پرش به محتوا

انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۰۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ مارس ۲۰۲۳
جز
خط ۲۶: خط ۲۶:
گفته شده همه مسیحیان معتقدند که چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>
گفته شده همه مسیحیان معتقدند که چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>


مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح می‌دانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا می‌دانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمی‌بینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هر یک از انجیل‌ها، موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی در اجتماعات یکشنبه در [[کلیسا]] بخش‌هایی از چهار انجیل را می‌خواندند و آنها را به منزله آثار رسولان می‌شمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل می‌شدند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref>
مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح می‌دانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا می‌دانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمی‌بینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هر یک از انجیل‌ها، موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی در اجتماعات یکشنبه در کلیسا بخش‌هایی از چهار انجیل را می‌خواندند و آنها را به منزله آثار رسولان می‌شمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل می‌شدند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref>
 
انجیل‌ها زندگی، [[معجزه|معجزات]]، تعالیم، سیره و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش کرده‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳؛ اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۲۷.</ref>


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
انجیل، واژه‌ای یونانی به معنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمان جدید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به دلیل اینکه انجیل‌ها شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل می‌نامند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار می‌رفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیل‌ها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref>
انجیل، واژه‌ای یونانی به معنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمان جدید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به دلیل اینکه انجیل‌ها شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل می‌نامند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار می‌رفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیل‌ها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref>
انجیل‌ها زندگی، [[معجزه|معجزات]]، تعالیم، [[سیره]] و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش کرده‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳؛ اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۲۷.</ref>


==سیر تدوین و رسمی شدن چهار انجیل==
==سیر تدوین و رسمی شدن چهار انجیل==
خط ۳۷: خط ۳۷:
گفته شده انجیل‌نویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مرقس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref>
گفته شده انجیل‌نویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مرقس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref>


به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م، سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل می‌شد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عده‌ای به نوشتن زندگی‌نامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> نگارش انجیل‌ها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. ازاین‌رو، افراد مختلفی با سبک و نگارش خاصی به نوشتن زندگی‌نامه و حوادث مربوط به عیسی(ع) پرداختند و انجیل‌های متعددی به وجود آمد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> مسیحیان نخستین با کمک [[روح القدس]] از میان آن نوشته‌های متعدد،‌ چهار انجیل و ۲۳ کتاب دیگر را به عنوان کتاب مقدس و نوشته‌های الهام شده پذیرفتند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص ۵۱.</ref> گفته شده در مجمع روحانی «کارتاژ» در سال ۳۹۷ میلادی بود که همه انجیل‌ها غیر از انجیل‌های چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیل‌های رسمی و قانونی در عهدجدید شناخته و تثبیت شد. پیش از آن، اختلاف نظر و تردید‌هایی وجود داشت؛<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> هرچند برخی معتقدند که چهار انجیل در حدود سال ۱۷۰م منزلت آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمی‌شد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref>
به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل می‌شد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عده‌ای به نوشتن زندگی‌نامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> نگارش انجیل‌ها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. ازاین‌رو، افراد مختلفی با سبک و نگارش خاصی به نوشتن زندگی‌نامه و حوادث مربوط به عیسی(ع) پرداختند و انجیل‌های متعددی به وجود آمد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> مسیحیان نخستین با کمک [[روح القدس]] از میان آن نوشته‌های متعدد،‌ چهار انجیل و ۲۳ کتاب دیگر را به عنوان کتاب مقدس و نوشته‌های الهام شده پذیرفتند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص ۵۱.</ref> گفته شده در مجمع روحانی «کارتاژ» در سال ۳۹۷ میلادی بود که همه انجیل‌ها غیر از انجیل‌های چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیل‌های رسمی و قانونی در عهدجدید شناخته و تثبیت شد؛<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> هرچند برخی معتقدند که چهار انجیل حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی به منزله آثار رسولان شمرده شده و برای آنها حجیت قائل شدند و در حدود سال ۱۷۰م منزلت آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمی‌شد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشه‌ای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref>
 
در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده تا پیش از سال ۱۴۰م، هیچ مدرکی وجود ندارد که براساس آن بتوان مجموعه‌ای از نوشته‌های انجیلی را شناخت. حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی چهار انجیل (متی، مرقس، لوقا و یوحنّا) به منزله آثار رسولان شمرده شده و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل شدند. این چهار انجیل تا سال ۱۵۰م مورد توجه عمومی قرار گرفتند و در حدود سال ۱۷۰م منزلت آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ هرچند به زبان آورده نمی‌شد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸و۵۹.</ref> طبق این مقدمه، در آغاز سده سوم میلادی چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مورد مناقشه قرار نگرفتند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref>


همه کتاب‌های عهد جدید از جمله انجیل‌ها به زبان یونانی نگاشته شده‌اند<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> و همین متون را نیز محور تحقیقات و ترجمه‌ها دانسته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref>
همه کتاب‌های عهد جدید از جمله انجیل‌ها به زبان یونانی نگاشته شده‌اند<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> و همین متون را نیز محور تحقیقات و ترجمه‌ها دانسته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref>
خط ۴۶: خط ۴۴:
نقل شده همه مسیحیان درباره چهار انجیل معتقدند که آنها را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون سال‌ها پس از عیسی(ع) نگاشتند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان، نویسندگان عهد جدید از جمله اناجیل را پیامبر نمی‌دانند؛ بلکه معتقدند آنها از پیروان عیسی(ع) بودند و با الهام الهی آن کتاب‌ها را نوشته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref>
نقل شده همه مسیحیان درباره چهار انجیل معتقدند که آنها را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون سال‌ها پس از عیسی(ع) نگاشتند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان، نویسندگان عهد جدید از جمله اناجیل را پیامبر نمی‌دانند؛ بلکه معتقدند آنها از پیروان عیسی(ع) بودند و با الهام الهی آن کتاب‌ها را نوشته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref>


سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها، انجیل‌های ‌همنوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: معجزاتی که در سایر انجیل‌ها نیامده است همچون معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر، خطابه‌های طولانی، مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>
سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها، انجیل‌های ‌هم‌نوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: معجزاتی که در سایر انجیل‌ها نیامده است همچون معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر، خطابه‌های طولانی، مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>


درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی ندانسته‌اند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>
درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی ندانسته‌اند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>


===مَتّی===
===مَتّی===
انجیل مَتّی اولین کتاب از کتاب‌های عهد جدید است.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> از نظر توماس میشل، دانشمندان کتاب مقدس معتقدند که انجیل متّی با هدف گفتگو و جدل با بعضی از بزرگان یهودی نگارش یافت.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> در تاریخ نگارش این انجیل اختلاف است: سال ۳۸م، بین سال‌های ۵۰ تا ۶۰م<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref> و ۷۰م<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> گفته شده است. این کتاب، عیسی(ع) را متمّم [[یهودیت|دین یهود]]، معلم اعظم، موسای جدید و صاحب شریعت عهد جدید معرفی می‌کند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> محتوای این انجیل را چنین بیان کرده‌اند: نسب‌نامه عیسی(ع)، نحوه ولادت وی، امتحان او به دست شیطان، فرامین اخلاقی به مردم و شاگردانش، معجزات عیسی(ع)، انتخاب دوازده رسول، ظاهر شدن [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] و [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] بر او، توطئه قتل عیسی(ع) و ظاهر شدن پس از برخاستن از قبر.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> زبان اصلی این انجیل را عبری دانسته‌اند که به یونانی و غیرآن ترجمه شده است؛ نسخه اصلی آن مفقود و مترجمین آن نیز مشخص نیست.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref>
انجیل مَتّی اولین کتاب از کتاب‌های عهد جدید است.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> از نظر توماس میشل، دانشمندان کتاب مقدس معتقدند که انجیل متّی با هدف گفتگو و جدل با بعضی از بزرگان یهودی نگارش یافت.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> در تاریخ نگارش این انجیل اختلاف است: سال ۳۸م، بین سال‌های ۵۰ تا ۶۰م<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref> و ۷۰م<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> گفته شده است. این کتاب، عیسی(ع) را متمّم [[یهودیت|دین یهود]]، معلم اعظم، موسای جدید و صاحب شریعت عهد جدید معرفی می‌کند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> محتوای این انجیل را چنین بیان کرده‌اند: نسب‌نامه عیسی(ع)، نحوه ولادت وی، امتحان او به دست شیطان، فرامین اخلاقی به مردم و شاگردانش، معجزات عیسی(ع)، انتخاب دوازده رسول، ظاهر شدن [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] و [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] بر او، توطئه قتل عیسی(ع) و برخاستن از قبر.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> زبان اصلی این انجیل را عبری دانسته‌اند که به یونانی و غیرآن ترجمه شده است؛ نسخه اصلی آن را مفقود و مترجمین آن را نامشخص دانسته‌اند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref>


متی،‌ نویسنده این انجیل، را از حواریون عیسی(ع) دانسته‌اند که قبل از ایمان به عیسی(ع)، مأمور اخذ مالیت و باجگیر بوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref>
متی،‌ نویسنده این انجیل، از حواریون عیسی(ع) بود که گفته شده قبل از ایمان به عیسی(ع)، مأمور اخذ مالیت و باجگیر بوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref>


گفته شده در قدیم انجیل متی را اولین و قدیمی‌ترین انجیل می‌دانستند؛ اما محققین امروز انجیل مرقس را قدیمی‌ترین انجیل می‌دانند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref>
گفته شده در قدیم انجیل متی را اولین و قدیمی‌ترین انجیل می‌دانستند؛ اما محققین امروز انجیل مرقس را قدیمی‌ترین انجیل می‌دانند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref>


===مرقُس===
===مَرقُس===
انجیل مرقس کوتاه‌ترین و قدیمی‌ترین انجیل دانسته شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱؛ زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶.</ref> مرقس، از حواریون نیست؛ بلکه از پیروان و شاگردان پِطْرُس رسول،{{یادداشت|پطرس را بزرگ‌ترین رسول و حواری عیسی(ع) دانسته‌اند که نامش شمعون بود و حضرت عیسی(ع) او را پطرس (به معنای صخره) نامید و سنگ بنای کلیسا و جامعه مسیحیت قرار داد. (توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۸.)}} بود<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref> که در حوالی سال ۶۰،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۲.</ref> ۶۱<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۴.</ref> یا ۷۰ میلادی<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> انجیل خود را تألیف کرد. در این انجیل، بر جنبه‌های بشری و انسان بودن عیسی(ع) و رنج‌های او تأکید شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> انجیل مرقس به دو بخش تقسیم می‌شود: در بخش نخست به کیستی عیسی(ع) و پادشاهی او و در بخش دوم به مرگ او پرداخته شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> مرقس بیشتر به کارهای عیسی(ع) پرداخته و مقابله او با دیوها و خارج کردن آنها از بیماران روانی، بخشیدن گناهکاران و معجزات او را گزارش کرده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل معرفی عیسی(ع) از زمان تعمید او به دست [[یحیی (پیامبر)|یحیی(ع)]] و آغاز رسالتش است و شجره‌نامه و تولد او را مطرح نکرده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> گفته شده این انجیل برای مسیحیانی که قبلاً یهودی نبودند، نوشته شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref>
انجیل مرقس کوتاه‌ترین و قدیمی‌ترین انجیل دانسته شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱؛ زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶.</ref> مرقس، از حواریون نبود؛ بلکه از پیروان و شاگردان پِطْرُس رسول،{{یادداشت|پطرس را بزرگ‌ترین رسول و حواری عیسی(ع) دانسته‌اند که نامش شمعون بود و حضرت عیسی(ع) او را پطرس (به معنای صخره) نامید و سنگ بنای کلیسا و جامعه مسیحیت قرار داد. (توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۸.)}} بود<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref> که در حوالی سال ۶۰،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۲.</ref> ۶۱<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۴.</ref> یا ۷۰ میلادی<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> انجیل خود را تألیف کرد. در این انجیل، بر جنبه‌های بشری و انسان بودن عیسی(ع) و رنج‌های او تأکید شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> انجیل مرقس به دو بخش تقسیم می‌شود: در بخش نخست به کیستی عیسی(ع) و پادشاهی او و در بخش دوم به مرگ او پرداخته شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> مرقس بیشتر به کارهای عیسی(ع) پرداخته و مقابله او با دیوها و خارج کردن آنها از بیماران روانی، بخشیدن گناهکاران و معجزات او را گزارش کرده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل معرفی عیسی(ع) از زمان تعمید او به دست [[یحیی (پیامبر)|یحیی(ع)]] و آغاز رسالتش است و شجره‌نامه و تولد او را مطرح نکرده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> نخستین جمله انجیل مرقس چنین است: «آغاز بشارت عیسی مسیح، پسر خدا».<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، انجیل مرقس، ص۲۵۹.</ref>
 
