محرمیت رضاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

به افرادی که بر اثر [[رضاع|شیر]] محرم شوند، محارم رضاعی گفته می‌شود و احکام خاصی مانند حرمت [[ازدواج]] میان آنان جاری می‌گردد. در محرمیت رضاعی اگر شیرخوار پسر باشد با مادر رضاعی (زنی که به او شیر داده)، و نیز مادر، مادربزرگ، خواهر، دختر، نوه‌، عمه و خاله‌های او محرم می‌شود و اگر شیرخوار دختر باشد با پدر رضاعی (شوهر زنی که او را شیر داده) و نیز پدر، برادر، عمو، دایی، پسر و نوه‌های او محرم می‌شود. همچنین برادر، فرزند، نوه، پدر و پدربزرگ، عمو و دایی زن نیز بر او محرم می‌شوند.

فقها با استناد به روایتی از [[پیامبر(ص)]] «هر آنچه به‌واسطه نسب حرام است، به‌واسطه رضاع نیز حرام است»،<ref>مغربی، دعائم‌الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۲۴۰.</ref> همه زنانی که به واسطه نسب، ازدواج با آنها حرام است، ازدواج با آنها به‌واسطه [[رضاع]] را نیز حرام دانسته‌اند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة، ج۲، ص۱۸۲؛ مقدس اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية، ص۵۲۴.</ref>در صورت تحقق شرایط محرمیت به وسیله رضاع (شیرخوردن)، افراد زیر نسبت به یکدیگر مَحرَم می‌شوند:

*اگر شیرخوار دختر باشد با شوهر زنی که او را شیر داده (پدر رضاعی) و نیز پدر، برادر، عمو، دایی، پسر و نوه‌های شوهر آن زن محرم می‌شود و همچنین پدر و پدربزرگ، برادر، پسر، نوه، عمو و دایی زن نیز بر او محرم می‌شوند.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸-۲۲۹؛ امام خمینی، تحریر‌الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref>

*اگر شیرخوار پسر باشد با زنی که به او شیر داده (مادر رضاعی)، و نیز مادر، مادربزرگ، خواهر، دختر، نوه‌، عمه و خاله‌های او محرم می‌شود.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۹؛ امام خمینی، تحریر‌الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref>

از نظر فقهای شیعه استفاده از شیرهای بانک شیر موجب محرمیت نمی‌شود.<ref>فلاح‌ تفتی، «بررسی تطبیقی حکم تأسیس بانک شیر در مذاهب اسلامی»، ص۱۱۹.</ref> چرا که از نظر آنان شیرخوردن فقط در صورتی سبب محرمیت می‌شود که شیر به وسیله شیرخوار از پستان مکیده شود.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۳۸۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۹۴. </ref>اما برخی از فقهای اهل سنت استفاده نوزاد از شیرهای بانک شیر را موجب درهم‌آمیختگی نسل‌ و نسب و عملی غیراسلامی دانسته‌اند.<ref>فلاح‌ تفتی، «بررسی تطبیقی حکم تأسیس بانک شیر در مذاهب اسلامی»، ص۱۱۵-۱۱۶.</ref> چرا که فقیهانی مانند [[مالک بن انس]] شیرخوردن کودک از پستان و یا از هر طریق دیگری که در حلق او ریخته شود را سبب محرمیت دانسته‌اند،<ref>ابن قدامة، شرح‌الکبیر، دار الكتاب العربی، ج۹، ص۲۰۲. </ref>  

*ابن رشد، محمد بن احمد، بدایة‌المجتهد و نهایه المقتصد، بیروت، دارالفکر، ۱۹۹۵م.

*ابن قدامة، عبدالرحمن بن محمد، شرح‌الکبیر، دار الكتاب العربی، بی‌تا.

*حلبی، ابوصلاح، الکافی فی الفقه، اصفهان، مكتبة الإمام أمیر المؤمنین علیه السلام، ۱۴۰۳ق.

*شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، چاپ سوم، ۱۳۸۷ق.

*شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، قم، كنگره جهانی هزاره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.

*فاضل مقداد، عبدالله، کنز العرفان فی فقه القرآن، قم، منشورات المكتبة المرتضویة للإحیاء الآثار الجعفریة، بی‌تا.

*فلاح‌ تفتی، فاطمه، «بررسی تطبیقی حکم تأسیس بانک شیر در مذاهب اسلامی»، پژوهش های فقهی، شماره ۱، بهار ۱۳۹۵ش.

*محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع‌الاسلام، قم، مؤسسه اسماعیلیان‌، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.

*مغربی، قاضی نعمان، دعائم‌الاسلام، قم، مؤسسه آل البيت عليهم‌السلام‌، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق.

*مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة‌البیان فی آیات الاحکام، تهران، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، چاپ اول، بی‌تا.