Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←کتاب آسمانی عیسی(ع)
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==کتاب آسمانی عیسی(ع)== | ==کتاب آسمانی عیسی(ع)== | ||
براساس [[آیه|آیات قرآن]]<ref>سوره آل عمران، ایه ۳ و ۴؛ سوره مائده، آیه ۴۶و ۴۷؛ سوره مریم، آیه ۳۰؛ سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> و [[حدیث|احادیث اسلامی]]،<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به: کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> انجیل نام کتاب آسمانی حضرت عیسی(ع) دانسته شده که از سوی [[خدا|خداوند]] بر او نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۳؛ رضوی، «انجیل»، ص۷۷ و۸۳.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، کتاب آسمانی عیسی(ع) از بین رفته و شاگردان عیسی(ع)، تنها قسمت‌هایی از آن را در انجیل‌های خود نقل کرده‌اند که آمیخته با خرافات شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۵.</ref> | براساس [[آیه|آیات قرآن]]<ref>سوره آل عمران، ایه ۳ و ۴؛ سوره مائده، آیه ۴۶و ۴۷؛ سوره مریم، آیه ۳۰؛ سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> و [[حدیث|احادیث اسلامی]]،<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به: کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> انجیل نام کتاب آسمانی حضرت عیسی(ع) دانسته شده که از سوی [[خدا|خداوند]] بر او نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۳؛ زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۵۵ و ۱۵۶؛ رضوی، «انجیل»، ص۷۷ و۸۳.</ref> برخی معتقدند که احادیث در این باره به قدری فراوان است که انسان به وجود کتاب آسمانی به نام انجیل به یقین می‌رسد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۵۶ و ۱۵۷.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، کتاب آسمانی عیسی(ع) از بین رفته و شاگردان عیسی(ع)، تنها قسمت‌هایی از آن را در انجیل‌های خود نقل کرده‌اند که آمیخته با خرافات شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۵.</ref> | ||
واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است | براساس نظر بعضی از محققان همچون [[محمدهادی معرفت]]، از محققان [[علوم قرآن|علوم قرآنی]]، برخلاف تصور رایج [[مسلمان|مسلمانان]] درباره انجیل، انجیل یک کتاب مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نیست.<ref>نگاه کنید به: معرفت، صیانة القرآن عن التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹؛ نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۱۹-۲۳؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> از نظر آیت‌الله معرفت، آنچه بر عیسی(ع) نازل شده، تعالیم و بشارت‌های شفاهی بود که در طول زمان رسالت به مردم و حواریون بیان کرد و حواریون این تعالیم را حفظ نموده و به نسل بعد منتقل کردند تا اینکه در اناجیل معروف گردآوری شد.<ref>معرفت، صیانة القرآن عن التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹.</ref> | ||
این محققان، کتابی را که براساس آیات قرآن به عیسی عطا شده، به معنای وحی و احکام تشریعی دانسته‌اند<ref>نگاه کنید به: نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۲۱؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> و معتقدند قرآن در هیچ آیه‌ای، انجیل را کتاب عیسی(ع) معرفی نمی‌کند؛ بلکه انجیل را مشتمل بر وحی نازل شده بر او می‌داند.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۲.</ref> همچنین گفته‌اند قرآن از باب جدال احسن، نام انجیل را که بر کتاب‌هایی که شامل تعالیم شفاهی نازل شده بر عیسی(ع) بود، برگزید.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> | |||
واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۹۱.</ref> و وجود چندین انجیل رد شده است.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱.</ref> در این آیات، بر وحیانی بودن انجیل، گواهی آن بر حقانیت [[تورات]]، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و فراگیر شدن دعوت او اشاره شده است.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۳؛ اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱ـ۳۷.</ref> طبق آیه ۴۶ سوره مائده، انجیل دربردارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل [[تقوا]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۹۶.</ref> همچنین در آیاتی همچون آیه ۱۷۱ سوره نساء بر انسان و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع)، باطل شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۴.</ref> | |||
در حدیثی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که انجیل در شب [[۱۲ رمضان|دوازدهم]]<ref>کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> یا [[۱۳ رمضان|سیزدهم ماه رمضان]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> بر عیسی(ع) نازل شد. گفته شده انجیل به صورت یک‌باره و دفعی نازل شد. بر پایه روایات متعدد، انجیل و دیگر کتاب‌های آسمانی نزد [[امامان شیعه]] است و آنها بر آن کتاب‌ها عالِم بودند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۵، ۲۲۷؛ صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۳۲-۱۴۱.</ref> | در حدیثی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که انجیل در شب [[۱۲ رمضان|دوازدهم]]<ref>کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> یا [[۱۳ رمضان|سیزدهم ماه رمضان]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> بر عیسی(ع) نازل شد. گفته شده انجیل به صورت یک‌باره و دفعی نازل شد. بر پایه روایات متعدد، انجیل و دیگر کتاب‌های آسمانی نزد [[امامان شیعه]] است و آنها بر آن کتاب‌ها عالِم بودند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۵، ۲۲۷؛ صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۳۲-۱۴۱.</ref> | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۷: | ||
* احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلی فراموش و کنار گذاشته شده و به جای آن، کتاب‌های دیگری نوشته شده است. این احتمال را مطابق وقایع تاریخی دانسته‌اند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۴ و ۸۵.</ref> | * احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلی فراموش و کنار گذاشته شده و به جای آن، کتاب‌های دیگری نوشته شده است. این احتمال را مطابق وقایع تاریخی دانسته‌اند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۴ و ۸۵.</ref> | ||
برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶ | برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه (مَتّی، مَرْقُس، لوقا و یُوحَنّا) دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶.</ref> | ||
==انجیل مسیحیان == | ==انجیل مسیحیان == | ||
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید، مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره قرآن و پیامبر(ص) اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد؛ مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> | در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید، مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره قرآن و پیامبر(ص) اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد؛ مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> | ||