اهل قبله: تفاوت میان نسخه‌ها

اهل قبله اصطلاحی فقهی است. منظور از آن کسی است که منتسب به [[دین اسلام]] باشد.<ref>نراقی، رسائل و مسائل، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> تمامی فِرَقِ مسلمانان که [[کعبه]] را [[قبله]] خود می‌دانند و به سمت آن [[نماز]] می‌خوانند، اهل قبله‌اند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه.</ref>

گفته شده است مسلمانان قبل از [[جنگ جمل]]، احکام جنگ با اهل قبله را نمی‌دانستند و آن را از [[حضرت علی(ع)]] آموختند.<ref>جمعی از محققان، جهاد در آینه روایات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> در برخی روایات به این مضمون اشاره شده است.<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۱۴۵.</ref> از اهل قبله در کتاب‌های فقهی در باب‌های [[جهاد]]، [[صید و ذباحه]]، [[سوق المسلمین]]، احکام اموات<ref>طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۶۸؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۲۸.</ref> و [[تکفیر]] سخن به میان آمده است. مشهور فقهای شیعه، ذبیحه اهل قبله را حلال دانسته،<ref>نجفی، جواهرالكلام في شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، ج‌۳۶، ص ۹۳.</ref> کشتن اسیرانِ آنان را جایز نمی‌دانند<ref> منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۴۹۷.</ref>