رضاع: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته صاحب جواهر، بیشتر فقیهان شیعه، شیر دادن مادر به کودک را [[واجب]] نمی‌دانند و معتقدند مادر در شیردهی فرزندش اولویت دارد<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۸۰.</ref> و می‌تواند در ازای آن از پدر او مزد دریافت کند.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۷۲.</ref> البته برخی همچون صاحب جواهر دادن آغوز(نخستین شیر) را به کودک توسط مادر [[واجب]] می‌دانند.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۷۳.</ref>

 

زنی که بچه شیر می‌دهد، برخی از احکام شرعی نسبت به او صورت ویژه‌ای پیدا می‌کند و اجرای برخی از آنها به زمان دیگری موکول می‌گردد؛ مثلا اجرای [[حد]] و [[قصاص]] برای زن شیرده، در صورتی که دایه‌ای برای طفل پیدا نشود، تا پایان دوره شیردهی به تأخیر می‌افتد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۳۳۷.</ref> همچنین در صورتی که [[روزه]] به او یا شیرخوار، ضرر برساند در زمان شیردهی روزه بر او [[واجب]] نیست.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۲۸۵؛ یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۵۶-۵۷.</ref> {{یادداشت|اگر برای یکی از آن دو ضرر داشته بشد، روزه بر او واجب نیست؛ اما باید آنها را قضا کند بر اساس نظر مشهور فقیهان شیعه در صورتی که روزه برای شیرخوار ضرر داشته باشد، علاوه بر قضای روزه، به ازای هر روز باید یک مد طعام نیز بپردازد و در صورتی که برای خود زن ضرر داشته باشد، بنا بر مشهور فقط قضا واجب است.}}