پرش به محتوا

ولیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۰
جز
←‏حکم شرعی: اصلاح عبارت
جز (←‏حکم شرعی: اصلاح عبارت)
خط ۱۸: خط ۱۸:
* اگر در مجلس ولیمه، [[موسیقی لهوی|موسیقی حرام]] یا [[خمر|شراب]] وجود داشته باشد، حضور در ولیمه [[جایز]] نیست؛ مگر آنکه حضور باعث شود بساط [[حرام]] جمع‌آوری شود.<ref>حکیم، المعجم الفقهی لکتب الشیخ الطوسی، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۵۶۰.</ref>
* اگر در مجلس ولیمه، [[موسیقی لهوی|موسیقی حرام]] یا [[خمر|شراب]] وجود داشته باشد، حضور در ولیمه [[جایز]] نیست؛ مگر آنکه حضور باعث شود بساط [[حرام]] جمع‌آوری شود.<ref>حکیم، المعجم الفقهی لکتب الشیخ الطوسی، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۵۶۰.</ref>
* تفاوتی میان اینکه دعوت‌کننده، [[اسلام|مسلمان]] یا [[غیرمسلمان]] باشد نیست.<ref>علامه حلی، تحریرالاحکام، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۵۸۴.</ref>
* تفاوتی میان اینکه دعوت‌کننده، [[اسلام|مسلمان]] یا [[غیرمسلمان]] باشد نیست.<ref>علامه حلی، تحریرالاحکام، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۵۸۴.</ref>
*اگر هردوی آنها هم‌زمان به ولیمه دعوت کنند، می‌بایست دعوت کسی را قبول کرد که زودتر گفته یا محل ولیمه‌اش نزدیک‌تر است.<ref>علامه حلی، تحریرالاحکام، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۵۸۴.</ref>
*اگر دو نفر، کسی را به ولیمه دعوت کنند، مستحب است دعوت کسی را قبول کند که زودتر دعوت کرده و اگر همزمان دعوت کنند، دعوت کسی که محل ولیمه‌اش نزدیک‌تر است بپذیرد.<ref>علامه حلی، تحریرالاحکام، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۵۸۴.</ref>
===ولیمه‌های  نکوهش شده ===
===ولیمه‌های  نکوهش شده ===
در روایات ولیمه در دو مورد، نکوهش شده است: اول ولیمه‌ای که در آن فقط ثروتمندان اِطعام شوند و به مستمندان غذایی داده نشود.<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۵، ص۱۰۸؛ ج۶، ص۴۵۲.</ref> دوم ولیمه‌دادن در روز سوم. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص]])  نقل شده است: «ولیمه‌دادن در روز اول حق، در روز دوم احسان و در روز سوم خودنمایی و شهرت‌طلبی است.»<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۶، ص۴۵۸.</ref>
در روایات ولیمه در دو مورد، نکوهش شده است: اول ولیمه‌ای که در آن فقط ثروتمندان اِطعام شوند و به مستمندان غذایی داده نشود.<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۵، ص۱۰۸؛ ج۶، ص۴۵۲.</ref> دوم ولیمه‌دادن در روز سوم. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص]])  نقل شده است: «ولیمه‌دادن در روز اول حق، در روز دوم احسان و در روز سوم خودنمایی و شهرت‌طلبی است.»<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه،۱۳۸۹ش، ج۶، ص۴۵۸.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۲۱۴

ویرایش