confirmed، templateeditor
۱۱٬۷۲۹
ویرایش
جز (←شافعی و اهل بیت(ع): ویرایش) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
فقه شافعی برپایه حدیث بنا شده بود، به نحوی که برخی فقه شافعی را فقهی «حدیث مدار»<ref name=":0">پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۶.</ref> و شافعی را «ناصر الحدیث»<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۷۸.</ref> معرفی کردهاند. منابع روایی شافعی گسترده بود و از صورت تکبومی خارج شده و محدود به مدینه نبود. به همین جهت مسأله احادیث متعارض در فقه شافعی جایگاهی پر اهمیت یافت<ref name=":0" /> و شافعی کتابی با عنوان «اختلاف الحدیث» تألیف کرد.<ref>یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۶، ص۲۴۱۶.</ref> | فقه شافعی برپایه حدیث بنا شده بود، به نحوی که برخی فقه شافعی را فقهی «حدیث مدار»<ref name=":0">پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۶.</ref> و شافعی را «ناصر الحدیث»<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۷۸.</ref> معرفی کردهاند. منابع روایی شافعی گسترده بود و از صورت تکبومی خارج شده و محدود به مدینه نبود. به همین جهت مسأله احادیث متعارض در فقه شافعی جایگاهی پر اهمیت یافت<ref name=":0" /> و شافعی کتابی با عنوان «اختلاف الحدیث» تألیف کرد.<ref>یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۶، ص۲۴۱۶.</ref> | ||
شافعی در فقه خود از برخی روشهای اصحاب رای نیز استفاده میکرد. او توانست جمعی میان این دو روش داشته باشد.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۷۸.</ref> روش او به نحوی بود که احمد بن حنبل برجستهترین شاگرد او میگفت: ما اصحاب رأی را لعن میکردیم و آنان نیز ما را لعن میکردند تا اینکه شافعی آمد و این دو روش را با یکدیگر یکی ساخت.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۸۶.</ref> | شافعی در فقه خود از برخی روشهای اصحاب رای نیز استفاده میکرد. او توانست جمعی میان این دو روش داشته باشد.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۷۸.</ref> روش او به نحوی بود که احمد بن حنبل برجستهترین شاگرد او میگفت: ما اصحاب رأی را [[لعن]] میکردیم و آنان نیز ما را لعن میکردند تا اینکه شافعی آمد و این دو روش را با یکدیگر یکی ساخت.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۸۶.</ref> | ||
برخی محققان فقه شافعی را فقهی نظامیافته و مبتنی بر اصول معرفی کردهاند.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۷.</ref> | برخی محققان فقه شافعی را فقهی نظامیافته و مبتنی بر اصول معرفی کردهاند.<ref>پاکتچی، «اسلام»، ج۸، ص۴۴۷.</ref> |