آیه لعان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه لعان''' آیه ششم [[سوره نور]] است که با راهکاری عادلانه به بیان حکم [[لعان]] می‌پردازد. اگر شوهر، همسر خود را به [[زنا]] متهم کند و یا فرزند زن را از خود نداند، و شاهدی بر ادعای خود نداشته باشد، برای رهایی از [[حد]] قذف(هشتاد تازیانه) می‌تواند همسر خود را لعان کند و زن نیز می‌تواند با لعان متقابل، از خود دفاع نماید؛ بدین صورت که در مقابل حاکم اسلامی، ابتدا شوهر، چهار مرتبه، [[خدا]] را شاهد بگیرد که در ادعای خود راستگو است و در مرتبه پنجم بگوید: اگر دروغگو باشد لعنت خدا بر خودش باشد؛ پس از آن زن نیز پس از چهار مرتبه شاهد گرفتن خداوند مبنی بر دروغگویی همسر، در مرتبه پنجم می‌گوید: غضب خداوند بر خودش باشد، اگر مرد راست بگوید. حکم این مسئله در [[فقه]] اسلامی به لعان شهرت دارد که بوسیله این حکم، حد قذف از شوهر و حد زنا از زن برداشته شده و زوجین، ضمن جدایی از یکدیگر، تا آخر عمر به هم [[حرام]] می‌شوند.

از این آیه برداشت‌های گوناگونی شده است از جمله آنکه [[اسلام]] حفظ آبرو را مورد اهمیت قرار داده و نگاه ویژه‌ای به حقوق زنان دارد.