۱۷٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:احکام جهاد به رده:احکام جنگ ردهانبوه) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''اَهل قِبله''' اشاره به تمامی مسلمانانی است که [[کعبه]] را [[قبله]] خود میدانند. کاربرد این اصطلاح در جلوگیری از [[تکفیر اهل قبله|تکفیر مسلمانان]] است. جان، مال و آبروی اهل قبله از نظر بیشتر عالمان [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، محترم شناخته میشود و بر این اساس، [[تکفیر]] و کشتن اسیران آنها جایز نیست و [[نماز میت|نماز]] گزاردن بر امواتشان [[واجب]] است. | '''اَهل قِبله''' اشاره به تمامی مسلمانانی است که [[کعبه]] را [[قبله]] خود میدانند. کاربرد این اصطلاح در جلوگیری از [[تکفیر اهل قبله|تکفیر مسلمانان]] است. جان، مال و آبروی اهل قبله از نظر بیشتر عالمان [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، محترم شناخته میشود و بر این اساس، [[تکفیر]] و کشتن اسیران آنها جایز نیست و [[نماز میت|نماز]] گزاردن بر امواتشان [[واجب]] است. | ||
==تعریف== | ==تعریف== | ||
اهل قبله کسی است که منتسب به [[اسلام|دین اسلام]] باشد.<ref>نراقی، رسائل و مسائل، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> از اینرو تمامی فِرَقِ اسلامی که [[کعبه]] را [[قبله]] خود میدانند اهل قبلهاند.<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه.</ref> به گفته [[محمدجواد مغنیه]] مفسر شیعه قرن چهاردهم، اصطلاح اهل قبله با اهل قرآن، اهل [[شهادتین]] و [[اسلام|مسلمانان]] به یک معنا هستند و منظور از آنها کسانی است که به خدا، [[پیامبر(ص)]] و [[سنت]] او ایمان دارند و به سمت قبله (کعبه) نماز میخوانند.<ref>مغنیه، تفسیرالکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۲۳۱.</ref> همچنین [[ملا علی قاری]] از علمای حنفیمذهب اهلسنت، اهل قبله را کسی دانسته که هیچ یک از [[ضروری دین|ضروریات دین]] را انکار نکند؛ از اینرو به گفته او از نظر عالمان اهلسنت کسی که یکی از ضروریات دین مانند [[حدوث و قدم|قدیم بودن]] عالَم و [[حشر]] را انکار کند از اهل قبله به شمار نمیآید هرچند که تمام عمرش را مشغول [[عبادت]] باشد.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۸.</ref> | اهل قبله کسی است که منتسب به [[اسلام|دین اسلام]] باشد.<ref>نراقی، رسائل و مسائل، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> از اینرو تمامی فِرَقِ اسلامی که [[کعبه]] را [[قبله]] خود میدانند اهل قبلهاند.<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه.</ref> به گفته [[محمدجواد مغنیه]] مفسر شیعه قرن چهاردهم، اصطلاح اهل قبله با اهل قرآن، اهل [[شهادتین]] و [[اسلام|مسلمانان]] به یک معنا هستند و منظور از آنها کسانی است که به خدا، [[پیامبر(ص)]] و [[سنت]] او ایمان دارند و به سمت قبله (کعبه) نماز میخوانند.<ref>مغنیه، تفسیرالکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۲۳۱.</ref> همچنین [[ملا علی قاری]] از علمای حنفیمذهب اهلسنت، اهل قبله را کسی دانسته که هیچ یک از [[ضروری دین|ضروریات دین]] را انکار نکند؛ از اینرو به گفته او از نظر عالمان اهلسنت کسی که یکی از ضروریات دین مانند [[حدوث و قدم|قدیم بودن]] عالَم و [[حشر]] را انکار کند از اهل قبله به شمار نمیآید هرچند که تمام عمرش را مشغول [[عبادت]] باشد.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۸.</ref> |
ویرایش