پرش به محتوا

حج: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۹۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۲
جز
خط ۴۳: خط ۴۳:


== فلسفه حج ==
== فلسفه حج ==
برای حج ظاهر و باطنی معرفی کرده‌اند. ظاهر حج را مجموعه‌ای از اعمال مختلف دانسته‌اند که «مناسک حج» نامیده می‌شود؛ اما ورای این ظاهر، باطنی نیز تبیین شده است که اسرار بسیاری را در خود نهفته دارد.  برخی معتقدند حقیقت حج را نمی‌توان با بحث‌های [[فقه|فقهی]] و مناسکی تحلیل کرد، بلکه حج و امثال آن را باید با توجه به اسرارش تحلیل و بررسی کرد.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۲۶.</ref>  
برای حج ظاهر و باطنی معرفی شده است. ظاهر حج را مجموعه‌ای از اعمال دانسته‌اند که «مناسک حج» نامیده می‌شود؛ اما در ورای این ظاهر، باطنی نیز تبیین شده که اسرار بسیاری در آن نهفته و برخی معتقدند حقیقت حج را باید با توجه به اسرارش تحلیل و بررسی کرد.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۲۶.</ref>  


یکی از مهم‌ترین فلسفه‌های حج که بسیار بر آن تأکید شده، رسیدن به حقیقت [[توحید]] و یکتاپرستی است. [[امامان شیعه|ائمه معصوم]] دستور داده‌اند پیش از آغاز حج، باید دل را از هر آنچه غیر [[خدا|خداوند]] است، خالی کرد و تمام امور خود را به خداوند سپرد.<ref>(منسوب به) جعفر بن محمد(ع)، مصباح الشریعة، ۱۴۰۰ق، ص۴۷.</ref> [[امام باقر(ع)]] حج را مصداق [[آیه]] «فَفِرُّوا إِلَى اللَّه‏؛ پس به سوى خدا بگریزید»<ref>سوره ذاریات،‌ آیه۵۰. </ref> دانسته‌<ref>کلینی،‌ الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۶.</ref> که بنابر آن، حج، خالی‌شدن و فرارکردن از غیر خداوند به سوی خدا است.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۳۳.</ref> [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز ترسیدن از خدا، از یاد نبردن او، و به غیر او امید نداشتن را از فلسفه حج برشمرده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰۴.</ref>   
از مهم‌ترین فلسفه‌های حج که بسیار بر آن تأکید شده، رسیدن به حقیقت [[توحید]] و یکتاپرستی است. [[امامان شیعه|ائمه معصوم]] دستور داده‌اند پیش از آغاز حج، باید دل را از هر آنچه غیر [[خدا|خداوند]] است، خالی کرد و تمام امور خود را به خداوند سپرد.<ref>(منسوب به) جعفر بن محمد(ع)، مصباح الشریعة، ۱۴۰۰ق، ص۴۷.</ref> [[امام باقر(ع)]] حج را مصداق [[آیه]] «فَفِرُّوا إِلَى اللَّه‏؛ پس به سوى خدا بگریزید»<ref>سوره ذاریات،‌ آیه۵۰. </ref> دانسته‌<ref>کلینی،‌ الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۵۶.</ref> که بنابر آن، حج، خالی‌شدن و فرارکردن از غیر خداوند به سوی خدا است.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۳۳.</ref> [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] نیز ترسیدن از خدا، از یاد نبردن او، و به غیر او امید نداشتن را از فلسفه حج برشمرده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰۴.</ref>   


[[محمدحسین غروی اصفهانی]] (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) از [[مجتهد|فقیهان شیعه]]، در این باره چنین سروده است:   
[[محمدحسین غروی اصفهانی]] (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) از [[مجتهد|فقیهان شیعه]]، در این باره چنین سروده است:   
{{شعر۲|گهی به کعبه جانان سفر توانی کرد| که در منای وفا ترک سر توانی کرد<ref>به نقل از انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref>}}
{{شعر۲|گهی به کعبه جانان سفر توانی کرد| که در منای وفا ترک سر توانی کرد<ref>به نقل از انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref>}}
[[علی شریعتی]] در کتاب «[[تحلیلی از مناسک حج (کتاب)|تحلیلی از مناسک حج]]» با نگاهی ذوقی درباره حج می‌نویسد: «حج، بودنِ تو را که چون کلافی، سر در خویش گم کرده،‌ باز می‌کند. این دایره بسته با یک نیت انقلابی باز می‌شود،‌افقی می‌شود، راه می‌افتد. در یک خط سیر مستقیم،  هجرت به سوی ابدیت به سوی دیگری به سوی او».<ref>شریعتی، مجموعه آثار، حج، ص۲۹-۳۰.</ref>


در بحث فلسفه حج، علاوه بر [[توحید]]، به ابعاد دیگر حج همچون وحدت مسلمانان، آثار اجتماعی، آثار سیاسی توجه شده است.<ref>برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به: ضیاء آبادی، حج برنامه تکامل، ۱۳۸۷ش؛ انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش.</ref>
در بحث فلسفه حج، علاوه بر [[توحید]]، به ابعاد دیگر حج همچون وحدت مسلمانان، آثار اجتماعی، آثار سیاسی توجه شده است.<ref>برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به: ضیاء آبادی، حج برنامه تکامل، ۱۳۸۷ش؛ انصاریان، حج در آیینه عرفان، ۱۳۸۷ش.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۴٬۰۷۳

ویرایش