احبار: تفاوت میان نسخه‌ها

احبار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۸

۳۶ بایت حذف‌شده ، ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۸

جز

ویراستاری

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Baqer h

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''أحبار''' را به معنای عالمان [[اهل کتاب]] و عالمان [[یهود]] دانسته‌اند. این تعبیر چهار بار در [[قرآن]] ذکر شده که دو مرتبه به همراه کلمه «[[رهبان]]» و دو مورد با کلمه «[[ربانیون]]» می‌باشد. مفسران معنای احبار را متفاوت از این دو کلمه دانسته‌اند.
+'''أحبار''' عالمان [[اهل کتاب]] و عالمان [[یهود]]. کلمه احبار چهار بار در [[قرآن]] ذکر شده که دو مرتبه به همراه کلمه «[[رهبان]]» و دو مورد با کلمه «[[ربانیون]]» آمده است. مفسران معتقدند که معنای احبار متفاوت از کلمات «رهبان» و «ربانیون» است.
 == معنا ==
 احبار را در لغت به‌معنای عالم و دانشمند<ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵.</ref> و در اصطلاح، «عالم اهل کتاب» معرفی کرده‌اند.<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۴، ص۲۱۱.</ref> [[علامه طباطبائی]] احبار را گروهی از علمای اهل کتاب دانسته که به آنچه [[خداوند]] دستور داده حکم کرده و در قلب خود آن‌ها را حفظ می‌کنند تا از تغییر و [[تحریف]] محفوظ بماند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۳۴۲.</ref>
-برخی منابع احبار را به معنای عالم دین یهود نیز معنا کرده‌اند<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> که حتی اگر مسلمان شود نیز جزو احبار می‌باشد.<ref>فراهیدی، كتاب العین، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۱۸.</ref>
+برخی منابع احبار را به معنای عالم دین یهود نیز معنا کرده‌اند<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> که حتی اگر مسلمان شود نیز جزو احبار است.<ref>فراهیدی، كتاب العین، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۱۸.</ref>
 == احبار، رهبان و ربانیون ==
 کلمه «احبار» چهاربار در قرآن آمده که دو مورد به همراه کلمه «ربانیون»<ref>سوره مائده، آیات ۴۴ و ۶۳.</ref> و دومرتبه به همراه کلمه «رهبان»<ref>سوره توبه، آیات ۳۱ و ۳۴.</ref> بوده است.<ref>روحی، «احبار»، دایرة المعارف قرآن، ج۲، ص۱۷۲.</ref> [[مفسران]] در تفاوت کلمه احبار با این دو کلمه مطالبی را ذکر کرده‌اند:
-'''تفاوت احبار و ربانیون'''{{سخ}}براساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] ربانیون ائمه‌ای هستند که مردم را با علمشان تربیت می‌کنند اما احبار علمایی غیر از آن‌ها می‌باشند.<ref>  عیاشی، كتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref>
+'''تفاوت احبار و ربانیون'''
-[[فخر رازی]] از عالمان [[اهل سنت]] ربانیون را بالاتر از احبار دانسته و معتقد است ربانیون به معنای مجتهدین و احبار عالمان عادی می‌باشد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۶۶.</ref> رشید رضا از مفسران اهل سنت ربانیون را اولیاء اللهِ عارف به باطن دانسته و احبار را عالمان به ظاهر معنا کرده است.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> برخی مفسران شیعه نیز معتقدند ربانیون معمولا بر علمای مسیحی و احبار بر عالمان یهودی اطلاق می‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۶.</ref>
+بر اساس [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] ربانیون ائمه‌ای هستند که مردم را با علمشان تربیت می‌کنند؛ اما احبار علمایی غیر از آنان‌اند.<ref>عیاشی، كتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref>
+[[فخر رازی]]، از عالمان [[اهل سنت]]، ربانیون را بالاتر از احبار دانسته و اعتقاد دارد که ربانیون به معنای مجتهدین و احبار عالمان عادی است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۶۶.</ref> رشید رضا از مفسران اهل سنت ربانیون را اولیاء اللهِ عارف به باطن دانسته و احبار را عالمان به ظاهر معنا کرده است.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۶، ص۳۲۹.</ref> برخی مفسران شیعه نیز معتقدند ربانیون معمولا بر علمای مسیحی و احبار بر عالمان یهودی اطلاق می‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۶.</ref>
 '''تفاوت احبار و رهبان'''{{سخ}}[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران شیعه  احبار را به معنای عالمان و رهبان را به معنای عابدان دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۷.</ref> برخی دیگر از مفسران نیز احبار را به معنای علمای یهود و رهبان را به معنای عابدان مسیحی دانسته‌اند.<ref>شبر، تفسیر القرآن الكریم، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۲.</ref> [[سیوطی]] مفسر اهل سنت هر دو کلمه را به معنای عالم دانسته و تنها احبار را علمای یهود و رهبان را علمای مسیحی معرفی است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۳۱.</ref>