پرش به محتوا

مصباح الشریعة و مفتاح الحقیقة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۱: خط ۳۱:
مؤلف کتاب مشخص نیست و از این رو در مورد کتاب بحث‌های زیادی بین علما پیش آمده است. گروهی به موافقت و دفاع از این کتاب برآمده‌اند و دسته‌ای دیگر این کتاب را از اساس، باطل و نویسنده آن را کسی غیر از امام می‌دانند و دسته سوم با نگاه تردیدآمیز، قائل به تفصیل شده‌اند.<ref> احمدپور، کتابشناخت اخلاق اسلامی، ۱۳۸۵ش، ص۲۸۵. </ref>
مؤلف کتاب مشخص نیست و از این رو در مورد کتاب بحث‌های زیادی بین علما پیش آمده است. گروهی به موافقت و دفاع از این کتاب برآمده‌اند و دسته‌ای دیگر این کتاب را از اساس، باطل و نویسنده آن را کسی غیر از امام می‌دانند و دسته سوم با نگاه تردیدآمیز، قائل به تفصیل شده‌اند.<ref> احمدپور، کتابشناخت اخلاق اسلامی، ۱۳۸۵ش، ص۲۸۵. </ref>
=== موافقان انتساب ===
=== موافقان انتساب ===
سید بن طاووس اولین کسی است که در کتاب [[کشف المحجة لثمرة المهجة (کتاب)|کشف المحجة]] و کتاب [[الامان من اخطار الاسفار و الازمان (کتاب)|امان الاخطار]] این کتاب را منسوب به امام جعفر صادق(ع) دانسته است. وی اینگونه می‌نویسد: ''باید مسافر با خود همراه دارد کتاب «مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه» را که از امام صادق(ع) است؛ زیرا این کتاب، کتابی لطیف و شریف در بیان راه سلوک به طرف خداوند متعال و توجه به سوی او و راهنمای دستیابی به اسرار سیر و سلوک می‌باشد و اسرار مطویه در خود را در اختیار و دسترس خواننده می‌گذارد و خلاصه کلام آن که فواید این کتاب بسیار و حجم آن کم است. به عبارت دیگر کثیر المعنی و قلیل اللفظ است''.<ref>ابن طاووس، امان الاخطار، ۱۴۰۹ق، ص۹۱ و ۹۲.</ref>
سید بن طاووس اولین کسی است که در کتاب [[کشف المحجة لثمرة المهجة (کتاب)|کشف المحجة]] و کتاب [[الامان من اخطار الاسفار و الازمان (کتاب)|امان الاخطار]] این کتاب را منسوب به امام جعفر صادق(ع) دانسته است. وی اینگونه می‌نویسد: ''باید مسافر با خود همراه دارد کتاب «مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه» را که از امام صادق(ع) است؛ زیرا این کتاب، کتابی لطیف و شریف در بیان راه سلوک به طرف [[خدا|خداوند متعال]] و توجه به سوی او و راهنمای دستیابی به اسرار سیر و سلوک می‌باشد و اسرار مَطویّه(نهفته) در خود را در اختیار و دسترس خواننده می‌گذارد و خلاصه کلام آن که فواید این کتاب بسیار و حجم آن کم است. به عبارت دیگر کثیر المعنی و قلیل اللفظ است''.<ref>ابن طاووس، امان الاخطار، ۱۴۰۹ق، ص۹۱ و ۹۲.</ref>


[[شهید ثانی]] از جمله کسانی است که در مورد این کتاب سخن به میان آورده و آن را تائید نموده است. وی در کتاب [[تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة|تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة]] و در کتاب [[کشف الریبة عن احکام الغیبة (کتاب)|کشف الریبة]]، [[منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب)|مُنیةُ المرید]] و همچنین در [[مسکن الفؤاد عند فقد الاحبة و الاولاد (کتاب)|مُسکِّن الفواد]] از مصباح الشریعه برخی از مطالب را نقل کرده است.
[[شهید ثانی]] از جمله کسانی است که در مورد این کتاب سخن به میان آورده و آن را تائید نموده است. وی در کتاب [[تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة|تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة]] و در کتاب [[کشف الریبة عن احکام الغیبة (کتاب)|کشف الریبة]]، [[منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب)|مُنیةُ المرید]] و همچنین در [[مسکن الفؤاد عند فقد الاحبة و الاولاد (کتاب)|مُسکِّن الفواد]] از مصباح الشریعه برخی از مطالب را نقل کرده است.
خط ۳۸: خط ۳۸:


[[میرزا حسین نوری]] از دیگر بزرگانی است که در صحت و اعتبار این کتاب، تردیدی به خود راه نداده و در کتاب «[[مستدرک الوسائل|مستدرک]]» در خاتمه کتاب در جلد سوم بحثی بسیار کامل و گسترده بیان داشته و دلایل کسانی که این کتاب را دارای اعتبار نمی‌دانند، به طور کامل رد می‌کند و با دلایلی این کتاب را معتبر دانسته و اخبار آن را در کتاب مستدرک روایت نموده است.<ref>نوری، خاتمة مستدرک، ۱۴۱۵ق، ج ۱، ص۱۹۴.</ref>{{سخ}}
[[میرزا حسین نوری]] از دیگر بزرگانی است که در صحت و اعتبار این کتاب، تردیدی به خود راه نداده و در کتاب «[[مستدرک الوسائل|مستدرک]]» در خاتمه کتاب در جلد سوم بحثی بسیار کامل و گسترده بیان داشته و دلایل کسانی که این کتاب را دارای اعتبار نمی‌دانند، به طور کامل رد می‌کند و با دلایلی این کتاب را معتبر دانسته و اخبار آن را در کتاب مستدرک روایت نموده است.<ref>نوری، خاتمة مستدرک، ۱۴۱۵ق، ج ۱، ص۱۹۴.</ref>{{سخ}}
از دیگر موافقان کتاب، می‌توان به [[سید هاشم بحرانی]]، [[محمدمهدی نراقی |ملا مهدی نراقی]]، [[سید علیخان مدنی]]، [[کفعمی]]، [[میرزا ابوالقاسم ذهبی شیرازی]]، [[سید حسین قزوینی]] و [[شیخ حسن مصطفوی]] از علمای معاصر نام برد.<ref>[http://www.mohaddeth.ir/?p=45 بررسی کتاب مصباح الشریعه]، سایت محدث.</ref>[[ملا هادی سبزواری|ملاهادی سبزواری]] نیز از کسانی است که با نقل  عبارت مشهور موجود در مصباح الشریعه «الْعُبُودِيَّةُ جَوْهَرٌ كُنْهُهَا الرُّبُوبِيَّةُ» بدون این که نامی از کتاب بیاورد آن را منسوب به [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کرده است (و فى الحديث المروى عن صادق الآل عليه سلام الله المتعال العبودية جوهرة كنهها الربوبية) <ref>سبزواری، شرح الأسماءالحسنى، ج۱، ص۵.</ref>
از دیگر موافقان کتاب، می‌توان به [[سید هاشم بحرانی]]، [[محمدمهدی نراقی |ملا مهدی نراقی]]، [[سید علیخان مدنی]]، [[کفعمی]]، [[میرزا ابوالقاسم ذهبی شیرازی]]، [[سید حسین قزوینی]] و نیز [[شیخ حسن مصطفوی]] از علمای معاصر نام برد.<ref>[http://www.mohaddeth.ir/?p=45 بررسی کتاب مصباح الشریعه]، سایت محدث.</ref>[[ملا هادی سبزواری|ملاهادی سبزواری]] نیز از کسانی است که با نقل  عبارت مشهور موجود در مصباح الشریعه «الْعُبُودِيَّةُ جَوْهَرٌ كُنْهُهَا الرُّبُوبِيَّةُ» بدون این که نامی از کتاب بیاورد آن را منسوب به [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کرده است (و فى الحديث المروى عن صادق الآل عليه سلام الله المتعال العبودية جوهرة كنهها الربوبية) <ref>سبزواری، شرح الأسماءالحسنى، ج۱، ص۵.</ref>


=== مخالفان انتساب ===
=== مخالفان انتساب ===
۱۶٬۸۹۰

ویرایش