Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←انجیل مسیحیان
جز (←منابع) |
جز (←انجیل مسیحیان) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==کتاب آسمانی عیسی(ع)== | ==کتاب آسمانی عیسی(ع)== | ||
براساس [[آیه|آیات قرآن]]<ref>سوره آل عمران، ایه ۳ و ۴؛ سوره مائده، آیه ۴۷؛ سوره مریم، آیه ۳۰؛ سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> و [[حدیث|احادیث اسلامی]]،<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به: کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> انجیل نام کتاب آسمانی حضرت عیسی(ع) | براساس [[آیه|آیات قرآن]]<ref>سوره آل عمران، ایه ۳ و ۴؛ سوره مائده، آیه ۴۷؛ سوره مریم، آیه ۳۰؛ سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> و [[حدیث|احادیث اسلامی]]،<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به: کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> انجیل نام کتاب آسمانی حضرت عیسی(ع) دانسته شده که از سوی [[خدا|خداوند]] بر او نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۳؛ رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، کتاب آسمانی عیسی(ع) از بین رفته و شاگردان عیسی(ع)، تنها قسمت‌هایی از آن را در انجیل‌های خود نقل کرده‌اند که آمیخته با خرافات شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۲۵.</ref> | ||
واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۹۱.</ref> در این آیات، بر وحیانی بودن آن، گواهی انجیل بر حقانیت [[تورات]]، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و فراگیر شدن دعوت او اشاره شده است.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱ـ۳۷.</ref> طبق آیه ۴۶ سوره مائده، انجیل دربردارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل [[تقوا]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۹۶.</ref> [[قرآن]] وجود چندین انجیل را قبول ندارد.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱.</ref> همچنین در آیاتی همچون آیه ۱۷۱ سوره نساء بر انسان و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع)، باطل شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۴.</ref> | واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۹۱.</ref> در این آیات، بر وحیانی بودن آن، گواهی انجیل بر حقانیت [[تورات]]، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و فراگیر شدن دعوت او اشاره شده است.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱ـ۳۷.</ref> طبق آیه ۴۶ سوره مائده، انجیل دربردارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل [[تقوا]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۹۶.</ref> [[قرآن]] وجود چندین انجیل را قبول ندارد.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱.</ref> همچنین در آیاتی همچون آیه ۱۷۱ سوره نساء بر انسان و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع)، باطل شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۴.</ref> | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶.</ref> | برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶.</ref> | ||
براساس نظر بعضی از محققان، براساس آیات قرآن و برخلاف تصور رایج [[مسلمان|مسلمانان]] درباره انجیل، انجیل یک کتاب مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نیست.<ref>نگاه کنید به: نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۱۹-۲۳؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> آنها کتابی را که براساس آیات قرآن به عیسی عطا شده، به معنای وحی و احکام تشریعی دانسته‌اند<ref>نگاه کنید به: نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۲۱؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> و معتقدند قرآن در هیچ آیه‌ای، انجیل را کتاب عیسی(ع) معرفی نمی‌کند؛ بلکه انجیل را مشتمل بر وحی نازل شده بر او می‌داند.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۲.</ref> همچنین گفته‌اند قرآن از باب جدال احسن، نام انجیل را که بر کتاب‌های مشمول وحی شفاهی نازل شده بر عیسی(ع) متداول شده بود، برگزید.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> | |||
==انجیل مسیحیان == | ==انجیل مسیحیان == | ||
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید، مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، عیسی(ع) | در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید، مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره قرآن و پیامبر(ص) اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد؛ مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> | ||
گفته شده همه مسیحیان معتقدند که چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> | گفته شده همه مسیحیان معتقدند که چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> | ||