ودایع امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ودایع امامت'''، اشیائی از میراث پیامبران و [[امام علی]] و [[حضرت زهرا]] که نزد [[امامان شیعه]] بوده و یکی از معیارهای شناخت [[امام]] شمرده می‌شده است. شمشیر و انگشتر [[پیامبر(ص)]]، [[عصای موسی]]، [[انگشتر سلیمان]] و کتاب‌های [[مصحف فاطمه(س)]]، [[جفر و جامعه]] از آن جمله‌اند.

==جایگاه==

ودایع امامت، در کنار وصیت امام پیشین، یکی از مهمترین معیارها برای شناخت و تشخیص امام بعدی بوده است؛<ref>طوسی‌، الإقتصاد‌، ۱۴۳۰ق، ص۳۷۵.</ref> به ویژه آنکه اثبات امامت به وسیله وصیت، در شرایط تقیه، ناممکن بوده<ref>طباطبایی، جستاری در آسیب شناسی چالش‌های آغاز امامت امام کاظم، ص۱۰۴.</ref> و بر این اساس، بر معیار ودایع امامت تاکید می‌شده تا شائبه‌های موجود در تشخیص مصداق امام، برطرف گردد.<ref>طباطبایی، جستاری در آسیب شناسی چالش‌های آغاز امامت امام کاظم، ص۷۹.</ref> از لحاظ تاریخی، ودایع امامت، معیاری عامه‌فهم بوده که همه مؤلفه‌های دیگر را تحت الشعاع‌ قرار می‌داده است.<ref>طباطبایی، جستاری در آسیب شناسی چالش‌های آغاز امامت امام کاظم، ص۸۱.</ref>

در روایات نقل‌شده در منابع شیعه، مواردی جزء ودایع امامت شمرده شده و با تعبیر «عندنا» یا «عندی» به وجود آن در نزد ائمه اشاره شده است: