Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۱۹
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←نظریه امامت) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
شیعیان همچنین برخلاف اهل سنت،<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۹۹۲م/۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲.</ref> اعتقاد ندارند که همه صحابه پیامبر عادلاند<ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۴۳؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۶۱؛ ربانی گلپایگانی، درامدی بر علم کلم، ۱۳۸۷ش، ص۲۰۹و۲۱۰.</ref> و میگویند صِرف مصاحبت با پیامبر دلیل عدالت نیست.<ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۴۳؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۶۱.</ref> | شیعیان همچنین برخلاف اهل سنت،<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۹۹۲م/۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲.</ref> اعتقاد ندارند که همه صحابه پیامبر عادلاند<ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۴۳؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۶۱؛ ربانی گلپایگانی، درامدی بر علم کلم، ۱۳۸۷ش، ص۲۰۹و۲۱۰.</ref> و میگویند صِرف مصاحبت با پیامبر دلیل عدالت نیست.<ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۴۳؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۶۱.</ref> | ||
بهجز زیدیان،<ref>صابری، تاریخ فرق اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۸۷.</ref> دیگر شیعیان برخلاف برخی از اهل سنت، تقیه را جایز میدانند؛ یعنی معتقدند در مواردی که ابراز عقیده ممکن موجب شود از جانب مخالفان صدمه ببینیم، میتوانیم عقیده خود را آشکار نکنیم یا سخن یا کاری برخلاف عقیده خود انجام دهیم.<ref>سبحانی، «تقیه»، | بهجز زیدیان،<ref>صابری، تاریخ فرق اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۸۷.</ref> دیگر شیعیان برخلاف برخی از اهل سنت، تقیه را جایز میدانند؛ یعنی معتقدند در مواردی که ابراز عقیده ممکن موجب شود از جانب مخالفان صدمه ببینیم، میتوانیم عقیده خود را آشکار نکنیم یا سخن یا کاری برخلاف عقیده خود انجام دهیم.<ref>سبحانی، «تقیه»، ص۸۹۱و۸۹۲؛ دفتری، تاریخ و سنتهای اسماعیلیه، ۱۳۹۳ش، ص۸۷.</ref> | ||
توسل گرچه در دیگر فرق اسلامی هم مفهومی رایج بوده است، نزد شیعه جایگاه مهمتری دارد.<ref>پاکتچی، «توسل»، ص۳۶۲.</ref> شیعیان برخلاف برخی از اهلسنت ازجمله وهابیان<ref>سبحانی، «توسل»، ص۵۴۱.</ref> مطلوب میدانند که انسان برای استجاب دعا و تقرب به خدا اولیای خدا را واسطه قرار دهد.<ref>سبحانی، «توسل»، ص۵۴۰.</ref> توسل با «شفاعت» پیوند محکمی دارد.<ref>پاکتچی، «توسل»، ص۳۶۲.</ref> مراد از توسل بهگفته شیخ مفید این است که شفاعت این است که پیامبر و امامان میتوانند در روز قیامت شفیع گناهکاران شوند و خدا به واسطه شفاعت آنان بسیاری از گناهکاران را نجات میدهد.<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۴۷.</ref> | توسل گرچه در دیگر فرق اسلامی هم مفهومی رایج بوده است، نزد شیعه جایگاه مهمتری دارد.<ref>پاکتچی، «توسل»، ص۳۶۲.</ref> شیعیان برخلاف برخی از اهلسنت ازجمله وهابیان<ref>سبحانی، «توسل»، ص۵۴۱.</ref> مطلوب میدانند که انسان برای استجاب دعا و تقرب به خدا اولیای خدا را واسطه قرار دهد.<ref>سبحانی، «توسل»، ص۵۴۰.</ref> توسل با «شفاعت» پیوند محکمی دارد.<ref>پاکتچی، «توسل»، ص۳۶۲.</ref> مراد از توسل بهگفته شیخ مفید این است که شفاعت این است که پیامبر و امامان میتوانند در روز قیامت شفیع گناهکاران شوند و خدا به واسطه شفاعت آنان بسیاری از گناهکاران را نجات میدهد.<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۴۷.</ref> |