Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۹۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←پیوند به بیرون: افزایش ناوبری) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
برای ایجاد اصلاح میان مردم و برقرار کردن آشتی و پیوند میان افراد در متون دینی راهکارها و مصادیقی بیان شده است. رفع اختلافات خانوادگی، پیشگیری از وقوع اختلاف با اصلاح در وصیت، دعوت به عقلانیت، نصحیت، موعظه و در نهایت جنگ با یاغیان و میانجیگری در رفع اختلاف از جمله این راهکارهای معرفی شده است. | برای ایجاد اصلاح میان مردم و برقرار کردن آشتی و پیوند میان افراد در متون دینی راهکارها و مصادیقی بیان شده است. رفع اختلافات خانوادگی، پیشگیری از وقوع اختلاف با اصلاح در وصیت، دعوت به عقلانیت، نصحیت، موعظه و در نهایت جنگ با یاغیان و میانجیگری در رفع اختلاف از جمله این راهکارهای معرفی شده است. | ||
* '''پیشگیری از وقوع اختلاف:''' بر اساس نظر [[مفسران]] پیشگیری از بروز اختلاف و درگیری میان وارثان مضمون آیه ۱۸۲ [[سوره بقره]] است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۴۸۵.</ref> که بر [[وصی]] یا هر کسی که وظیفه [[امر به معروف و نهی از منکر]] دارد، لازم است [[موصی]] را به رعایت [[عدالت]] و عمل به وظیفه سفارش کنند و از [[وصیت|وصیتی]] که باعث ایجاد اختلاف میشود، جلوگیری کرده و هیچ [[گناه|گناهی]] بر آنان نیست.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۲۳۶-۲۳۹.</ref> بعضی نیز معتقدند وظیفه [[حکومت اسلامی]] اصلاح وصیتی است که زمینه بروز اختلاف را فراهم میکند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۷۲.</ref> | * '''پیشگیری از وقوع اختلاف:''' بر اساس نظر [[مفسران]] پیشگیری از بروز اختلاف و درگیری میان وارثان مضمون آیه ۱۸۲ [[سوره بقره]] است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۴۸۵.</ref> که بر [[وصی]] یا هر کسی که وظیفه [[امر به معروف و نهی از منکر]] دارد، لازم است [[موصی]] را به رعایت [[عدالت]] و عمل به وظیفه سفارش کنند و از [[وصیت|وصیتی]] که باعث ایجاد اختلاف میشود، جلوگیری کرده و هیچ [[گناه|گناهی]] بر آنان نیست.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۲۳۶-۲۳۹.</ref> بعضی نیز معتقدند وظیفه [[حکومت اسلامی]] اصلاح وصیتی است که زمینه بروز اختلاف را فراهم میکند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۷۲.</ref> | ||
* '''دعوت به عقلانیت:''' منشا بسیاری از اختلافات و درگیریها میان انسانها را به خاموش کردن چراغ [[عقل]] و تبعیت از جهل و [[تعصب|تعصبات جاهلی]] بازگرداندهاند. [[امام علی(ع)]] | * '''دعوت به عقلانیت:''' منشا بسیاری از اختلافات و درگیریها میان انسانها را به خاموش کردن چراغ [[عقل]] و تبعیت از جهل و [[تعصب|تعصبات جاهلی]] بازگرداندهاند. [[امام علی(ع)]] تبعیت مردم [[بصره]] از سران [[جنگ جمل]] که به خونریزی و اختلاف میان امت منجر شد را به دلیل کم خردی و سفاهت آنان دانسته است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۴، ص۵۶.</ref> | ||
* '''رفع اختلافات خانوادگی:''' برای حل اختلافات خانوادگی و هنگام ترس از جدایی دو همسر پیشنهاد انتخاب دو داور از سوی زن و مرد برای ایجاد آشتی و دوستی شده است.<ref>طوسی، التبیان، ج۳، ص۱۹۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۷۰.</ref> اصلاح روابط میان زن و شوهر مفاد چندین آیه از قرآن است.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۸؛ذسوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۱۲۸ -۱۲۹.</ref> | * '''رفع اختلافات خانوادگی:''' برای حل اختلافات خانوادگی و هنگام ترس از جدایی دو همسر پیشنهاد انتخاب دو داور از سوی زن و مرد برای ایجاد آشتی و دوستی شده است.<ref>طوسی، التبیان، ج۳، ص۱۹۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۷۰.</ref> اصلاح روابط میان زن و شوهر مفاد چندین آیه از قرآن است.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۸؛ذسوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۱۲۸ -۱۲۹.</ref> | ||
* '''نصیحت، موعظه و جنگ با یاغیان:''' | * '''نصیحت، موعظه و جنگ با یاغیان:''' طبق آیه ۹ [[سوره حجرات]] زمانی که میان دو گروه از مومنان درگیری واقع شد، باید ابتدا از طریق نصیحت و موعظه و دعوت به قرآن و حکم خدا میانشان آشتی برقرار کرد و اگر گروهی سرکشی کرد و پیشنهاد آشتی را نپذیرفت، باید با آنان جنگید با به امر خداوند سر نهند و آنگاه میان آنان به عدل رفتار شود.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۶، ص۸۰-۸۱؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۰.</ref> | ||
* '''میانجیگری در رفع اختلافات:''' رفع اختلاف میان مردم وظیفه حکومت و [[مؤمنان]] معرفی شده است به صورتی که در موارد اصلاح از طریق گفتگو نیازی به اجازه از [[حاکم شرع]] نیست؛ ولی زمانی که شدت عمل برای اصلاح ذات البین نیاز است، باید اجازه حاکم شرع گرفته شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۷۰.</ref> | * '''میانجیگری در رفع اختلافات:''' رفع اختلاف میان مردم وظیفه حکومت و [[مؤمنان]] معرفی شده است به صورتی که در موارد اصلاح از طریق گفتگو نیازی به اجازه از [[حاکم شرع]] نیست؛ ولی زمانی که شدت عمل برای اصلاح ذات البین نیاز است، باید اجازه حاکم شرع گرفته شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۷۰.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
عواملی را که باعث ایجاد اختلاف در میان مردم میگردد، به عنوان موانع تحقق اصلاح ذات البین معرفی کردهاند. | عواملی را که باعث ایجاد اختلاف در میان مردم میگردد، به عنوان موانع تحقق اصلاح ذات البین معرفی کردهاند. | ||
* پیروی از شیطان: طبق آیه ۲۰۸ سوره بقره، پیروی از گامهای شیطان که عین اختلاف و فساد است، از موانع ایجاد سازش و آشتی نامیدهاند.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> | * پیروی از شیطان: طبق آیه ۲۰۸ سوره بقره، پیروی از گامهای شیطان که عین اختلاف و فساد است، از موانع ایجاد سازش و آشتی نامیدهاند.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> | ||
