حج: تفاوت میان نسخهها
جز
←فلسفه حج
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (←فلسفه حج) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (←فلسفه حج) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
از مهمترین فلسفههای حج که بسیار بر آن تأکید شده، رسیدن به حقیقت [[توحید]] و یکتاپرستی است. [[امامان شیعه|ائمه معصوم]] دستور دادهاند پیش از آغاز حج، باید دل را از هر آنچه غیر [[خدا|خداوند]] است، خالی کرد و تمام امور خود را به خداوند سپرد.<ref>(منسوب به) جعفر بن محمد(ع)، مصباح الشریعة، ۱۴۰۰ق، ص۴۷.</ref> [[امام باقر(ع)]] حج را مصداق [[آیه]] «فَفِرُّوا إِلَى اللَّه؛ پس به سوى خدا بگریزید»<ref>سوره ذاریات، آیه۵۰. </ref> دانسته<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۶.</ref> که بنابر آن، حج، خالیشدن و فرارکردن از غیر خداوند به سوی خدا است.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۳۳.</ref> [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز ترسیدن از خدا، از یاد نبردن او، و به غیر او امید نداشتن را از فلسفه حج برشمرده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰۴.</ref> | از مهمترین فلسفههای حج که بسیار بر آن تأکید شده، رسیدن به حقیقت [[توحید]] و یکتاپرستی است. [[امامان شیعه|ائمه معصوم]] دستور دادهاند پیش از آغاز حج، باید دل را از هر آنچه غیر [[خدا|خداوند]] است، خالی کرد و تمام امور خود را به خداوند سپرد.<ref>(منسوب به) جعفر بن محمد(ع)، مصباح الشریعة، ۱۴۰۰ق، ص۴۷.</ref> [[امام باقر(ع)]] حج را مصداق [[آیه]] «فَفِرُّوا إِلَى اللَّه؛ پس به سوى خدا بگریزید»<ref>سوره ذاریات، آیه۵۰. </ref> دانسته<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۶.</ref> که بنابر آن، حج، خالیشدن و فرارکردن از غیر خداوند به سوی خدا است.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۳۳.</ref> [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز ترسیدن از خدا، از یاد نبردن او، و به غیر او امید نداشتن را از فلسفه حج برشمرده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰۴.</ref> | ||
[[محمدحسین غروی اصفهانی]] (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) از [[مجتهد|فقیهان شیعه]]، در این باره چنین سروده است: | |||
{{شعر۲|گهی به کعبه جانان سفر توانی کرد| که در منای وفا ترک سر توانی کرد<ref>به نقل از انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref>}} | {{شعر۲|گهی به کعبه جانان سفر توانی کرد| که در منای وفا ترک سر توانی کرد<ref>به نقل از انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref>}} | ||
در | برخی منابع حدیثی گفتگویی میان [[امام سجاد(ع)]] و شخصی با نام شِبْلی را نقل کردهاند که در آن امام سجاد(ع) حقیقت و معنای باطنی اعمال حج را بیان میکند. در بخشی از این گفتگو، وقتی امام سجاد(ع) از [[احرام|اِحرامبستن]] شبلی اطلاع مییابد، این عمل را ظاهری میداند و توجه شبلی را به باطن اِحرام میکشاند: «آیا در آن موقع تصمیم گرفتی لباس [[گناه]] را از تن خود بیرون کنی و لباس طاعت بپوشی؟ ... آیا به هنگام برهنهشدن از لباس دوختهات، توجه داشتی که از [[ریا]] و نفاق و انجام امور شبههناک دوری کنی؟ شبلی: خیر. ... امام سجاد(ع): بنابراین نه در میقات رفتهای و نه از لباس دوخته، خلاص شدهای». امام سجاد(ع) همچنین در ادامه این گفتگو به بیان جنبههای درونی اعمال حج پرداخته است.<ref>محدث نوری، مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۶۶.</ref><br> | ||
البته در بحث فلسفه حج، علاوه بر [[توحید]]، به ابعاد دیگر حج همچون وحدت مسلمانان، آثار اجتماعی، آثار سیاسی توجه شده است.<ref>برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به: ضیاء آبادی، حج برنامه تکامل، ۱۳۸۷ش؛ انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش.</ref> | |||
==منصبها در حج== | ==منصبها در حج== |