confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
عیب‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (←منابع: تغییر الگو) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==سرانجام عیب‌جویی== | ==سرانجام عیب‌جویی== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = از سخنان [[امام علی(ع)]] در نهی از غیبت مردم:{{سخ}}{{حدیث| اى بنده خدا، در عیب‌جویى از كسى به خاطر گناهش شتاب مكن؛ شاید خداوند آن گناه او را بخشیده باشد. و از گناه كوچكى كه خود گرفتار آن شدهاى آسوده مباش، كه ممكن است به آن گناه عذاب شوى. بنا بر این هر كدام از شما كه از عیب دیگرى آگاه است، به خاطر عیبى كه از خود خبر دارد دست از عیب‌جویى او بردارد و لازم است شكر پاک بودن از گناهى كه دیگرى به آن دچار است او را از دنبال كردن عیب دیگران باز دارد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = [[نهج البلاغه]]، <small>خطبه شماره ۱۴۰ (ترجمه انصاریان)</small>.| تراز = چپ| عرض = ۳۰۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = از سخنان [[امام علی(ع)]] در نهی از غیبت مردم:{{سخ}}{{حدیث| اى بنده خدا، در عیب‌جویى از كسى به خاطر گناهش شتاب مكن؛ شاید خداوند آن گناه او را بخشیده باشد. و از گناه كوچكى كه خود گرفتار آن شدهاى آسوده مباش، كه ممكن است به آن گناه عذاب شوى. بنا بر این هر كدام از شما كه از عیب دیگرى آگاه است، به خاطر عیبى كه از خود خبر دارد دست از عیب‌جویى او بردارد و لازم است شكر پاک بودن از گناهى كه دیگرى به آن دچار است او را از دنبال كردن عیب دیگران باز دارد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = [[نهج البلاغه]]، <small>خطبه شماره ۱۴۰ (ترجمه [[حسین انصاریان]])</small>.| تراز = چپ| عرض = ۳۰۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
در [[احادیث]] با تعبیرهای گوناگون به پرهیز از عیب‌جویی و [[گناه|گناهان]] مرتبط با آن، مشغول شدن به عیب‌یابی و عیب‌زدایی از خویش به جای دیدن عیوب دیگران و نیز پیامدهای دنیوی و [[آخرت|اخروی]] آن، فراوان اشاره و تأکید شده است؛ از جمله:<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۴ـ۳۶۰؛ مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، ۱۳۸۹ش،ص۲۳۰ـ۲۳۶؛ مجتبوی، علم اخلاق اسلامی، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۶۱و۳۶۲.</ref> | در [[احادیث]] با تعبیرهای گوناگون به پرهیز از عیب‌جویی و [[گناه|گناهان]] مرتبط با آن، مشغول شدن به عیب‌یابی و عیب‌زدایی از خویش به جای دیدن عیوب دیگران و نیز پیامدهای دنیوی و [[آخرت|اخروی]] آن، فراوان اشاره و تأکید شده است؛ از جمله:<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۴ـ۳۶۰؛ مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، ۱۳۸۹ش،ص۲۳۰ـ۲۳۶؛ مجتبوی، علم اخلاق اسلامی، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۶۱و۳۶۲.</ref> | ||
::'''آشکار شدن عیوب عیب‌جو''': اگر هدف از عیب‌جویی، رسوا کردن مردم باشد، خداوند این فرد را رسوا و عیوبش را آشکار می‌کند؛ هرچند پنهانی و در خانه خودش مرتکب آن شده باشد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> | ::'''آشکار شدن عیوب عیب‌جو''': اگر هدف از عیب‌جویی، رسوا کردن مردم باشد، خداوند این فرد را رسوا و عیوبش را آشکار می‌کند؛ هرچند پنهانی و در خانه خودش مرتکب آن شده باشد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> | ||