نخستین جمله انجیل مرقس چنین است: «آغاز بشارت عیسی مسیح، پسر خدا».<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، انجیل مرقس، ص۲۵۹.</ref>


===لوقا===
===لوقا===
انجیل لوقا که طولانی‌ترین انجیل شمرده شده،<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> در سال‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی خطاب به مشرکین نوشته شده است.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۸۰ـ۸۱.</ref> شرح تولد و دوران کودکی عیسی(ع) را از ویژگی‌های خاص این انجیل برشمرده‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> تولد یحیی(ع)، معجزات متعدد عیسی(ع)، اعطای قدرت خارق العاده به حواریون، انتخاب هفتاد تن (غیر از حواریون) جهت تبلیغ، به صلیب کشیده شدن و برخاستن از قبر از دیگر مطالب این انجیل بیان شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> در این انجیل، حواریون، عیسی(ع) را خداوند خطاب کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: انجیل لوقا، باب ۱۱، آیه ۱.</ref> گفته شده در انجیل، عیسی(ع) به عنوان انسان کامل مطرح شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref>
انجیل لوقا که طولانی‌ترین انجیل شمرده شده،<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> در سال‌های میان ۷۰ تا ۹۰ میلادی خطاب به مشرکین نوشته شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۸؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰ـ۸۱.</ref> شرح تولد و دوران کودکی عیسی(ع) را از ویژگی‌های خاص این انجیل برشمرده‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> تولد یحیی(ع)، معجزات متعدد عیسی(ع)، اعطای قدرت خارق العاده به حواریون، انتخاب هفتاد تن (غیر از حواریون) جهت تبلیغ، به صلیب کشیده شدن و برخاستن از قبر از دیگر مطالب این انجیل بیان شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> در این انجیل، حواریون، عیسی(ع) را خداوند خطاب کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: انجیل لوقا، باب ۱۱، آیه ۱.</ref> گفته شده در این انجیل، عیسی(ع) به عنوان انسان کامل مطرح شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref>


لوقا از شاگردان و یاران غیریهودی‌الاصل پولُس رسول بود. ازاین‌رو، از حواریون عیسی(ع) به شمار نمی‌رود.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> لوقا را تنها نویسنده عهد جدید دانسته‌اند که یهودی نبوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref>
لوقا از شاگردان و یاران غیریهودی‌الاصل پولُس رسول بود. ازاین‌رو، از حواریون عیسی(ع) به شمار نمی‌رود.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> لوقا را تنها نویسنده عهد جدید دانسته‌اند که یهودی نبوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref>


