محمد بن ادریس شافعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد بن ادریس شافعی'''(۱۵۰-۲۰۴ق) معروف به '''امام شافعی'''، سومین فقیه از [[فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]. [[مالک بن انس]] دومین فقیه از فقهای چهارگانه اهل سنت، مهم‌ترین استاد او و [[احمد بن حنبل]] چهارمین فقیه از فقهای اهل‌سنت مهم‌ترین شاگرد او بوده است.

محمد بن ادریس شافعی با نام کامل «محمد بن إدریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبدمناف» است.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۳.</ref> او را قُرشی، مُطلبی و شافعی خوانده‌اند.<ref>ابن‌خلکان، وفیات الأعیان، بیروت،‌ ج۴، ص۱۶۳.</ref> او همچنین به امام شافعی نیز شهرت دارد.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۷.</ref> نسل او در [[عبدمناف]] با [[پیامبر اکرم(ص)]] یکی می‌شود.<ref>ابن‌خلکان، وفیات الأعیان، بیروت،‌ ج۴، ص۱۶۳.</ref> جد شافعی به نام سائب در [[جنگ بدر]] پرچمدار [[بنی‌هاشم]] در سپاه مکه بود و [[اسیر]] شد. مبلغی را پرداخت کرد، آزاد شد و پس از آن مسلمان گردید.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱،‌ ص۱۸.</ref>

شافعی در سال ۱۵۰هجری در غزه فلسطین متولد شد<ref name=":4" /> و در کودکی پدر خود را از دست داد.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰.</ref> در دو سالگی به همراه مادرش به [[مکه]] رفت<ref name=":4">بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰.</ref> و در آنجا بزرگ شد.<ref>إسنوی، طبقات الشافعیه، ۱۹۹۶م، ص۸.</ref> شافعی در هفت سالگی [[قرآن]] را حفظ کرد و در ده سالگی کتاب «الموطأ» اثر [[مالک بن انس]] را حفظ کرد.<ref>إسنوی، طبقات الشافعیه، ۱۹۹۶م، ص۹.</ref> او پس از مدتی به [[مدینه]] رفت و کتاب الموطا را از حفظ برای مالک خواند.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۴.</ref> شافعی تا وفات مالک در سال ۱۷۹هجری در مدینه ماند و پس از آن به [[یمن]] رفت.<ref>امین، ضحی الإسلام، بیروت، ص۲۱۹.</ref>  

شافعی سفرهایی به [[بغداد]] و مکه داشت.<ref>إسنوی، طبقات الشافعیه،۱۹۹۶م، ص۹.</ref> و در سال ۱۹۹ وارد مصر شد، کتاب‌های بسیاری در آنجا تألیف کرد و به شهرت بسیار رسید.<ref name=":3">بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۲.</ref> او پنج سال در مصر زندگی کرد.<ref name=":1" /> و در روز آخر [[رجب]] سال ۲۰۴هجری در ۵۴ سالگی<ref>یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۶، ص۲۴۱۲.</ref> در مصر وفات کرد و در همان‌جا دفن شد.<ref> ابن‌خلکان، وفیات الأعیان، بیروت،‌ ج۴، ص۱۶۵.</ref> در زمان [[ایوبیان]] بر روی قبر شافعی بارگاهی ساختند که توسط مردم [[زیارت]] می‌شود.<ref>[https://al-ain.com/article/theft-of-antiquities-archeological-sites ریاض، «بالصور.. قبة الشافعی.. أقدم أضرحة مصر فی مواجهة السرقات».]</ref>