confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
تمکین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:اصطلاحات فقهی به رده:اصطلاحات باب نکاح ردهانبوه) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
زن جهت استمتاع، باید خود را در اختیار شوهر قرار دهد و استمتاع شوهر از خود را- جز در موارد وجود مانع عقلى یا شرعى- محدود به زمان یا مكان و یا كیفیت خاصّى نكند.<ref>جواهر الكلام، ج ۳۱، ص ۳۰۳.</ref> و اگر تمکین نکند به عنوان ناشزه به شمار می آید اما اگر یکی از موارد ذیل باشد، خودداری زن از تمکین، نشوز محسوب نمی شود: | زن جهت استمتاع، باید خود را در اختیار شوهر قرار دهد و استمتاع شوهر از خود را- جز در موارد وجود مانع عقلى یا شرعى- محدود به زمان یا مكان و یا كیفیت خاصّى نكند.<ref>جواهر الكلام، ج ۳۱، ص ۳۰۳.</ref> و اگر تمکین نکند به عنوان ناشزه به شمار می آید اما اگر یکی از موارد ذیل باشد، خودداری زن از تمکین، نشوز محسوب نمی شود: | ||
۱- وجود موانع شرعی مانند حیض، | ۱- وجود موانع شرعی مانند حیض، [[احرام]]، [[اعتکاف]] [[واجب]]، [[روزه]] واجب. با توجه به حرمت شرعی مقاربت در دوران [[حیض]] و [[نفاس]]، چنانچه زن در این دوران از رابطه جنسی امتناع کند و تمکین ننماید، با توجه به این که این امتناع با عذر شرعی انجام گرفته، ناشزه محسوب نمی‌شود و حق نفقه وی باقی خواهد بود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ج۲، ص ۳۱۴.</ref> | ||
از نظر شرعی در صورتی که مرد احرام ببندد ازدواج با زن و هر گونه استمتاع از او حرام است و تا طواف نساء به جا آورده نشود هیچ یک از استمتاعات بر او حلال نیست. بنابراین امتناع زوجه از روابط جنسی در حال احرام، از آنجایی که به علت وجود مانعی مشروع صورت می‌گیرد، نشوز زوجه را سبب نمی‌شود<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ج۲، ص ۳۱۲.</ref> و ادله وجوب تمکین این صورت را در بر نمی‌گیرد. | از نظر شرعی در صورتی که مرد [[احرام]] ببندد ازدواج با زن و هر گونه [[استمتاع]] از او حرام است و تا [[طواف نساء]] به جا آورده نشود هیچ یک از استمتاعات بر او حلال نیست. بنابراین امتناع زوجه از روابط جنسی در حال احرام، از آنجایی که به علت وجود مانعی مشروع صورت می‌گیرد، نشوز زوجه را سبب نمی‌شود<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ج۲، ص ۳۱۲.</ref> و ادله وجوب تمکین این صورت را در بر نمی‌گیرد. | ||
۲- سفری که به اذن و اجازه شوهر باشد. | ۲- سفری که به اذن و اجازه شوهر باشد. | ||
۳- اگر زوج بیماری مقاربتی داشته باشد از آنجا که این بیماری از طریق نزدیکی جنسی به زن می‌تواند منتقل گردد، زوجه صرفا حق امتناع از نزدیکی را خواهد داشت و ناشزه به شمار نمی‌آید. بنابراین در صورتی که زوجه در چنین حالتی از سایر وظایف زناشویی امتناع نماید، ناشزه محسوب می گردد.<ref>صراط النجاة (المحشى للخوئی)، ج۱، ص: ۵۴۷.</ref> | ۳- اگر زوج بیماری مقاربتی داشته باشد از آنجا که این بیماری از طریق نزدیکی جنسی به زن می‌تواند منتقل گردد، زوجه صرفا حق امتناع از نزدیکی را خواهد داشت و [[ناشزه]] به شمار نمی‌آید. بنابراین در صورتی که زوجه در چنین حالتی از سایر وظایف زناشویی امتناع نماید، ناشزه محسوب می گردد.<ref>صراط النجاة (المحشى للخوئی)، ج۱، ص: ۵۴۷.</ref> | ||
۴- اگر زوجه بیمار باشد و رابطه جنسی سبب تشدید بیماری وی شود و یا چنین رابطه ای مستلزم ایراد ضرر و مشقتی شود که عادتا قابل تحمل نیست می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>کشف اللثام، ج۷، ص ۵۸۰</ref> هم چنین اگر زن از نظر جسمانی ضعیف و نحیف باشد و توان مقاربت با شوهر را نداشته باشد می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>جواهر الکلام، ج۳۱، ص ۳۱۲.</ref> به طور کلی اگر زوجه مبتلا به مریضی رتقا، قرنا یا هر مرضی كه شرعاً مانع از استمتاع باشد، تمکین بر وی واجب نیست. | ۴- اگر زوجه بیمار باشد و رابطه جنسی سبب تشدید بیماری وی شود و یا چنین رابطه ای مستلزم ایراد ضرر و مشقتی شود که عادتا قابل تحمل نیست می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>کشف اللثام، ج۷، ص ۵۸۰</ref> هم چنین اگر زن از نظر جسمانی ضعیف و نحیف باشد و توان مقاربت با شوهر را نداشته باشد می‌تواند از نزدیکی با شوهر خودداری نماید.<ref>جواهر الکلام، ج۳۱، ص ۳۱۲.</ref> به طور کلی اگر زوجه مبتلا به مریضی رتقا، قرنا یا هر مرضی كه شرعاً مانع از استمتاع باشد، تمکین بر وی واجب نیست. | ||