===یوحنّا===
===یوحنّا===
انجیل یوحنا، متأخرترین کتاب سیره و سخنان عیسی(ع) دانسته شده که بر فوق بشر بودن عیسی(ع) تأکید دارد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱.</ref> یوحنّا از حواریون دوازده‌گانه عیسی(ع) به شمار می‌رود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۵.</ref> درباره سال نگارش این انجیل اختلاف وجود دارد<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۶۳-۴۶۵.</ref> و از سال ۶۵م تا ۹۰م گفته شده و ۶۵م ترجیح داده شده است؛<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> ۹۶ و ۹۸م نیز گفته شده است.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل به سخنان عیسی(ع) بیشتر توجه شده است تا شرح زندگانی او؛ سخنان عیسی(ع) به صورت خطبه‌های بلند و مشتمل بر اندیشه‌هایی به صورت پیچیده و مرموز عرضه شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹.</ref>
انجیل یوحنا، متأخرترین کتاب سیره و سخنان عیسی(ع) دانسته شده که بر فوق بشر بودن عیسی(ع) تأکید دارد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱.</ref> یوحنّا از حواریون دوازده‌گانه عیسی(ع) به شمار می‌رود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۵.</ref> درباره سال نگارش این انجیل اختلاف وجود دارد<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۶۳-۴۶۵.</ref> و از سال ۶۵م تا ۹۰م گفته شده و ۶۵م ترجیح داده شده است؛<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> ۹۶سال  و ۹۸م نیز گفته شده است.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل به سخنان عیسی(ع) بیشتر توجه شده است تا شرح زندگانی او؛ سخنان عیسی(ع) به صورت خطبه‌های بلند و مشتمل بر اندیشه‌های پیچیده و مرموز عرضه شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹.</ref>


گفته شده در انجیل یوحنّا، عیسی(ع) پسر خدا،<ref>نگاه کنید به: انجیل یوحنّا، باب ۱،‌ آیه ۴۹ و باب ۵، آیه ۱۹-۲۷.</ref> کلمه<ref>نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۱، آیه ۱-۳.</ref> و کسی که از ازل بوده، معرفی شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref> در برخی موارد<ref>انجیل یوحنّا، باب ۱، آیه ۱ و باب ۲۰، آیه ۲۸.</ref> نیز لقب خدا به او داده شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۶۰.</ref> همچنین نقل شده که تنها در این انجیل از [[فاراقلیط|فاراقْلیط موعود]] (به معنای تسلّی‌دهنده) سخن گفته شده و آمده است که او پس از عیسی(ع) می‌آید و همه‌چیز را تعلیم می‌دهد و جهان را داوری خواهد کرد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref>
گفته شده در انجیل یوحنّا، عیسی(ع) پسر خدا،<ref>نگاه کنید به: انجیل یوحنّا، باب ۱،‌ آیه ۴۹ و باب ۵، آیه ۱۹-۲۷.</ref> کلمه<ref>نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۱، آیه ۱-۳.</ref> و کسی که از ازل بوده، معرفی شده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref> در برخی موارد<ref>انجیل یوحنّا، باب ۱، آیه ۱ و باب ۲۰، آیه ۲۸.</ref> نیز لقب خدا به او داده شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۶۰.</ref> همچنین نقل شده که تنها در این انجیل از [[فاراقلیط|فاراقْلیط موعود]] (به معنای تسلّی‌دهنده) سخن گفته شده و آمده است که او پس از عیسی(ع) می‌آید و همه‌چیز را تعلیم می‌دهد و جهان را داوری خواهد کرد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۱.</ref>


