Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۸۸
ویرایش
جز (←مفهوم شناسی) |
جز (←انواع غیرت) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==انواع غیرت== | ==انواع غیرت== | ||
بر خلاف تصور عموم که غیرت را صرفاً در ناموس بکار میبرند، غیرت یک واژۀ کلی است که انواع مختلفی | بر خلاف تصور عموم که غیرت را صرفاً در ناموس بکار میبرند، غیرت یک واژۀ کلی است که انواع مختلفی دارد: | ||
===غیرت دینی=== | ===غیرت دینی=== | ||
غیرت دینی یعنی اینکه انسان برای حفظ چهارچوبهای دین یا اهانت به آن، یا عمل نشدن به دستورهای دینی دلسوزی کند و نسبت به آن بیاعتنا نباشد و همچنین در جهت رشد و گسترش آن در جامعه کوشش نموده و [[امر به معروف و نهی از منکر]] را که از وظایف مهم دینی است، ترک نکند. بر همین اساس | غیرت دینی یعنی اینکه انسان برای حفظ چهارچوبهای دین یا اهانت به آن، یا عمل نشدن به دستورهای دینی دلسوزی کند و نسبت به آن بیاعتنا نباشد و همچنین در جهت رشد و گسترش آن در جامعه کوشش نموده و [[امر به معروف و نهی از منکر]] را که از وظایف مهم دینی است، ترک نکند. بر همین اساس | ||
قرآن در [[سوره نساء]] [[آیه]]۷۵ با لحن تحریک آمیزی تلاش میکند غیرت [[مسلمانان]] را برافروزد تا از اسلام و مسلمانان ضعیف به دفاع برخیزند.<ref>«وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلوُنَ فی سَبیلِ اللهِ وَ الْمُستَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ و النِساءِ وَ الْوِلْدانِ، ترجمه: شما را چه شده که در راه خدا و مردان و زنان و کودکان مستضعف نمیجنگید».</ref> | قرآن در [[سوره نساء]] [[آیه]]۷۵ با لحن تحریک آمیزی تلاش میکند غیرت [[مسلمانان]] را برافروزد تا از اسلام و مسلمانان ضعیف به دفاع برخیزند.<ref>«وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلوُنَ فی سَبیلِ اللهِ وَ الْمُستَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ و النِساءِ وَ الْوِلْدانِ، ترجمه: شما را چه شده که در راه خدا و مردان و زنان و کودکان مستضعف نمیجنگید».</ref> | ||
===غیرت ملی=== | ===غیرت ملی=== | ||
غیرت ملی یعنی احساس مسوولیت در برابر سرزمین و دلسوزی و حمایت از عزت آن که به نحوی با غیرت دینی و ناموسی نیز پیوند دارد. وطن دوستی و مشارکت در دفاع از آن مسألهای است که در روایت نیز بدان تاکید شده است.<ref>حُبُّ الْوَطَنِ مِنَ الْایمانِ، ترجمه=وطن دوستی از ایمان است.قمی، سفینه البحار، ج۱۰، ص۳۷۵.</ref> | غیرت ملی یعنی احساس مسوولیت در برابر سرزمین و دلسوزی و حمایت از عزت آن که به نحوی با غیرت دینی و ناموسی نیز پیوند دارد. وطن دوستی و مشارکت در دفاع از آن مسألهای است که در روایت نیز بدان تاکید شده است.<ref>حُبُّ الْوَطَنِ مِنَ الْایمانِ، ترجمه=وطن دوستی از ایمان است.قمی، سفینه البحار، ج۱۰، ص۳۷۵.</ref> | ||
===غیرت ناموسی=== | ===غیرت ناموسی=== | ||
طور کلی در مفاهیم اسلامی، غیرت حسی درونی دانسته شده که برای محافظت از حریم خانواده در وجود مرد نهاده شده است، مرد با همین صفتِ غیرت، ناموس خود را از دسترس لذت جویی و نگاه آلوده دیگران دور میکند. در نقلی از [[امام صادق]](ع) آمده مرد در خانه و نسبت به خانوادهاش نیازمند رعایت سه صفت است هر چند در طبیعت او نباشد: خوش رفتاری، گشاده دستی بهاندازه و غیرتی همراه با خویشتن داری.<ref>إنَّ المَرءَ یحتاجُ فی مَنزِلِهِ وَ عِیالِهِ إِلی ثَلاثِ خِلالٍ یتَکَلَّفُها وَ إن لَم یکُن فی طَبعِهِ ذلِکَ: مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ وَ سَعَةٌ بِتَقدیرٍ وَ غَیرَةٌ بِتَحَصُّن. منبع: ابن شُعبه حَرّانی، تحف العقول، ۱۳۶۳ش، ص۳۲۲.</ref> در روایت به کسانی که نسبت به عفت ناموس خود بیتفاوتاند را «دیوث» گفتهاند.<ref>پیامبر فرمود: هر مردی که زنش خود را آرایش کندو با آن حالت از منزلش بیرون آید، آن مرد دیوث میباشد و اگر کسی چنین مردان بیتفاوت در مقابل همسر و (دختران و خواهرانشان) را دیوث بنامد گناهی نکرده است. منبع: مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۳، ص۲۴۹.</ref> | طور کلی در مفاهیم اسلامی، غیرت حسی درونی دانسته شده که برای محافظت از حریم خانواده در وجود مرد نهاده شده است، مرد با همین صفتِ غیرت، ناموس خود را از دسترس لذت جویی و نگاه آلوده دیگران دور میکند. در نقلی از [[امام صادق]](ع) آمده مرد در خانه و نسبت به خانوادهاش نیازمند رعایت سه صفت است هر چند در طبیعت او نباشد: خوش رفتاری، گشاده دستی بهاندازه و غیرتی همراه با خویشتن داری.<ref>إنَّ المَرءَ یحتاجُ فی مَنزِلِهِ وَ عِیالِهِ إِلی ثَلاثِ خِلالٍ یتَکَلَّفُها وَ إن لَم یکُن فی طَبعِهِ ذلِکَ: مُعاشَرَةٌ جَمیلَةٌ وَ سَعَةٌ بِتَقدیرٍ وَ غَیرَةٌ بِتَحَصُّن. منبع: ابن شُعبه حَرّانی، تحف العقول، ۱۳۶۳ش، ص۳۲۲.</ref> در روایت به کسانی که نسبت به عفت ناموس خود بیتفاوتاند را «دیوث» گفتهاند.<ref>پیامبر فرمود: هر مردی که زنش خود را آرایش کندو با آن حالت از منزلش بیرون آید، آن مرد دیوث میباشد و اگر کسی چنین مردان بیتفاوت در مقابل همسر و (دختران و خواهرانشان) را دیوث بنامد گناهی نکرده است. منبع: مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۳، ص۲۴۹.</ref> |