* دنیاطلبی: دنیاطلبی که نمونه آن در تلاش برای بیشتر سهم بردن از [[غنائم]] [[جنگ بدر]] بود، | * دنیاطلبی: دنیاطلبی که نمونه آن در تلاش برای بیشتر سهم بردن از [[غنائم]] [[جنگ بدر]] بود، به عنوان یکی از راههای ایجاد اختلاف و درگیری معرف شده است.<ref>هاشمی رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۶، ص۳۰۲.</ref> | ||
* [[بخل]] و آزمندی را به عنوان یکی از سرچشمههای نزاع، اختلاف و درگیری میان انسانها قلمداد کردهاند؛ چراکه طبیعت انسان به دلیل حب ذات در معرض بخل قرار دارد. مفسران ذیل آیه ۱۲۸ سوره نساء بخل را از موانع دستیابی به اصلاح ذات البین میدانند؛ عاملی که باعث جدایی زن و شوهر از همدیگر میگردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۵۱.</ref> | * [[بخل]] و آزمندی را به عنوان یکی از سرچشمههای نزاع، اختلاف و درگیری میان انسانها قلمداد کردهاند؛ چراکه طبیعت انسان به دلیل حب ذات در معرض بخل قرار دارد. مفسران ذیل آیه ۱۲۸ سوره نساء بخل را از موانع دستیابی به اصلاح ذات البین میدانند؛ عاملی که باعث جدایی زن و شوهر از همدیگر میگردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۵۱.</ref> | ||
* کمرنگ شدن ارزشهای اخلاقی: امام علی(ع) یکی از انگیزههای اختلاف یاران خود بعد از [[جنگ صفین]] را کمرنگ شدن ارزشهای اخلاقی و باطنهای ناپاک و نیتهای آلوده معرفی کرده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۱۳، ص۱۶۸.</ref> | * کمرنگ شدن ارزشهای اخلاقی: امام علی(ع) یکی از انگیزههای اختلاف یاران خود بعد از [[جنگ صفین]] را کمرنگ شدن ارزشهای اخلاقی و باطنهای ناپاک و نیتهای آلوده معرفی کرده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۱۳، ص۱۶۸.</ref> | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مصحح مؤسسة آل | * حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مصحح مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق. | ||
* | * حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، مصحح هاشم رسولی، قم، اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق. | ||
* دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش. | * دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش. | ||
* | * دیلمی، حسن بن محمد، أعلام الدین فی صفات المؤمنین، مصحح مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۸ق. | ||
* شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات براساس تفسیر نمونه، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۷ش. | * شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات براساس تفسیر نمونه، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۷ش. | ||
* صادقی، سید جعفر، «آشتی»، در دائره المعارف قرآن کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | * صادقی، سید جعفر، «آشتی»، در دائره المعارف قرآن کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | ||
* صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب | * صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضی للنشر، ۱۴۰۶ق. | ||
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، | * طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۳۹۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
* طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۲ق. | * طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۲ق. | ||
* | * طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۴۱۶ق. | ||
* طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح احمد حبیب عاملی، | * طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح احمد حبیب عاملی، بیروت، دار احیا التراث العربی. | ||
* فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، | * فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
* | * فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، تهران، مکتبه الصدر، ۱۴۱۵ق. | ||
* | * قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، | * مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* مغنیه، محمدجواد، تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۲۴ق. | * مغنیه، محمدجواد، تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۲۴ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، قم، مدرسة الإمام | * مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، قم، مدرسة الإمام علی بن أبی طالب(علیهالسلام)، ۱۳۷۷ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب العلمیة، ۱۳۷۱ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب العلمیة، ۱۳۷۱ش. | ||
* میرسپاه، علی اکبر، «اصلاح»، در دائره المعارف قرآن کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | * میرسپاه، علی اکبر، «اصلاح»، در دائره المعارف قرآن کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ش. | ||
* | * نجفی، کاشف الغطاء، محمد حسین، وجیزة الاحکام، نجف، مؤسسه کاشف الغطاء، ۱۳۶۶ق. | ||
* نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، | * نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۴ق. | ||
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، محقق ابراهیم سلطانی نسب، | * نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، محقق ابراهیم سلطانی نسب، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۳۶۲ش. | ||
* نهج البلاغه، به تصحیح صبحی صالح، قم، هجرت، ۱۴۱۳ق. | * نهج البلاغه، به تصحیح صبحی صالح، قم، هجرت، ۱۴۱۳ق. | ||
* | * هاشمی رفسنجانی، اکبر، تفسیر راهنما، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۶ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||