Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶
ویرایش
ممکن الوجود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم‌شناسی
جز (←منابع: افزودن منابع) |
جز (←مفهوم‌شناسی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
ممکن الوجود، حقیقتی است که موجود‌شدن یا نشدنش (وجود یا عدمش) نه ضرورت دارد و نه ممتنع است.<ref>ملاصدرا، اسفار، ۱۹۸۱م، ج۱، ص۸۴؛ مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> اگر مجموع علت‌ها و شرایطش وجود داشته باشند، موجود می‌شود و اگر آنها وجود نداشته باشند ولو یکی از آن علل یا شرایط، موجود نمی‌شود.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> [[ابن‌سینا]] در تعریف ممکن گفته است آن چه که اگر ذاتش را ملاحظه کنیم، نه وجودش واجب است و نه ممتنع.<ref>ابن سینا، الشفاء (الهیات)، ۱۴۰۴ق، ص۳۷.</ref> برخی معتقدند ممکن ماهیتی{{یادداشت| ماهیت مخفف «ماهویت» است و به معنای چیستی است.(مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۹۲.)}} است که سِرِشتش(ذاتش) نه به موجود شدن گرایش دارد و نه به نابود ماندن.<ref>علاء بصری، شرح المصطلاحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۸-۳۴۹.</ref> | ممکن الوجود، حقیقتی است که موجود‌شدن یا نشدنش (وجود یا عدمش) نه ضرورت دارد و نه ممتنع است.<ref>ملاصدرا، اسفار، ۱۹۸۱م، ج۱، ص۸۴؛ مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> اگر مجموع علت‌ها و شرایطش وجود داشته باشند، موجود می‌شود و اگر آنها وجود نداشته باشند ولو یکی از آن علل یا شرایط، موجود نمی‌شود.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> [[ابن‌سینا]] در تعریف ممکن گفته است آن چه که اگر ذاتش را ملاحظه کنیم، نه وجودش واجب است و نه ممتنع.<ref>ابن سینا، الشفاء (الهیات)، ۱۴۰۴ق، ص۳۷.</ref> برخی معتقدند ممکن ماهیتی{{یادداشت| ماهیت مخفف «ماهویت» است و به معنای چیستی است.(مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۹۲.)}} است که سِرِشتش(ذاتش) نه به موجود شدن گرایش دارد و نه به نابود ماندن.<ref>علاء بصری، شرح المصطلاحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۸-۳۴۹.</ref> | ||
به گفته [[محمدتقی مصباح یزدی]]، از [[مجتهد|مجتهدان]] و فیلسوفان معاصر [[ایران|ایرانی]]، ممکن الوجود موجودی است که خودبخود وجود ندارد و وجود یافتنش وابسته به موجود دیگری است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۵۸</ref> [[ملا هادی سبزواری]]، [[عرفان|عارف]] و فیلسوف [[شیعه|شیعی]] قرن سیزدهم قمری، ممکن الوجود را [[بدیهی]] و بی‌نیاز از تعریف دانسته است.<ref>مطهری، شرح منظومه، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۲۳۲.</ref> | به گفته [[محمدتقی مصباح یزدی]]، از [[مجتهد|مجتهدان]] و فیلسوفان معاصر [[ایران|ایرانی]]، ممکن الوجود موجودی است که خودبخود وجود ندارد و وجود یافتنش وابسته به موجود دیگری است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۵۸</ref> [[ملا هادی سبزواری]]، [[عرفان|عارف]] و فیلسوف [[شیعه|شیعی]] قرن سیزدهم قمری، ممکن الوجود را [[بدیهی]] و بی‌نیاز از تعریف دانسته است.<ref>مطهری، شرح منظومه، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۲۳۲-۲۳۴.</ref> | ||
گفته شده تمامی اشیاء جهان مانند درختان، انسان‌ها، حیوانات و غیر آنها، به جهت اینکه توسط علت‌هایی به وجود می‌آیند و سپس از بین می‌روند، ممکن الوجود هستند.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> | گفته شده تمامی اشیاء جهان مانند درختان، انسان‌ها، حیوانات و غیر آنها، به جهت اینکه توسط علت‌هایی به وجود می‌آیند و سپس از بین می‌روند، ممکن الوجود هستند.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> | ||