میرزا جواد تبریزی: تفاوت میان نسخهها
←زندگینامه
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
میرزا جواد تبریزی یا جواد رهبر سعادتی در [[سال ۱۳۰۵ش]] | میرزا جواد تبریزی یا جواد رهبر سعادتی در [[سال ۱۳۰۵ش]] در [[تبریز]] به دنیا آمد. پدرش حاج علی کُبار از تجار آذربایجان بود و به را به [[ایمان]] و [[انصاف]] معروف بود. مادرش، خانم فاطمه سلطان نیز از تبار سادات مشهور این دیار بود.<ref>گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۸، ص۱۳۶؛ رجوع کنید به: زندگینامه احیاگر فاطمیه، ص۲۹</ref> | ||
=== درگذشت === | === درگذشت === | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
=== در تبریز === | === در تبریز === | ||
تبریزی در هفتسالگی وارد مدارس جدید شد و تا سال دوم دبیرستان تحصیل کرد و پس از آن به علت علاقهای که به دروس حوزوی داشت، تصمیم گرفت به حوزه برود. دبیرستان را رها کرد و در [[مدرسه طالبیه]] تبریز به تحصیل مشغول شد.{{مدرک}} | تبریزی در هفتسالگی وارد مدارس جدید شد و تا سال دوم دبیرستان تحصیل کرد و پس از آن به علت علاقهای که به دروس حوزوی داشت، تصمیم گرفت به حوزه برود. دبیرستان را رها کرد و در [[مدرسه طالبیه]] تبریز به تحصیل مشغول شد.{{مدرک}} | ||
هنگامی که چنین تصمیمی گرفت، با مخالفت خانواده و اطرافیان روبهرو شد، چون این دوران مصادف با شروع فشارها علیه [[حوزه علمیه|حوزههای علمیه]] و رنج و زحمت روحانیت بود. همت و اصرار وی، پدر را قانع ساخت و به این ترتیب او با وجود موقعیت تجارت، زندگی طلبگی را برگزید و در [[مدرسه طالبیه]] تبریز به تحصیل مشغول شد و دروس ادبیات، معانی و بیان و قسمتی از [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را فرا گرفت.<ref>گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۷، ص۱۳۶.</ref> | هنگامی که چنین تصمیمی گرفت، با مخالفت خانواده و اطرافیان روبهرو شد، چون این دوران مصادف با شروع فشارها علیه [[حوزه علمیه|حوزههای علمیه]] و رنج و زحمت روحانیت بود. همت و اصرار وی، پدر را قانع ساخت و به این ترتیب او با وجود موقعیت تجارت، زندگی طلبگی را برگزید و در [[مدرسه طالبیه]] تبریز به تحصیل مشغول شد و دروس ادبیات، معانی و بیان و قسمتی از [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را فرا گرفت.<ref>گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۷، ص۱۳۶.</ref> وی در این دوران با [[علامه جعفری]] همبحث بود.<ref>مصاحبه حجت الاسلام وحیدپور از شاگردان معظمله.</ref> | ||
وی در این دوران با [[علامه جعفری]] همبحث بود. | |||
=== در قم === | === در قم === | ||
آیتالله تبریزی در سال [[۱۳۲۷ش]] راهی [[قم]] شد و هفت سال در این شهر | آیتالله تبریزی در سال [[۱۳۲۷ش]] راهی [[قم]] شد و هفت سال در این شهر سکونت گزید.<ref>آشنایی با ستارگان هدایت و مراجع تقلید شیعه، حسین آوردی، ص۸.</ref> او از جمله افراد مورد عنایت آیتالله بروجردی بود که از طلاب امتحان میگرفت و پرداخت شهریه طلبهها منوط به نظر ممتحنین بود.»<ref>مصاحبه با حجت الاسلام وحیدپور</ref> | ||
آیتالله تبریزی در قم چهار سال از محضر [[آیتالله حجت]] بهرهمند شد و به لحاظ روحی و اخلاقی نیز تحت تأثیر وی قرار گرفت. آیتالله حجت در آن زمان در [[زهد]] و اخلاق زبانزد بود. وی همزمان ۷ سال از خدمت آیتالله بروجردی دانش و معارف را فرا گرفت و با وجود موقعیت خوب برای تدریس راهی [[نجف اشرف]] شد.{{مدرک}} | آیتالله تبریزی در قم چهار سال از محضر [[آیتالله حجت]] بهرهمند شد و به لحاظ روحی و اخلاقی نیز تحت تأثیر وی قرار گرفت. آیتالله حجت در آن زمان در [[زهد]] و اخلاق زبانزد بود. وی همزمان ۷ سال از خدمت آیتالله بروجردی دانش و معارف را فرا گرفت و با وجود موقعیت خوب برای تدریس راهی [[نجف اشرف]] شد.{{مدرک}} | ||
=== در عتبات === | === در عتبات === | ||
