کاربر ناشناس
عیبجویی: تفاوت میان نسخهها
جز
.
imported>Shadiba جز (←عیبگویی مجاز: تغییر عنوان) |
imported>Shadiba جز (.) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==عیبجویی، زمینهساز گناهان== | ==عیبجویی، زمینهساز گناهان== | ||
[[تفسیر|مفسران]] و علمای [[اخلاق]] با توجه به [[آیه|آیات]] مختلف گناهانی که آگاهی یافتن از عیوب دیگران | [[تفسیر|مفسران]] و علمای [[اخلاق]] با توجه به [[آیه|آیات]] مختلف گناهانی که در آنها آگاهی یافتن از عیوب دیگران نقش دارد (مانند [[غیبت]]، [[تجسس]]، [[سخنچینی|نمّامی]]، سخره گرفتن، اشاعه فحشاء، تغافل، حسن ظن به مؤمن، رازداری و ...)، درباره عیبجویی و تفاوت آن با دیگر موارد سخن گفتهاند. برای نمونه، آیات یازده و دوازده [[سوره حجرات]] از سخره گرفتن،<ref>«لا یسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْم».</ref> عیبگویی از یکدیگر،<ref>«لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُم». بسیاری از مترجمان قرآن، این فقره از آیه را به «عیبجویی نکردن از یکدیگر» ترجمه کردهاند.</ref> به کار بردن القاب بد،<ref>«لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقاب».</ref> تجسّس<ref>«لا تَجَسَّسُوا».</ref> و غیبت<ref>«لا یغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضا».</ref> صحبت میکند و غیبت کردن را به خوردن گوشت برادر مرده مثال میزند<ref>«أَ یحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ یأْكُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیتاً».</ref>. | ||
[[علامه طباطبایی]] در تفسیر این [[آیات]]، در تفاوت غیبت و تجسس میگوید غیبت آشکارسازی عیب کسی برای دیگران است (چه خودش این عیب را دیده یا از دیگران باخبر شده است) و تجسس به دست آوردن و آگاهی یافتن بر عیب دیگری از طریق کنجکاوی و تفحص در امور و کارهایش است. وی میافزاید بعید نیست که تعلیل و تشبیه به «خوردن گوشت برادر مرده» برای هر دو مورد غیبت و تجسس باشد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۲۵. در ترجمه این تفسیر آمده است که غیبت و تجسس در عیبجویی مشترکند (موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۴۸۶).</ref> | [[علامه طباطبایی]] در تفسیر این [[آیات]]، در تفاوت غیبت و تجسس میگوید غیبت آشکارسازی عیب کسی برای دیگران است (چه خودش این عیب را دیده یا از دیگران باخبر شده است) و تجسس به دست آوردن و آگاهی یافتن بر عیب دیگری از طریق کنجکاوی و تفحص در امور و کارهایش است. وی میافزاید بعید نیست که تعلیل و تشبیه به «خوردن گوشت برادر مرده» برای هر دو مورد غیبت و تجسس باشد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۲۵. در ترجمه این تفسیر آمده است که غیبت و تجسس در عیبجویی مشترکند (موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۴۸۶).</ref> | ||