیگر [[پیامبران]] یا سایر مردم را از درختانی دیگر توصیف میکند. این حدیث در [[جوامع حدیثی]] شیعه و [[سنی]] از برخی [[صحابه|صحابه پیامبر]] همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[ابوسعید خدری]] از پیامبر(ص) روایت شده است. | ||
[[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کردهاند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله | [[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کردهاند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله [[آیه مودت]] به حدیث شجره استناد شده است. | ||
== معرفی و متن حدیث == | == معرفی و متن حدیث == | ||
حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر اسلام(ص | حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر اسلام(ص)]] است که خلقت خود و علی بن ابیطالب را از یک درخت و خلقت دیگر [[انبیاء]] یا باقی مردم را از درخت یا درختانی دیگر توصیف میکند. این [[حدیث]] با نقلهای متفاوتی در [[جوامع حدیثی]] شیعه و سنی آمده است، از جمله نقلهای آن عبارت است از: | ||
*«أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | *«أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | ||
* «النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | *«النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | ||
*«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْأَنْبِيَاءَ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى وَ خُلِقْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ فَأَنَا أَصْلُهَا وَ عَلِيٌّ فَرْعُهَا وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثِمَارُهَا وَ أَشْيَاعُنَا أَوْرَاقُنَا...»<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> | *«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْأَنْبِيَاءَ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى وَ خُلِقْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ فَأَنَا أَصْلُهَا وَ عَلِيٌّ فَرْعُهَا وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثِمَارُهَا وَ أَشْيَاعُنَا أَوْرَاقُنَا...»<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> | ||
* «يَا عَلِی النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ...»<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> | * «يَا عَلِی النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى وَ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ...»<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> |
ویرایش