عقد اخوت: تفاوت میان نسخه‌ها

پیدا شدن مفهوم برادری دینی در فرهنگ صدر [[اسلام]]، زمینه‌ای کهن‌تر از ترویج برادری از سوی [[پیامبر اکرم]](ص) در میان [[مهاجران]] و [[انصار]] پس از [[هجرت]] به [[مدینه]] داشته است. از کهن‌ترین نمونه‌های کاربرد تعبیر برادری میان مسلمانان، تعبیر برادری ناظر به برادری مسلمانان [[مکه]] با هم‌کیشانی در [[یثرب]]، در روزهای پیش از هجرت پیامبر و مسلمانان به آنجا است.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۶۹.</ref> از دیگر سو به نظر می‌رسد مفهوم برادری دینی در فرهنگ اسلامی یک امر عارضی و بازتاب صرف فرهنگ عرب جاهلی نبوده و در شمار اصلی‌ترین راهکارهای پیامبر(ص) محسوب می‌شده است.<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۶۱۷.</ref>

پنج ماه و به نقلی هشت ماه<ref>دیار البکری، تاریخ الخمیس، ج۱، ص۳۵۳.</ref> پس از [[هجرت]] مسلمانان به [[مدینه]]، روزی پیامبر(ص) به [[اصحاب]] خود فرمود: «تآخوا فی الله أخوین أخوین: در راه خدا، دو تا دو تا با یکدیگر برادر شوید.»<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵.</ref> بنا بر مشهور تعداد آن‌ها ۹۰ نفر بوده است: ۴۵ نفر از مهاجران و ۴۵ نفر از انصار.<ref>عاملی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۴، ص۲۲۷</ref>

این برادری که بین مهاجران و انصار برقرار شد، دارای [[تواتر]] تاریخی و [[حدیث|روایی]] است و با عبارت‌هایی با اختلاف کم، نقل شده است. بنا بر نقل منابع، پیامبر بین ابوبکر و [[خارجة بن زید|خارجة بن زید انصاری]]، عمر و [[عتبان بن مالک انصاری خزرجی]]، عثمان و [[اوس بن ثابت]]، [[ابوعبیدة بن جراح]] و [[سعد بن معاذ]]، عبدالرحمان بن عوف و [[سعد بن ربیع]]، طلحه و [[کعب بن مالک]]، زبیر و [[سلمة بن سلام]]، سلمان فارسی و [[ابودرداء]]، عمار بن یاسر و [[حذیفة بن نجار]] یا به نقلی [[ثابت بن قیس]] و... برادری برقرار کرد.<ref>دیار البکری، تاریخ الخمیس، ج۱، ص۳۵۳.</ref>

* ابن کثیر، البدایة و النهایة، بیروت،‌دار الفکر، بی‌تا.

* ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا

*دیار بکری، تاریخ الخمیس فی أحوال أنفس النفیس، بیروت،‌دار الصادر، بی‌تا