Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
واقعه کشف حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←قانون کشف حجاب
جز (←قانون کشف حجاب) |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==قانون کشف حجاب== | ==قانون کشف حجاب== | ||
فرمان کشف حجاب به صورت رسمی در ۱۷ دی ۱۳۱۴ صادر شد. در این روز، جشنی از طرف علی اصغر حکمت که خود نقش فعال و مؤثری در این ماجرا داشت، در دانشسرای مقدماتی و در حضور رضاشاه برپا شد. در این جشن همسر و دختران شاه و جمعی از همسران وزیران و وکیلان بدون حجاب شرکت داشتند.<ref>علی‌اصغر حکمت، ۱۳۵۵، ص ۹۰.</ref> شاه طی نطقی همه زنان را به عدم استفاده از حجاب تشویق نمود و اعلام کرد که تاکنون نیمی از جمعیت کشور به حساب نمی‌آمدند؛ زیرا در پرده به سر می‌بردند.<ref>محمد‌علی گرامی، تاریخ رضاشاه کبیر، ج۱، ص ۶۲.</ref> و ادامه داد که نجابت و عفت زن به چادر مربوط نیست و زن روحاً و اخلاقاً می‌بایست عفیف باشد.<ref>حسین مکی، ۱۳۶۳، ص۲۶۳-۲۵۸.</ref> | فرمان کشف حجاب به صورت رسمی در ۱۷ دی ۱۳۱۴ صادر شد. در این روز، جشنی از طرف علی اصغر حکمت که خود نقش فعال و مؤثری در این ماجرا داشت، در دانشسرای مقدماتی و در حضور رضاشاه برپا شد. در این جشن همسر و دختران شاه و جمعی از همسران وزیران و وکیلان بدون حجاب شرکت داشتند.<ref>علی‌اصغر حکمت، ۱۳۵۵، ص ۹۰.</ref> شاه طی نطقی همه زنان را به عدم استفاده از حجاب تشویق نمود و اعلام کرد که تاکنون نیمی از جمعیت کشور به حساب نمی‌آمدند؛ زیرا در پرده به سر می‌بردند.<ref>محمد‌علی گرامی، تاریخ رضاشاه کبیر، ج۱، ص ۶۲.</ref> و ادامه داد که نجابت و [[عفت]] زن به چادر مربوط نیست و زن روحاً و اخلاقاً می‌بایست عفیف باشد.<ref>حسین مکی، ۱۳۶۳، ص۲۶۳-۲۵۸.</ref> | ||
از این تاریخ به بعد، استفاده از چادر یا هر سرپوشی، به جز کلاه‌‌های اروپایی، ممنوع اعلام شد. زنان محجبه حق ورود به خیابان‌ها یا استفاده از وسایط نقلیه را نداشتند. کسبه نیز مجاز به فروش اجناس به زنان با حجاب نبودند.<ref> پیترآوری، تاریخ معاصر ایران، ج۲، ص ۷۲.</ref> آن‌هایی که جرئت می‌کردند در مقابل این بی‌قانونی خشونت‌بار ایستادگی کنند، با حمله و بی‌حرمتی مأموران شهربانی مواجه میشدند.<ref>محمد‌علی کاتوزیان، ۱۳۶۶، ص ۱۷۶.</ref> | از این تاریخ به بعد، استفاده از چادر یا هر سرپوشی، به جز کلاه‌‌های اروپایی، ممنوع اعلام شد. زنان محجبه حق ورود به خیابان‌ها یا استفاده از وسایط نقلیه را نداشتند. کسبه نیز مجاز به فروش اجناس به زنان با حجاب نبودند.<ref> پیترآوری، تاریخ معاصر ایران، ج۲، ص ۷۲.</ref> آن‌هایی که جرئت می‌کردند در مقابل این بی‌قانونی خشونت‌بار ایستادگی کنند، با حمله و بی‌حرمتی مأموران شهربانی مواجه میشدند.<ref>محمد‌علی کاتوزیان، ۱۳۶۶، ص ۱۷۶.</ref> | ||