پرش به محتوا

انگشتر سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi
(منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع)
خط ۴: خط ۴:
==ویژگی‌های ظاهری==
==ویژگی‌های ظاهری==
در روایات [[فریقین]]، مطالبی درباره جنس، شکل ونقش روی این [[انگشتر]] نقل شده که مهمترین آنان عبارت است از:
در روایات [[فریقین]]، مطالبی درباره جنس، شکل ونقش روی این [[انگشتر]] نقل شده که مهمترین آنان عبارت است از:
*حلقه آن از نقره است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۶، ص۲۲۲.</ref>
*حلقه آن از نقره است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص۲۲۲.</ref>
*نگین آن از آسمان آمده<ref>هیثمی، مجمع الزوائد،ج ۵، ص۱۵۲</ref> [[یاقوت]]<ref>بحرانی، مدینة المعاجر،ج ۱، ص۲۴۵،مجلسی، بحارالانوار،ج ۲۷، ص۳۴.</ref> و هشت گوش است.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب،ج ۳، ص۴۴۴.</ref>
*نگین آن از آسمان آمده<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۵۲</ref> [[یاقوت]]<ref>بحرانی، مدینة المعاجر، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۴۵؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۷، ص۳۴.</ref> و هشت گوش است.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۴۴۴.</ref>


*[[امام رضا]](ع) فرمود:نقش انگشتر [[حضرت سلیمان]](ع)چنین است:«منزه است خداوندی که [[جنیان]] را به کلمات خود لجام کرد.»<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص۶۰</ref>
*[[امام رضا]](ع) فرمود:نقش انگشتر [[حضرت سلیمان]](ع)چنین است:«منزه است خداوندی که [[جنیان]] را به کلمات خود لجام کرد.»<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۰</ref>
*سلیمان قندوزی حنفی در کتابش می‌نویسد:"نقش آن اسم اعظم بود که مرکب از [[حروف مقطعه]] اوائل [[سوره‌های قرآن|سوره‌های قرآن]] بود."<ref>قندوزی، ینابیع الموده، ج ۳، باب ۹۷، ص۵۴</ref>
*سلیمان قندوزی حنفی در کتابش می‌نویسد:"نقش آن اسم اعظم بود که مرکب از [[حروف مقطعه]] اوائل [[سوره‌های قرآن|سوره‌های قرآن]] بود."<ref>قندوزی، ینابیع الموده، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، باب ۹۷، ص۵۴</ref>
*ابن عساکر نوشته:" لا اله الا اللّه وحده لاشریک له محمد رسول الله."نقش این انگشتر است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۲، ص۲۴۵</ref>
*ابن عساکر نوشته:" لا اله الا اللّه وحده لاشریک له محمد رسول الله."نقش این انگشتر است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲۲، ص۲۴۵</ref>


