|
|
خط ۹۴: |
خط ۹۴: |
| پس از وقایعی، شورشیان خانه عثمان را محاصره کرده و از ورود آب و غذا به داخل خانه جلوگیری کردند.<ref name=":11">ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۱۷۲.</ref> محاصره کنندگان را افرادی از [[مصر]]، [[بصره]]، [[کوفه]] و بخشی از اهالی مدینه دانستهاند.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۹۰.</ref> محاصره خانه عثمان چهل روز طول کشید<ref name=":11" /> در نهایت مهاجمان به خانه عثمان حمله کرده و عثمان کشته شد.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۶.</ref> | | پس از وقایعی، شورشیان خانه عثمان را محاصره کرده و از ورود آب و غذا به داخل خانه جلوگیری کردند.<ref name=":11">ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۱۷۲.</ref> محاصره کنندگان را افرادی از [[مصر]]، [[بصره]]، [[کوفه]] و بخشی از اهالی مدینه دانستهاند.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۹۰.</ref> محاصره خانه عثمان چهل روز طول کشید<ref name=":11" /> در نهایت مهاجمان به خانه عثمان حمله کرده و عثمان کشته شد.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۶.</ref> |
| قتل عثمان را در روز جمعه هجدهم [[ذیالحجه]] سال ۳۵هجری دانستهاند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲.</ref> | | قتل عثمان را در روز جمعه هجدهم [[ذیالحجه]] سال ۳۵هجری دانستهاند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲.</ref> |
|
| |
| ==محاصره==
| |
| با بالا گرفتن تشنج در [[حجاز]] و تن ندادن عثمان به خواستههای مردم، که مهمترینش استعفای خود عثمان بود، معترضان اهل مدینه همراه جمعیت بسیاری از [[کوفه]] و [[مصر]] تصمیم گرفتند اقدامات خود را علیه او شدت بخشند.<ref>نک: دینوری، امامت و سیاست، ص ۶۱.</ref> سرانجام، [[مالک اشتر نخعی]] با هزار مرد از کوفه و ابن ابی حذیفه با چهارصد مرد مصری به در خانه عثمان رفتند و خانه عثمان را شب و روز در محاصره خود قرار دادند. در این میان [[طلحة بن عبیدالله|طلحه]] هر دو گروه را علیه عثمان تحریک میکرد. او به آنان گفت: عثمان از اینکه او را در محاصره گرفتهاید، ترس و بیمی ندارد؛ زیرا [[امام علی علیه السلام|علی]] آب و غذا برایش میرساند. از اینکه آب به عثمان برسد جلوگیری کنید.<ref>نک: دینوری، دینوری، امامت و سیاست، ص ۶۱.</ref> پیش از این، [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]] به عثمان اطلاع داد که برای مدتی از مدینه خواهد رفت و عثمان موافقت کرد.<ref>نک: دینوری، امامت و سیاست، ص۵۷ و ۵۸.</ref> هرچند [[امام علی علیه السلام|امام علی(ع)]] [[حسنین|دو فرزندش]] را به صورت مسلح به نگهبانی از خانه عثمان برای حفاظت از عثمان گمارد، اما با بیرون رفتن او از مدینه، اوضاع بر عثمان تنگتر شد.<ref>نک: دینوری، امامت و سیاست، ص۵۷ و ۵۸و ۶۴.</ref>
| |
| [[سید جعفر مرتضی]] با توجه به قرائن تاریخی مانند مخالفت جدی حضرت علی(ع) با عملکرد عثمان و وجود اخبار معارض مانند رد پیشنهاد کمک امام حسن(ع) از سوی عثمان، فرستادن حسنین برای محافظت از عثمان را بعید و غیر قابل قبول دانسته است. او با استدلال به فرموده امام علی(ع) مبنی بر خوشحال نشدن و ناراحت نشدن از قتل عثمان و همچنین سیره ایشان در برخورد با ظالمان و یاری مظلومان، به نقل از [[باقر شریف قرشی]] در کتاب حیاة الإمام الحسن(ع) میگوید: این جریان بر فرض وقوع، به خاطر دفع تهمت از حسنین(ع) نسبت به شراکت در خون عثمان بوده است.<ref>سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ۱۳۸۸ش، ص۳۱۳.</ref> [[سید مرتضی]] پس از تردید در فرستادن حسنین(ع) توسط امیرالمؤمنین(ع)، علت آن را جلوگیری از قتل عمدی او و رساندن آب و غذا به خانواده او میداند نه جلوگیری از برکناری او از خلافت، چرا که او به جهت کارهای ناروایش مستحق خلع از خلافت بود.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۲۴۲.</ref>
| |
|
| |
| عثمان و کسانی که با او در خانه بودند، حتی برای آب و خوراک خود با مضیقه روبهرو شدند. عثمان نامههایی به مکه و شام نوشت و از مسلمانان این دو شهر درخواست کمک کرد و در نامه نوشت که من [[توبه]] کردهام؛ ولی این جماعت توبه مرا نمیپذیرند و جز به کنارهگیریام رضایت نمیدهند؛ ترسم که به زودی اندوخته خوراکی خانهام تمام شود.<ref>نک: دینوری، امامت و سیاست، ص ۵۸ و ۵۹.</ref> از واقدی نقل کردهاند که محاصره عثمان چهل و نه روز طول کشیده است.<ref>نک: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۴۴.</ref>
| |
|
| |
|
| ==قتل عثمان== | | ==قتل عثمان== |