مصباح الشریعة و مفتاح الحقیقة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←موافقان انتساب
جز (←موافقان انتساب) |
جز (←موافقان انتساب) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مؤلف کتاب مشخص نیست و از این رو در مورد کتاب بحث‌های زیادی بین علما پیش آمده است. گروهی به موافقت و دفاع از این کتاب برآمده‌اند و دسته‌ای دیگر این کتاب را از اساس، باطل و نویسنده آن را کسی غیر از امام می‌دانند و دسته سوم با نگاه تردیدآمیز، قائل به تفصیل شده‌اند.<ref> احمدپور، کتابشناخت اخلاق اسلامی، ۱۳۸۵ش، ص۲۸۵. </ref> | مؤلف کتاب مشخص نیست و از این رو در مورد کتاب بحث‌های زیادی بین علما پیش آمده است. گروهی به موافقت و دفاع از این کتاب برآمده‌اند و دسته‌ای دیگر این کتاب را از اساس، باطل و نویسنده آن را کسی غیر از امام می‌دانند و دسته سوم با نگاه تردیدآمیز، قائل به تفصیل شده‌اند.<ref> احمدپور، کتابشناخت اخلاق اسلامی، ۱۳۸۵ش، ص۲۸۵. </ref> | ||
=== موافقان انتساب === | === موافقان انتساب === | ||
سید بن طاووس اولین کسی است که در کتاب [[کشف المحجة لثمرة المهجة (کتاب)|کشف المحجة]] و کتاب [[امان الاخطار]] این کتاب را منسوب به امام جعفر صادق(ع) دانسته است. وی اینگونه می‌نویسد: ''باید مسافر با خود همراه دارد کتاب «مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه» را که از امام صادق(ع) است؛ زیرا این کتاب، کتابی لطیف و شریف در بیان راه سلوک به طرف خداوند متعال و توجه به سوی او و راهنمای دستیابی به اسرار سیر و سلوک می‌باشد و اسرار مطویه در خود را در اختیار و دسترس خواننده می‌گذارد و خلاصه کلام آن که فواید این کتاب بسیار و حجم آن کم است. به عبارت دیگر کثیر المعنی و قلیل اللفظ است''.<ref>ابن طاووس، امان الاخطار، ۱۴۰۹ق، ص۹۱ و ۹۲.</ref> | سید بن طاووس اولین کسی است که در کتاب [[کشف المحجة لثمرة المهجة (کتاب)|کشف المحجة]] و کتاب [[الامان من اخطار الاسفار و الازمان (کتاب)|امان الاخطار]] این کتاب را منسوب به امام جعفر صادق(ع) دانسته است. وی اینگونه می‌نویسد: ''باید مسافر با خود همراه دارد کتاب «مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه» را که از امام صادق(ع) است؛ زیرا این کتاب، کتابی لطیف و شریف در بیان راه سلوک به طرف خداوند متعال و توجه به سوی او و راهنمای دستیابی به اسرار سیر و سلوک می‌باشد و اسرار مطویه در خود را در اختیار و دسترس خواننده می‌گذارد و خلاصه کلام آن که فواید این کتاب بسیار و حجم آن کم است. به عبارت دیگر کثیر المعنی و قلیل اللفظ است''.<ref>ابن طاووس، امان الاخطار، ۱۴۰۹ق، ص۹۱ و ۹۲.</ref> | ||
[[شهید ثانی]] از جمله کسانی است که در مورد این کتاب سخن به میان آورده و آن را تائید نموده است. وی در کتاب [[تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة|تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة]] و در کتاب [[کشف الریبة عن احکام الغیبة (کتاب)|کشف الریبة]]، [[منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب)|مُنیةُ المرید]] و همچنین در [[مسکن الفؤاد عند فقد الاحبة و الاولاد (کتاب)|مُسکِّن الفواد]] از مصباح الشریعه برخی از مطالب را نقل کرده است. | [[شهید ثانی]] از جمله کسانی است که در مورد این کتاب سخن به میان آورده و آن را تائید نموده است. وی در کتاب [[تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة|تنبیهات العلیة علی اسرار الصلاة]] و در کتاب [[کشف الریبة عن احکام الغیبة (کتاب)|کشف الریبة]]، [[منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب)|مُنیةُ المرید]] و همچنین در [[مسکن الفؤاد عند فقد الاحبة و الاولاد (کتاب)|مُسکِّن الفواد]] از مصباح الشریعه برخی از مطالب را نقل کرده است. | ||