ده فرمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس برخی روایت های یهودی، یوشیا تابوت را در غاری پنهان کرد تا در هنگام ویرانی معبد در امان باشد. <ref>کاظم بجنوردی، دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۴، کلمه تابوت عهد.</ref> از آنجا که بعضی معتقدند که این تابوت در اورشلیم در هیکل سلیمان و در محراب معبد در قدس الاقداس می باشد یکی از انگیزه های یهودیان و صهیونیزم از حفاری ها در بیت المقدس پیدا کردن این تابوت است.{{مدرک}}

[[حضرت عیسی(ع)]] به ده فرمان اشاره کرده و مورد سفارش قرار داده است. علاوه بر ذکر همه ده فرمان در انجیل متی، اینگونه بر آن می افزاید و می گوید: شنیده‌اید که به اولین گفته شده است که زنا مکن. لیکن من به شما می‌گویم که هر کسی به زنی نگاه شهوت آلود بکند، همان دم در دل خود با او زنا کرده است. <ref>کتاب مقدس، سفر متی، باب۵،‌آیه۲۸</ref>

یک روحانی یهودی از عیسی(ع) پرسید کدام فرمان از همه مهمتر است؟ حضرت عیسی(ع) پاسخ داد: اولین فرمان این است که ای بنی اسرائیل بشنوید خدای ما خدای واحد است و دومین فرمان این است که همسایه ی خود را مانند خودتان دوست بدارید. <ref>مرقس 29:12</ref>شبیه این دو دستور در آیات قرآن کریم اینچنین آمده است: وَقَضَىٰ رَ‌بُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا. ترجمه: و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد. <ref>سوره اسراء، آیه۲۳.</ref>

آیات قرآن به محتوای ده فرمان اشاره می‌کند اما محتوای کامل ده فرمان را یک به یک و با جزئیات ذکر نمی کند. موارد زیر از جمله آیاتی است که به ده فرمان اشاره دارد:

* آیات ۲۲تا۳۹ [[سوره اسراء]]. نقل است که ابن عباس محتوای همه تورات را در نیمه اول سوره اسراء می‌دانسته است. <ref>دانشنامه بزرگ اسلامی،‌ج۸، ص۳۳۷۳.</ref>

ارتباط [[الواح]] و [[تورات]] از نگاه مفسران مشخص نیست و حدس و گمان‌های متعددی پیرامون آن وجود دارد. بعضی محتوای تورات و الواح را مساوی می‌دانند و بعضی تورات را اعم از الواح و بعضی تورات را اخص از الواح می دانند. همچنین در مورد تعداد الواح هم اختلاف نظر دارند، تعداد الواح را دو، هفت یا نه عدد بوده است که بعد از به زمین زدن آنها توسط موسی(ع) تنها یک یا دو مورد در دست موسی(ع) باقی ماند و خداوند بقیه را بازپس گرفت.  <ref>تاکیم و محمدپور، «ده فرمان و الواح در تفاسیر شیعه و سنی»، مجله پژوهش های قرآنی،شماره ۶۵و۶۶.</ref> جنس این الواح را زمرد،‌ زبرجد،‌ یاقوت سرخ یا سنگی سخت گفته‌اند و بعضی بر اساس روایتی از پیامبر اکرم(ص) جنس آن را از درخت سدر بهشت می‌دانند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۴، ص۷۳۳؛ علامه طباطبایی، تفسیر المیزان،‌ ج۸، ص ۲۶۱.</ref>

در روایات شیعه پیرامون مضمون الواح حضرت موسی(ع) آمده است که تفصیل همه چیز در آن می‌باشد و روایات متعددی از رسیدن این الواح به صاحبان اصلی آنها یعنی ائمه اطهار(ع)‌سخن آمده است. بر خلاف اکثر مفسران اهل سنت،‌ گروهی از عالمان تشیع مخصوصا در دوران [[آل بویه]] معتقدند این الواح در بردارنده همه علوم و اخبار آیندگان است و [[علم جفر]] که در اختیار امامان شیعه است از همین الواح و دیگر آثار انبیاء سرچشمه گرفته است.<ref>تاکیم و محمدپور، «ده فرمان و الواح در تفاسیر شیعه و سنی»، مجله پژوهش های قرآنی،شماره ۶۵و۶۶.</ref>