:: در [[مدرسه فیضیه]] نشسته بودم و به چگونگی رفتن به نجف فکر میکردم. در همین وقت مرد آشنایی را دیدم که پیشتر نیز دیده بودم. از من پرسید به چه میاندیشی؟ عرض کردم: به رفتن به عتبات. گفت: موانع رفتن چیست؟ گفتم: شرایط عوض شدهاست. آن زمان مصادف با سقوط [[محمد مصدق|مصدق]] و آغاز سختگیریهای دولت به روحانیت بود. گفت: شما غصه نخورید، از من مدارک و عکس گرفت و چند روزی نگذشت که پاسپورتم را درست کرد. او تاجر بود و برای خرید و فروش به کشورهای اطراف میرفت و این جور کارها برایش آسان بود. من نیز با گرفتن گذرنامه، صبر نکردم و با اولین وسیله به سمت عراق راه افتادم، حتی نتوانستم به شاگردانم اطلاع دهم.»{{مدرک}} | |||
آیتالله تبریزی خود را به شهر [[نجف]] رساند و این وقتی بود که بیست و هفت سال از عمرش سپری شده بود. وی با کمک [[میرزا علی غروی]] که سالیانی در نجف بود، در [[مدرسه قوام السلطنه شیرازی]] ساکن شد. «من چهل سال معنای تعطیلی را نفهمیدم و از همه چیز زدم و از لذتهای بسیاری دوری گزیدم تا به اهدافم برسم».{{مدرک}} | |||
== اساتید == | |||
آیتالله تبریزی خود را به شهر [[نجف]] رساند و این وقتی بود که بیست و هفت سال از عمرش سپری شده بود. وی با کمک [[میرزا علی غروی]] که سالیانی در نجف بود، در [[مدرسه قوام السلطنه شیرازی]] ساکن شد | آیتالله تبریزی در دروس اساتید بزرگی، چون [[سید عبدالهادی شیرازی]] و [[سید محسن حکیم]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] شرکت کرد و در همان سالهای نخست مورد توجه اساتید قرار گرفت. آیتالله خویی با درک استعداد و همت میرزا جواد، ایشان را مورد عنایت قرار داد و او رفته رفته به استاد نزدیکتر و از خواص شاگردان وی شد.<ref>یادداشتهای حجتالاسلام وحیدپور دربارهٔ زندگی آیتالله تبریزی.</ref> | ||
آیتالله خویی بعدها ایشان را جزء اعضای دفتر [[استفتاء]] خود معرفی کرد و ایشان حدود بیست سال در دفتر استفتاء و محفل درس استاد به تلاش پرداخت و چند بار سطوح و [[درس خارج]] را تدریس کرد.{{مدرک}}او مورد توجه و از اعضای هیئت استفتاء آیت الله خوئی بود و سوالات علمی دیگر شاگردان را به میرزا جواد تبریزی ارجاع میداد. آیت الله خوئی پس از آگاهی از شروع درس خارجِ او، گفته بود که میرزا جواد فاضل و مجتهد مطلق است.<ref>واسعی،«مجتهد مسلم (بزرگداشت آیت الله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی)، خردنامه همشهری، شماره۱۲، ۱۳۸۵ش.</ref> | آیتالله خویی بعدها ایشان را جزء اعضای دفتر [[استفتاء]] خود معرفی کرد و ایشان حدود بیست سال در دفتر استفتاء و محفل درس استاد به تلاش پرداخت و چند بار سطوح و [[درس خارج]] را تدریس کرد.{{مدرک}}او مورد توجه و از اعضای هیئت استفتاء آیت الله خوئی بود و سوالات علمی دیگر شاگردان را به میرزا جواد تبریزی ارجاع میداد. آیت الله خوئی پس از آگاهی از شروع درس خارجِ او، گفته بود که میرزا جواد فاضل و مجتهد مطلق است.<ref>واسعی،«مجتهد مسلم (بزرگداشت آیت الله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی)، خردنامه همشهری، شماره۱۲، ۱۳۸۵ش.</ref> | ||
آیتالله تبریزی علاوه بر اینکه در دروس فقه و اصول به درجه [[اجتهاد]] رسید، در دروس [[تفسیر]] و [[علم رجال|رجال]] تلاش زیادی کرد و به تبحر دست یافت.{{مدرک}} از هم بحثها و هم درسهای او میتوان از [[محمد باقر صدر|شهید سید محمد باقر صدر]]، [[مجتبی لنکرانی|شیخ مجتبی لنکرانی]]، شیخ [[صدرا بادکوبه ای]]، [[آیتالله وحید خراسانی]]، [[سید علی سیستانی|آیتالله سید علی سیستانی]]، [[شیخ علیاصغر شاهرودی]] را نام برد.{{مدرک}} | آیتالله تبریزی علاوه بر اینکه در دروس فقه و اصول به درجه [[اجتهاد]] رسید، در دروس [[تفسیر]] و [[علم رجال|رجال]] تلاش زیادی کرد و به تبحر دست یافت.{{مدرک}} از هم بحثها و هم درسهای او میتوان از [[محمد باقر صدر|شهید سید محمد باقر صدر]]، [[مجتبی لنکرانی|شیخ مجتبی لنکرانی]]، شیخ [[صدرا بادکوبه ای]]، [[آیتالله وحید خراسانی]]، [[سید علی سیستانی|آیتالله سید علی سیستانی]]، [[شیخ علیاصغر شاهرودی]] را نام برد.{{مدرک}} |