مؤذن: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤذن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۲

۹۳۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shia

Automoderated users، confirmed، movedable، protected، templateeditor

۲٬۸۷۶

ویرایش

@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 بنا به گزارشات موجود می‌توان گفت اذان بر اساس موسیقی ایرانی برای اولین‌بار توسط محمد فلاحی معروف به دماوندی گفته شد. به جز دماوندی، سیدحسین عندلیب اصفهانی (مؤذن مسجد سپهسالار)، حاج مؤذن تفرشی (مؤذن مشهوری در عهد محمدعلی شاه) و سیدعبدالرحیم اصفهانی (استاد دماوندی) برخی از اساتید گذشته آواز ایران هستند که به گفتن اذان در دستگاه‌های ایرانی پرداخته‌اند. برای نخستین بار در سال ۱۲۹۱ش. و در دوره قاجار و مظفرالدین‌شاه، صدای اذان ابوالحسن دماوندی (مؤذن مظفرالدین شاه) در آواز بیات ترک بر روی گرامافون ضبط شد.<ref>[https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-768006 نخستین اذان ثبت شده تاریخ ایران]، خبرگزاری ایلنا.</ref>
-علی خان نایب‌السلطنه، از مؤذنان مشهور عصر ناصرالدین شاه قاجار بود که بر فراز شمس‌العماره اذان سر می‌داد. قربان خان قزوینی معروف به «شاهی» نیز، از دیگر مؤذنان دربار قاجاریه بود. گاه برخی اشخاص و رجال مملکتی، دارای مؤذنی خاص بودند. برای مثال مؤذن مخصوص انیس‌الدوله، همسر ناصرالدین شاه، سید حبیب‌الله چاله حصاری ملقب به ضیاء خلوت بود. حاجی ملا رجبعلی نیز از مؤذنانی بود که به سبب اذان‌گویی در دربار سلاطین این دوره به «حاجی مؤذن» معروف بود.<ref name=":0"/>
+علی خان نایب‌السلطنه، از مؤذنان مشهور عصر ناصرالدین شاه قاجار بود که بر فراز شمس‌العماره اذان سر می‌داد. قربان خان قزوینی معروف به «شاهی» نیز، از دیگر مؤذنان دربار قاجاریه بود. گاه برخی اشخاص و رجال مملکتی، دارای مؤذنی خاص بودند. برای مثال مؤذن مخصوص انیس‌الدوله، همسر ناصرالدین شاه، سید حبیب‌الله چاله حصاری ملقب به ضیاء خلوت بود. حاجی ملا رجبعلی نیز از مؤذنانی بود که به سبب اذان‌گویی در دربار سلاطین این دوره به «حاجی مؤذن» معروف بود.
 مشهورترین مؤذن ایرانی، [[رحیم مؤذن‌زاده اردبیلی]] (درگذشتهٔ ۵ خرداد ۱۳۸۴ش) است که اذان او در آواز بیات ترک و در گوشه روح الارواح نزد ایرانیان و برخی کشورهای اسلامی دیگر معروف است.<ref>[http://www.iec-md.org/monasebatha/digar/moazzenzadeh.html در سوگ بلال ایران]، مرکز تعلیمات اسلامی واشینگتن.</ref> اذان او همچنان از محبوبیت خاصی در میان مردم ایران برخوردار است و در حافظهٔ جمعی ایرانیان و بسیاری از مسلمانان جای دارد. اذان وی به ثبت ملی نیز رسیده‌است.<ref name=":0"/>
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 == منابع ==
-{{منابع}}
+{{منابع}}* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=محمد|نام=ابن سعد|عنوان=الطبقات الکبری|سال=۲۳۰|مکان=بیروت|ناشر=دار صادر|پیوند نویسنده=ابن سعد|پیوند=}}
-* ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دار صادر.
+*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=طوسی|نام=محمد بن حسن|عنوان=التبیان فی تفسیر القرآن|سال=۴۶۰|مکان=بیروت|ناشر=دار احیاء التراث العربی|پیوند نویسنده=شیخ طوسی|پیوند=|کوشش=}}
-* طوسی، محمد بن حسن‏، التبیان فی تفسیر القرآن‏، بیروت‏، دار احیاء التراث العربی‏، اول‏.
+*{{یادکرد وب|نام خانوادگی=|نام=|عنوان=نخستین اذان ثبت شده تاریخ ایران|ناشر=|نشانی=https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-768006|تاریخ=|تاریخ بازبینی=|شناسه={{شناسه یادکرد|ایلنا}}|نویسنده=خبرگزاری ایلنا|کد زبان=|وبگاه=ilna.ir}}
-*[https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-768006 نخستین اذان ثبت شده تاریخ ایران]، خبرگزاری ایلنا.
+*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=عظیمی پور|نام=نسیم|مقاله=اذان|دانشنامه=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|سال=۱۳۹۱|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=http://lib.eshia.ir/23019/1/3607}}
-* عظیمی پور، نسیم، «اذان»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی.
+*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=محمدی ری‌شهری|نام=محمد|عنوان=حکمت نامه پیامبر اعظم صلَّی الله علیه و آله|سال=۱۳۸۹|مکان=تهران|ناشر=مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث|پیوند نویسنده=محمد محمدی ری شهری}}
-* محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت نامه پیامبر اعظم صلَّی الله علیه و آله، تهران: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر ‫، ‫۱۳۸۹. ‬‬‬
+*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|عنوان=تفسیر نمونه|سال=۱۳۷۴|مکان=تهران|ناشر=دارالکتب الاسلامیه|پیوند نویسنده=}}
-* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه. ۱۳۷۴.
+*{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=فیاضی|نام۱=محمدانور|تاریخ=۱۳۹۰|عنوان=نمادهای اجتماعی شیعه در عصرحضور (نمادهای زبانی)|پیوند=|ژورنال=تاریخ اسلام در آینه پژوهش|دوره=هشتم|شماره=اول|صفحات=۱۳۷–۱۶۳|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=جباری}}
-* رضوی، عباس، «پیشینه بودجه حوزه»، مجله حوزه، مرداد و شهریور - مهر و آبان ۱۳۷۳، شماره ۶۳ و ۶۴.
+*{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=رضوی|نام۱=عباس|تاریخ=۱۳۷۳|عنوان=پیشینه بودجه حوزه|ژورنال=حوزه|شماره=۶۳ و ۶۴}}{{پایان}}
-* فیاضی محمدانور، جباری، محمدرضا. «نمادهای اجتماعی شیعه در عصرحضور (نمادهای زبانی)»، تاریخ اسلام در آینه پژوهش، قم: مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره). سال هشتم، شماره اول، بهار ۱۳۹۰، ۱۳۷–۱۶۳.
-{{پایان}}
 {{نمازها}}