مراکش: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از او فرزندش ادریس بن ادریس، جانشین او شد و قبایل بزرگ با او بیعت کردند و دولتش استوار شد. وی که مؤسس واقعی دولت شیعی [[ادریسیان]] به شمار می‎رود، چنان نفوذی در مغرب یافت که آن دیار را سرزمین [[ادریس ‎بن‎ ادریس]] نامیدند.<ref>مسعودی، ج۳،ص۲۹۶</ref>

ادریس اندکی پس از استقرار بر تخت، شهر [[فاس]] را بنیاد گذارد.<ref>مقری، ج۱،ص۴۸۲</ref> سپس به جهاد با قبایل غیرمسلمان مغرب شتافت.<ref>ابن‎عذاری، ج۱،ص۲۱۸</ref> در ۱۹۷ق بر مصامده تاخت و سرزمین آنان را گشود و سپس [[خوارج]] تلمسان را که از دیرباز در آن سرزمین نفوذی یافته بودند، سرکوب و نفوذ عباسیان را قطع کرد.

{| style="float:left; margin:1em 1em 1em 0; width:16em; border: 1px solid #a0a0a0; padding: 3px; bg-color=yellow; text-align:right;"

|- style="text-align:center;"

|- style="text-align:right; font-size:L-small;"

|}

ادریسیان تا سال ۳۷۵ق در مغرب اقصی (مراکش و بخشی از الجزایر) حکومت داشتند. از سال ۲۹۲ [[فاطمیان]] حکومت مراکش را در دست گرفتند. فشار امویان اندلس سبب شد تا در ۳۵۳ آخرین حاکم ادریسی تسلیم شود. وی پس از چندی با پشتیبانی فاطمیان به قدرت رسید ولی در نهایت به دست سپاه اموی کشته شد.<ref>اطلس شیعه، ص۵۴۹</ref>

شهر فاس از زمان تأسیس توسط ادریسیان، شهری مذهبی بوده است. امروزه حوزه علمیه شهر فاس که «جامعه القرویین» نام دارد از بزرگ‌ترین حوزه‌های علمی مراکش است و طلاب تربیت شده در این حوزه به سراسر کشور و حتی دیگر نقاط اتحادیه مراکش بزرگ جهت تبلیغ مذهبی اعزام می‌شوند.

===بجلیّه===

در میان تسلط فاطمیان بر میراث ادریسیان، یک گروه امامی که پس از امامت [[امام کاظم]] (ع) راه خویش را از [[امامیه]] جدا کرده بودند، در برخی مناطق مغرب می‌زیستند. از آنجا که این گروه به پیروان علی بن اورسند بجلی پیوستند، به بجلیه شهرت یافتند. عبدالله بن یاسین بنیانگذار دولت [[مرابطون]] در سال ۴۵۸ فرقه بجلیه را از بین برد.<ref>اطلس شیعه، ص۵۴۹-۵۵۱.</ref>