در مقدمه انجیل یوحنّا در کتاب عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده است که درباره نویسنده این انجیل به دلیل وجود تناقضات و ابهامات در آن، تردید وجود دارد. احتمال داده شده است که برخی از محتوای آن توسط شاگردان یوحنّا پس از مرگ وی، به انجیل مذکور افزوده شده باشد. همچنین احتمال داده شده این انجیل در مراحل متوالی شکل یافته و نگارش شده است. به گفته نویسنده آن مقدمه، نام کسی که تحریر و نگارش نهایی این انجیل به دست او صورت گرفته، ناشناخته است.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۹- ۴۶۲.</ref>
در مقدمه انجیل یوحنّا در کتاب عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده است که درباره نویسنده این انجیل به دلیل وجود تناقضات و ابهامات در آن، تردید وجود دارد. احتمال داده شده است که برخی از محتوای آن، توسط شاگردان یوحنّا و پس از مرگ وی افزوده شده باشد. همچنین احتمال داده شده این انجیل در مراحل متوالی شکل یافته و نگارش شده است. به گفته نویسنده آن مقدمه، نام کسی که تحریر و نگارش نهایی این انجیل به دست او صورت گرفته، ناشناخته است.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۹- ۴۶۲.</ref>


== انجیل‌های غیررسمی ==
== انجیل‌های غیررسمی ==
{{جعبه نقل قول | عنوان =انجیل بَرنابا:| نقل‌قول = لیکن برای انسان، به تحقیق که پیغمبران، همه‌ی ایشان آمدند مگر [[رسول الله]]. آن‌که زود است بعد از من بیاید. زیرا خدای می‌خواهد تا که من مهیا سازم راه او را.|ترجمه=|تاریخ بایگانی |
{{جعبه نقل قول | عنوان =انجیل بَرنابا:| نقل‌قول = لیکن برای انسان، به تحقیق که پیغمبران، همه‌ی ایشان آمدند مگر [[رسول الله]]. آن‌که زود است بعد از من بیاید. زیرا خدای می‌خواهد تا که من مهیا سازم راه او را.|ترجمه=|تاریخ بایگانی |
| منبع = <small>انجیل برنابا، ۱۳۸۰ش، فصل سی و ششم/۶.</small> | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#F0FFFF | گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
| منبع = <small>انجیل برنابا، ۱۳۸۰ش، فصل سی و ششم/۶.</small> | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#F0FFFF | گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
افزون بر انجیل‌های چهارگانه، انجیل‌های دیگری نیز وجود دارد که به همراه برخی کتاب‌های غیررسمی دیگر به آپوکریفا یا کتاب‌های جعلی عهد جدید شهرت دارند و کلیسا آنها را به رسمیت نمی‌شناسد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱.</ref> انجیل عبریان، انجیل مصریان، انجیل پطرس، انجیل توماس و انجیل فیلپُّس (یا فیلیپوس) از جمله انجیل‌های غیررسمی به شمار می‌روند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۳؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱ و ۵۲.</ref>
افزون بر انجیل‌های چهارگانه، انجیل‌های دیگری نیز وجود دارد که به همراه برخی کتاب‌های غیررسمی دیگر به اپوکریفا یا کتاب‌های جعلی عهد جدید شهرت دارند و کلیسا آنها را به رسمیت نمی‌شناسد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱.</ref> انجیل عبرایان، انجیل مصریان، انجیل پطرس، انجیل توما، انجیل فیلپُّس (یا فیلیپوس) و انجیل کودکی از جمله انجیل‌های غیررسمی به شمار می‌روند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۳؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱ و ۵۲.</ref>


