امین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[نبوت]] یکی از امانت‌های خدا است و نبوت پیامبر(ص) دلالت روشنی بر امین بودن او دارد. با این وجود در روایات [[ائمه (ع)|ائمه(ع)]] بر امین بودن [[پیامبر (ص)|پیامبر(ص)]] تأکید بسیاری شده است.<ref>فرج‌اللهی، «امانت‌داری پیامبر (ص) رحمت»، ص۳۱.</ref> از [[امام علی (ع)|امام علی(ع)]] در [[نهج البلاغه]] روایت شده که فرمود: «خدا حضرت محمد(ص) را فرستاد تا هشدار دهنده جهانیان و امین وحی باشد».<ref>شریف رضی، نهج البلاغه، ۱۴۱۴ق، ص۶۸.</ref> در [[تفسیر قمی|کتاب تفسیر قمی]]، در [[آیه]] {{متن قرآن|مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ|ترجمه=[هم] مطاع [و هم] امين است|سوره=[[سوره تکویر|تکویر]]|آیه= ۲۱}} واژه امین به امانت پیامبر تفسیر شده و از [[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]] در مورد این آیه، روایت شده که یعنی: «فرمانش نزد پروردگار، نافذ و در [[روز رستاخیز]] امین است».<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۴۰۹.</ref> هم‌چنین در برخی از زیارت‌نامه‌ها که از ائمه(ع) روایت شده از رسول خدا(ص) با تعبیر «أَمِينِ اللَّهِ عَلَى رُسُلِه» یاد شده است.<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۰۱.</ref>

{{شعر۲|ٲنْتَ الأَمِينُ ٲَمِينُ اللهِ لَاكَذِبُ|وَالصَّادِقُ الْقَوْلِ لَالَهْوٌ و َلا لَعِبُ{{یادداشت|«تو امینی؛‌ امین خداوند كه هرگز دروغ نگفته است و تو [انسان] راستگویی هستی كه هرگز دچار هوس‌رانی و بیهوده‌گویی نگشته است.»}} <ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۵۶.</ref>}}