Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
جز (←سند حدیث) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==سند حدیث== | ==سند حدیث== | ||
[[سید بن طاووس]] در کتاب [[اقبال الاعمال]]، بخش اعمال ماه ذی القعده روایتی که مستند این نماز است | [[سید بن طاووس]] در کتاب [[اقبال الاعمال]]، بخش اعمال ماه ذی القعده روایتی را که مستند این نماز است از | ||
[[انس بن مالک]] | [[انس بن مالک]] از [[پیامبر(ص)]]نقل میکند<ref> ابن طاووس، 1388ش، ج۲، ص۱۳ </ref> | ||
این حدیث [[حدیث مرسل|مرسل]] و از جهت سندی ضعیف است ولی با توجه به قاعده [[تسامح در ادله سنن]] خواندن این نماز [[مستحب]] بوده و انشاالله به این فضائل خواهد رسید.<ref> متن کتاب اقبال چنین است: فیما نذکره ممّا یعمل فی یوم الأحد من الشّهر المذکور و ما فیه من الفضل المذخور | |||
این حدیث [[حدیث مرسل|مرسل]] و از جهت سندی ضعیف است ولی با توجه به | |||
وجدنا ذلک بخطّ الشیخ علی بن یحیی الخیاط رحمه اللّه و غیره فی کتب أصحابنا الإمامیة، و قد روینا عنه کلّما رواه، و خطّه عندنا بذلک فی إجازة تاریخها شهر ربیع الأوّل سنة تسع و ستّمائة، فقال ما هذا لفظه: روی أحمد بن عبد اللّه، عن منصور بن عبد الحمید، عن أبی أمامة، عن انس بن مالک قال: خرج رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله یوم الأحد فی شهر ذی القعدة فقال: یا أیها النّاس من کان منکم یرید التّوبة؟ قلنا: کلّنا نرید التوبة یا رسول اللّه، فقال علیهالسلام: اغتسلوا و توضّئوا و صلّوا اربع رکعات و اقرءوا فی کلّ رکعة فاتحة الکتاب مرّة و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرّات و المعوّذتین مرة، ثمّ استغفروا سبعین مرّة، ثمّ اختموا بلا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلی العظیم، ثم قولوا: | وجدنا ذلک بخطّ الشیخ علی بن یحیی الخیاط رحمه اللّه و غیره فی کتب أصحابنا الإمامیة، و قد روینا عنه کلّما رواه، و خطّه عندنا بذلک فی إجازة تاریخها شهر ربیع الأوّل سنة تسع و ستّمائة، فقال ما هذا لفظه: روی أحمد بن عبد اللّه، عن منصور بن عبد الحمید، عن أبی أمامة، عن انس بن مالک قال: خرج رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله یوم الأحد فی شهر ذی القعدة فقال: یا أیها النّاس من کان منکم یرید التّوبة؟ قلنا: کلّنا نرید التوبة یا رسول اللّه، فقال علیهالسلام: اغتسلوا و توضّئوا و صلّوا اربع رکعات و اقرءوا فی کلّ رکعة فاتحة الکتاب مرّة و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرّات و المعوّذتین مرة، ثمّ استغفروا سبعین مرّة، ثمّ اختموا بلا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلی العظیم، ثم قولوا: | ||
یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ. | یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ. |