Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== معنا == | == معنا == | ||
احبار را در لغت | احبار را در لغت بهمعنای عالم و دانشمند<ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵.</ref> و در اصطلاح، «عالم اهل کتاب» معرفی کردهاند.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۴، ص۲۱۱.</ref> [[علامه طباطبائی]] احبار را گروهی از علمای اهل کتاب دانسته که به آنچه [[خداوند]] دستور داده حکم کرده و در قلب خود آنها را حفظ میکنند تا از تغییر و [[تحریف]] محفوظ بماند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۳۴۲.</ref> | ||
برخی منابع احبار را به معنای عالم دین یهود نیز معنا کردهاند<ref>بلاغی، حجة | برخی منابع احبار را به معنای عالم دین یهود نیز معنا کردهاند<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> که حتی اگر مسلمان شود نیز جزو احبار میباشد.<ref>فراهیدی، كتاب العین، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۱۸.</ref> | ||
== احبار، رهبان و ربانیون == | == احبار، رهبان و ربانیون == | ||
کلمه «احبار» چهاربار در قرآن آمده که دو مورد به همراه کلمه «ربانیون»<ref>سوره مائده، آیات ۴۴ و ۶۳.</ref> و دومرتبه به همراه کلمه «رهبان»<ref>سوره توبه، آیات ۳۱ و ۳۴.</ref> بوده است.<ref>روحی، «احبار»، | کلمه «احبار» چهاربار در قرآن آمده که دو مورد به همراه کلمه «ربانیون»<ref>سوره مائده، آیات ۴۴ و ۶۳.</ref> و دومرتبه به همراه کلمه «رهبان»<ref>سوره توبه، آیات ۳۱ و ۳۴.</ref> بوده است.<ref>روحی، «احبار»، دایرة المعارف قرآن، ج۲، ص۱۷۲.</ref> [[مفسران]] در تفاوت کلمه احبار با این دو کلمه مطالبی را ذکر کردهاند: | ||
'''تفاوت احبار و ربانیون'''{{سخ}}براساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] ربانیون ائمهای هستند که مردم را با علمشان تربیت میکنند اما احبار علمایی غیر از آنها میباشند.<ref> عیاشی، كتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> | '''تفاوت احبار و ربانیون'''{{سخ}}براساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] ربانیون ائمهای هستند که مردم را با علمشان تربیت میکنند اما احبار علمایی غیر از آنها میباشند.<ref> عیاشی، كتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[فخر رازی]] از عالمان [[اهل سنت]] ربانیون را بالاتر از احبار دانسته و معتقد است ربانیون به معنای مجتهدین و احبار عالمان عادی میباشد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۶۶.</ref> رشید رضا از مفسران اهل سنت ربانیون را اولیاء اللهِ عارف به باطن دانسته و احبار را عالمان به ظاهر معنا کرده است.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> برخی مفسران شیعه نیز معتقدند ربانیون معمولا بر علمای مسیحی و احبار بر عالمان یهودی اطلاق میگردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۶.</ref> | [[فخر رازی]] از عالمان [[اهل سنت]] ربانیون را بالاتر از احبار دانسته و معتقد است ربانیون به معنای مجتهدین و احبار عالمان عادی میباشد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۶۶.</ref> رشید رضا از مفسران اهل سنت ربانیون را اولیاء اللهِ عارف به باطن دانسته و احبار را عالمان به ظاهر معنا کرده است.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> برخی مفسران شیعه نیز معتقدند ربانیون معمولا بر علمای مسیحی و احبار بر عالمان یهودی اطلاق میگردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۶.</ref> | ||
'''تفاوت احبار و رهبان'''{{سخ}}[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران شیعه احبار را به معنای عالمان و رهبان را به معنای عابدان دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع | '''تفاوت احبار و رهبان'''{{سخ}}[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران شیعه احبار را به معنای عالمان و رهبان را به معنای عابدان دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۷.</ref> برخی دیگر از مفسران نیز احبار را به معنای علمای یهود و رهبان را به معنای عابدان مسیحی دانستهاند.<ref>شبر، تفسیر القرآن الكریم، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۲.</ref> [[سیوطی]] مفسر اهل سنت هر دو کلمه را به معنای عالم دانسته و تنها احبار را علمای یهود و رهبان را علمای مسیحی معرفی است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۳۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |