آیه حیض: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه حیض''' دویست و بیست و دومین [[آیه]] از [[سوره بقره]] است که به موضوع [[حیض]] پرداخته و به جهت آزار و ضرری که برای زنان به بار می‌آورد، از [[آمیزش]] مردان با ایشان در این دوران نهی می‌کند. به نظر [[مفسران]]، این آیه در پاسخ به باورهای نادرستی است که در ذهن [[مسلمانان]] در رابطه با چگونگی ارتباط با زنان در دوران حیض شکل گرفته بود. برخی باورهای رسوخ یافته از ادیانی مانند [[بنی اسرائیل|یهود]] که زن را در این دوران ترک می‌کردند و یا برخی باورهای جاهلی که آمیزش با زن در این دوران را ترجیح می‌دادند، منجر به بروز رفتارهای متناقضی در برخورد با زن در دوران [[حیض]] می‌گشت. به نظر بسیاری از [[مجتهد|فقهای شیعه]] با توجه به این آیه، وقتی که زن از خون حیض پاک می‌شود مرد می‌تواند با او [[آمیزش|نزدیکی]] کند، حتی اگر زن [[غسل]] نکرده باشد. و برخی با توجه به دو واژه « يَطْهُرْن‏» و «تَطَهَّرْن‏» در این آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را [[حرام]] دانستند.

|  

وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾}}| از تو در باره عادت ماهانه [زنان‏] می‌پرسند، بگو: «آن، رنجى است. پس هنگام عادت ماهانه، از [آمیزش با] زنان کناره گیرى کنید، و به آنان نزدیک نشوید تا پاک شوند. پس چون پاک شدند، از همان جا که خدا به شما فرمان داده است، با آنان آمیزش کنيد.» خداوند توبه‌‏کاران و پاکیزگان را دوست می‌‏دارد. (۲۲۲)}}