Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←شأن نزول: ویرایش شکلی) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
# [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما باشد ولی سهمی از غنائم نداشته باشید. انصار در جواب گفتند که اموال خود را با مهاجران تقسیم میکنیم و از غنائم نیز سهمی نمیخواهیم.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۹۰.</ref> بیشتر [[مفسر|مفسران]] این شأن نزول را پذیرفته و آنرا مناسب با ظاهر آیه دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۱، ص۱۹۴.</ref> | # [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما باشد ولی سهمی از غنائم نداشته باشید. انصار در جواب گفتند که اموال خود را با مهاجران تقسیم میکنیم و از غنائم نیز سهمی نمیخواهیم.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۹۰.</ref> بیشتر [[مفسر|مفسران]] این شأن نزول را پذیرفته و آنرا مناسب با ظاهر آیه دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۱، ص۱۹۴.</ref> | ||
# شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام(ص) آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از اینکه از نبود عذا در منزلش مطلع شد، از [[صحابه پیامبر(ص)|اصحابش]] پرسید چه کسی میتواند این شخص را مهمان کند؟ در منابع تفسیری | # شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام(ص) آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از اینکه از نبود عذا در منزلش مطلع شد، از [[صحابه پیامبر(ص)|اصحابش]] پرسید چه کسی میتواند این شخص را مهمان کند؟ در منابع تفسیری از فردی انصاری نام برده شده که پذیرفت مهمان را به خانه خود ببرد، درحالیکه تنها به اندازه کودکان خود غذا داشت. وی و همسرش با خاموش کردن چراغ خانه و خواباندن کودکان، غذا را جلوی مهمان قرار داده همراه او بر سر سفره نشستند و بدون آنكه چیزى از غذا در دهان بگذارند، با مهمان همراهی کردند تا او گمان كند آنها نیز همراه او غذا میخورند در حالی که گرسنه خوابیدند.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۹.</ref> در منابع روایی چنین واقعهای را برای [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] نیز نقل کردهاند.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبیطالب علیهم السلام، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۷۴</ref> برخی مفسران معتقدند این آیه در مورد انصار نازل شده و آنچه از امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) نقل شده بیشتر از باب تطبیق آیه است یعنی این واقعه پس از نزول آیه بوده و میتوان مفاد آیه را بر آنها نیز تطبیق داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۱۹.</ref> | ||
# شأن نزولهای دیگری نیز برای آیه ایثار نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۹۵: قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] این داستانها را از باب تطبیق دانسته که آیه بر داستان آنها نیز صدق میکند ولی شأن نزول آیه نیستند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۰۹.</ref> | # شأن نزولهای دیگری نیز برای آیه ایثار نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۹۵: قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] این داستانها را از باب تطبیق دانسته که آیه بر داستان آنها نیز صدق میکند ولی شأن نزول آیه نیستند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۰۹.</ref> | ||