Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۱۱
ویرایش
عبدالعظیم حسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تولد و وفات
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←تولد و وفات) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
=== تولد و وفات=== | === تولد و وفات=== | ||
گفته شده تاریخ تولد و وفات وی در منابع قدیم ذکر نشده است. اما در منابع متأخر تولد وی در [[۴ ربیع‌الثانی]] سال ۱۷۳ق و وفاتش در [[۱۶ شوال]] ۲۵۲ق نقل و به کتاب‌های نزهة الابرار سید موسی برزنجی، مناقب العترة [[احمد بن محمد بن فهد حلی]] (درگذشت ۸۴۱ق) و تاریخ نورالدین محمد سمهودی نسبت داده شده است. همچنین در تقویم جمهوری اسلامی ایران ۴ ربیع‌الثانی به عنوان روز تولد وی ثبت شده است.<ref> محمدی ری‌شهری، حکمت‌نامه حضرت عبدالعظیم الحسنی، مؤسسه علمی و فرهنگی دارالحدیث، ص۱۶-۱۸.</ref> به گفته [[رضا استادی]]، از پژوهشگران [[حوزه علمیه قم]]، قدیمی‌ترین منبع تاریخ تولد و وفات عبدالعظیم حسنی کتاب | گفته شده تاریخ تولد و وفات وی در منابع قدیم ذکر نشده است. اما در منابع متأخر تولد وی در [[۴ ربیع‌الثانی]] سال ۱۷۳ق و وفاتش در [[۱۶ شوال]] ۲۵۲ق نقل و به کتاب‌های نزهة الابرار سید موسی برزنجی، مناقب العترة [[احمد بن محمد بن فهد حلی]] (درگذشت ۸۴۱ق) و تاریخ نورالدین محمد سمهودی نسبت داده شده است. همچنین در تقویم جمهوری اسلامی ایران ۴ ربیع‌الثانی به عنوان روز تولد وی ثبت شده است.<ref> محمدی ری‌شهری، حکمت‌نامه حضرت عبدالعظیم الحسنی، مؤسسه علمی و فرهنگی دارالحدیث، ص۱۶-۱۸.</ref> به گفته [[رضا استادی]]، از پژوهشگران [[حوزه علمیه قم]]، قدیمی‌ترین منبع تاریخ تولد و وفات عبدالعظیم حسنی کتاب «نور الآفاق» نوشته جواد شاه عبدالعظیمی (درگذشت ۱۳۵۵ق) است که کتابی فاقد اعتبار و تاریخ تولد و وفات ذکر شده برای شاه عبدالعظیم نیز بی‌اساس و بی اعتبار است. این تاریخ‌ها از این کتاب به کتاب‌های دیگر نیز راه یافته است.<ref>استادی، «آشنایی با حضرت عبدالعظیم(ع) و مصادر شرح حال او»، ص۲۹۷-۳۰۱.</ref> | ||
درباره چگونگی رحلت عبدالعظیم | درباره چگونگی رحلت عبدالعظیم حسنی، دو قول نقل شده است: مرگ طبیعی و [[شهادت]]. [[احمد بن علی نجاشی]] قائل به بیماری است که منجر به فوت او شد.<ref> نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۲۴۸.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز قائل است که عبدالعظیم وفات یافت.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۳.</ref> | ||
در مقابل، [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]]، از عالمان امامیه در قرن یازدهم و مؤلف کتاب [[مجمع البحرین و مطلع النیرین (کتاب)|مجمع البحرین]]، معتقد است عبدالعظیم حسنی، در ری زنده به گور شد.<ref>طریحی، المنتخب، ۱۳۶۹ق، ص۸.</ref> [[واعظ کُجوری]] نوشته است که در کتاب رجال و انساب، از احوال حضرت عبدالعظیم تفحص نموده و از شهادت وی خبری [[حدیث صحیح|صحیح]] و [[حدیث موثق|موثق]] نیافته است.<ref>واعظ کجوری، جنه النعیم، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۳۶۰.</ref> | |||
=== همسر و فرزندان === | === همسر و فرزندان === | ||
همسر عبدالعظیم، دختر عمویش، خدیجه، دختر قاسم بن حسن امیر، مکنّی به ابومحمد بود. عبدالعظیم از او صاحب دو فرزند به نام‌های محمد و ام سَلَمِه شد.<ref>واعظ کجوری، جنه النعیم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۰؛ ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محمد پسر عبدالعظیم را مردی بزرگوار توصیف می‌کند که به مقام زهد و عبادت شهرت داشت.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۵۸۵.</ref> | همسر عبدالعظیم، دختر عمویش، خدیجه، دختر قاسم بن حسن امیر، مکنّی به ابومحمد بود. عبدالعظیم از او صاحب دو فرزند به نام‌های محمد و ام سَلَمِه شد.<ref>واعظ کجوری، جنه النعیم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۰؛ ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محمد پسر عبدالعظیم را مردی بزرگوار توصیف می‌کند که به مقام زهد و عبادت شهرت داشت.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۵۸۵.</ref> | ||