=== انجیل بَرنابا ===
=== انجیل بَرنابا ===
[[انجیل برنابا|انجیل بَرْنابا]]، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه [[مسلمان|مسلمانان]] قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی می‌دانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م،<ref>الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۳.</ref> غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپ‌ها جزو کتاب‌های ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> گفته شده علت ممنوعیت و غیررسمی بودن این انجیل، مطالبی است که با اعتقادات رسمی کلیسا ناسازگار است. همچنین در این کتاب، مخالفت‌هایی با پولُس رسول و اعتقادات وی یافت می‌شود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۴.</ref>
[[انجیل برنابا|انجیل بَرْنابا]]، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه [[مسلمان|مسلمانان]] قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی می‌دانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م،<ref>الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۳.</ref> غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپ‌ها جزو کتاب‌های ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> علت ممنوعیت و غیررسمی بودن این انجیل، ناسازگاری محتوای آن با اعتقادات رسمی کلیسا دانسته شده است. همچنین در این کتاب، مخالفت‌هایی با پولُس رسول و اعتقادات وی یافت می‌شود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۴.</ref>


انجیل برنابا در چند مورد با انجیل‌های چهارگانه متفاوت است:  
انجیل برنابا در چند مورد با انجیل‌های چهارگانه متفاوت است:  
خط ۸۶: خط ۸۲:
* الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) مردود دانسته شده است.<ref>انجیل برنابا، باب ۵۲، آیه ۱۲ـ۱۵ و باب ۵۳، آیه ۳۵.</ref>  
* الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) مردود دانسته شده است.<ref>انجیل برنابا، باب ۵۲، آیه ۱۲ـ۱۵ و باب ۵۳، آیه ۳۵.</ref>  
* در انجیل برنابا بارها از زبان عیسی(ع) به مسیح بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] بشارت داده شده است.<ref>نگاه کنید به: انجیل برنابا، باب ۴۳، آیه ۳۰ و باب ۸۲، آیه ۹ـ۱۹.</ref>  
* در انجیل برنابا بارها از زبان عیسی(ع) به مسیح بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] بشارت داده شده است.<ref>نگاه کنید به: انجیل برنابا، باب ۴۳، آیه ۳۰ و باب ۸۲، آیه ۹ـ۱۹.</ref>  
* براساس این انجیل، به جای عیسی(ع)،‌ یهودای اسخریوطی، یکی از حواریون عیسی(ع) که شبیه عیسی(ع) شده بود، به صلیب کشیده شد.<ref>معتمدی، «برنابا»، ص۱۹؛ الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۴.</ref>
* براساس این انجیل، به جای عیسی(ع)،‌ یکی از حواریون او به نام یهودای اسخریوطی که شبیه عیسی(ع) شده بود، به صلیب کشیده شد.<ref>معتمدی، «برنابا»، ص۱۹؛ الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۴.</ref>


انجیل برنابا تعارض‌هایی با [[قرآن]] و باورهای [[مسلمان|مسلمانان]] نیز دارد. از جمله طبق آن، انسان‌ها فرزند خدا و ذاتاً گناه‌کارند، [[پیامبران]] به جز عیسی(ع)، مانند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب(ع)]] [[گناه]] و محبت شرک‌آمیز داشته‌اند.<ref>نگاه کنید به: حیدری و دیگران، «انجیل برنابا در تعارض با قرآن کریم»، ص۷ـ۲۸.</ref>
انجیل برنابا تعارض‌هایی با [[قرآن]] و باورهای [[مسلمان|مسلمانان]] نیز دارد. از جمله طبق آن، انسان‌ها فرزند خدا و ذاتاً گناه‌کارند، [[پیامبران]] به جز عیسی(ع)، مانند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب(ع)]] [[گناه]] و محبت شرک‌آمیز داشته‌اند.<ref>نگاه کنید به: حیدری و دیگران، «انجیل برنابا در تعارض با قرآن کریم»، ص۷ـ۲۸.</ref>
خط ۱۴۵: خط ۱۴۱:
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* «[https://pfk.qom.ac.ir/article_322.html انجیل با دو قرائت]».
* «[https://pfk.qom.ac.ir/article_322.html انجیل با دو قرائت]».
* «[http://ensani.ir/fa/article/320990 تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن]».
{{پیامبران در قرآن}}
{{پیامبران در قرآن}}
{{نبوت}}
{{نبوت}}
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش