۱۷٬۷۰۴
ویرایش
استبراء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
افزایش معنای لغوی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←استبراء از خون حیض و نفاس: تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش معنای لغوی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
استبرا کاربردهای دیگری هم در فقه دارد از جمله به معنای جلوگیری از خوردن نجاست توسط حیوان [[حلال‌گوشت|حلال‌گوشتی]] است که به خوردن نجاست عادت کرده برای پاک شدن گوشت و شیر آن. | استبرا کاربردهای دیگری هم در فقه دارد از جمله به معنای جلوگیری از خوردن نجاست توسط حیوان [[حلال‌گوشت|حلال‌گوشتی]] است که به خوردن نجاست عادت کرده برای پاک شدن گوشت و شیر آن. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
استبراء پاکی جستن از نجاست و بیزاری جستن از عیب و نقص است که چگونگی آن نسبت به کاربردهایش متفاوت است.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> برخی از کاردهای استبراء در فقه عبارتند از: | استبراء پاکی جستن از نجاست و بیزاری جستن از عیب و نقص است که چگونگی آن نسبت به کاربردهایش متفاوت است.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> استیرا در لغت به معنای درخواست پایان چیزی به منظور برطرف کردن شبهه از آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۵۰-۵۱(ذیل واژه برأ).</ref>برخی از کاردهای استبراء در فقه عبارتند از: | ||
==استبراء از بول و منی== | ==استبراء از بول و منی== | ||
استبراء از بول و منی: عمل مستحبی است که پس از خروج ادرار یا منی انجام می‌دهند تا باقیمانده بول یا ادرار در مجرای ادرارشان باقی نماند.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> | استبراء از بول و منی: عمل مستحبی است که پس از خروج ادرار یا منی انجام می‌دهند تا باقیمانده بول یا ادرار در مجرای ادرارشان باقی نماند.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
*صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق. | *صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق. | ||
*طباطبایی یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشی)، تصحیح احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،۱۴۱۹ق. | *طباطبایی یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشی)، تصحیح احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،۱۴۱۹ق. | ||
*طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تصحیح سید احمد حسینی، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۴۱۶ق. | |||
*طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، تصحیح علی خراسانی و دیگران، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۷ق. | *طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، تصحیح علی خراسانی و دیگران، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۷ق. | ||
*علامه حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، تصحیح بخش فقه در جامعه پژوهش‌های اسلامی، مشهد، مجمع البحوث الاسلامیه، ۱۴۱۲ق. | *علامه حلی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، تصحیح بخش فقه در جامعه پژوهش‌های اسلامی، مشهد، مجمع البحوث الاسلامیه، ۱۴۱۲ق. | ||