==ویژگی‌های معنوی==
==ویژگی‌های معنوی==
ازمجموع احادیث [[فریقین]] استفاده می‌شوداین انگشتر دارای خصوصیت ویژه‌ای است. مهم‌ترین آنها عبارت است از:
ازمجموع احادیث [[فریقین]] استفاده می‌شوداین انگشتر دارای خصوصیت ویژه‌ای است. مهم‌ترین آنها عبارت است از:
#[[امام صادق]](ع) فرمود: «خداوند پادشاهی [[سلیمان]] را در انگشترش قرار داده بود. پس هرگاه آن انگشتر را در دست می‌کرد، جن و انس و شیاطین و همه پرندگان و وحشیان نزد او حاضر می‌شدند، و از او اطاعت می‌کردند.»<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۱۴، ص۹۹</ref>
#[[امام صادق]](ع) فرمود: «خداوند پادشاهی [[سلیمان]] را در انگشترش قرار داده بود. پس هرگاه آن انگشتر را در دست می‌کرد، جن و انس و شیاطین و همه پرندگان و وحشیان نزد او حاضر می‌شدند، و از او اطاعت می‌کردند.»<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۹۹</ref>
#خاتم حضرت سلیمان از نشانه‌های نبوت و حکومت او بوده، مانند عصای موسی، اما پیامبری و حکومتش به آن وابسته نبود.
#خاتم حضرت سلیمان از نشانه‌های نبوت و حکومت او بوده، مانند عصای موسی، اما پیامبری و حکومتش به آن وابسته نبود.
# این انگشتر جزء [[مواریث نبوت]] است که نزد [[امامان معصوم]] بوده و گاهی برای حقانیت وصایت و [[امامت]] خود به آن احتجاج می‌کردند. حسین بن موسی بن جعفر می‌گوید: روزی در دست [[امام رضا]](ع) یک انگشتری از نقره دیدم که باریک و نازک شده بود. گفتم: شخصی مثل شما چنین انگشتری می‌پوشد؟ گفت: این، انگشتری [[سلیمان|سلیمان بن داود]] است.<ref>مجلسی، بحارالانوار،ج ۲۶،ص ۲۲۲</ref>
# این انگشتر جزء [[مواریث نبوت]] است که نزد [[امامان معصوم]] بوده و گاهی برای حقانیت وصایت و [[امامت]] خود به آن احتجاج می‌کردند. حسین بن موسی بن جعفر می‌گوید: روزی در دست [[امام رضا]](ع) یک انگشتری از نقره دیدم که باریک و نازک شده بود. گفتم: شخصی مثل شما چنین انگشتری می‌پوشد؟ گفت: این، انگشتری [[سلیمان|سلیمان بن داود]] است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۲۶، ص ۲۲۲</ref>
# الان نزد [[حضرت مهدی]](ع)است و درعصر ظهور نمایان می‌شود<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲،ص ۱۹۴، قزوینی ابن ماجة، سنن، ج ۲، ب ۳۱، ص۱۳۵۱، ح۴۰۶۶، محمد بن عیسی ترمذی، سنن، ج ۵، ص۲۱.</ref> امام باآن کافران و مؤمنان واقعی را تشخیص و جدا می‌سازد.
# الان نزد [[حضرت مهدی]](ع)است و درعصر ظهور نمایان می‌شود<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۳۹۰ق، ج۵۲، ص۱۹۴؛ ابن ماجة، سنن، داراحیاءالتراث العربی، ج۲، ب ۳۱، ص۱۳۵۱، ح۴۰۶۶؛ ترمذی، سنن، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۱.</ref> امام باآن کافران و مؤمنان واقعی را تشخیص و جدا می‌سازد.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
== منابع==
== منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ ق.
*ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، تحقیق لجنة من اساتذة النجف الاشرف، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
*ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق الکبیر، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
*ابن ماجه،ابوعبدالله محمد بن یزید قزوینی، سنن، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی، داراحیاءالتراث العربی، بی‌تا.
*بحرانی، سید هاشم، مدینة المعاجز، تحقیق عزت الله مولائی همدانی، قم، مؤسسة معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
*بحرانی، سید هاشم، مدینة المعاجز، تحقیق عزت الله مولائی همدانی، قم، مؤسسة معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
*هیثمی، نورالدین علی بن ابی‌بکر، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت، دارالکتب العلمیه،۱۴۰۸ق.
*ترمذی، محمد بن عیسی بن سوره، سنن، تصحیح عبدالرّحمن محمد عثمان، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق.
*ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، تحقیق لجنة من اساتذة النجف الاشرف، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ ق.
*شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، عیون اخبار الرضا، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
*صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، عیون اخبار الرضا، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ ق.
*صفار،ابوجعفر محمد بن الحسن، بصائر الدرجات، تهران، مؤسسة الأعلمی، ۱۳۶۲.
*قندوزی، سلیمان حنفی، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، [بی تا].
*قندوزی، سلیمان حنفی، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، [بی تا].
*ابن عساکر، ابوالقاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق الکبیر، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ ق.
*صفار،ابوجعفر محمد بن الحسن، بصائر الدرجات، تهران، مؤسسة الأعلمی، ۱۳۶۲.
*کلینی، محمد بن یعقوب، الأصول من الکافی، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۳۸۱ ق.
*کلینی، محمد بن یعقوب، الأصول من الکافی، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۳۸۱ ق.
*مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الأرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، مکتبة بصیرتی، [بی تا].
*مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ق.
*ابن ماجه،ابوعبدالله محمد بن یزید قزوینی، سنن، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی، داراحیاءالتراث العربی.
*هیثمی، نورالدین علی بن ابی‌بکر، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق.
*ترمذی، محمد بن عیسی بن سوره، سنن، تصحیح عبدالرّحمن محمد عثمان، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق.
*طبرسی، ابو منصور احمد بن علی بن ابی طالب،الإحتجاج، تحقیق ابراهیم بهادری و محمد هادی به، قم،اسوه، ۱۴۲۵ق.
{{پایان}}
{{پایان}}


کاربر ناشناس